Page 11 - Αστρονομία 2016

www.pemptousia.gr Τεύχος 37 / Αστρονομία 2016 / 2 Απριλίου 2016 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

Τζορντάνο Μπρούνο Γαλιλαίος

ετών, ότι η τροχιά αυτού του πλανήτη γύρω από τον νομίας και αναγόρευσαν τον Κέπλερ σε νομοθέτη του
Ήλιο, άρα και των άλλων πλανητών, ήταν ελλειπτική. ηλιακού συστήματος.

Έτσι, για πρώτη φορά στη Ιστορία της Αστρονομίας δι- Όπως καταλαβαίνετε ήταν να γίνει η αρχή. Η κατάρριψη
εθνώς, το πρόβλημα της κίνησης των πλανητών έπαψε της γαλήνιας και εγωκεντρικής γεωκεντρικής Αστρονο-
να είναι αποκλειστικά και μόνο πρόβλημα Κινηματικής μίας ακολουθήθηκε από ακόμα πιο ανατρεπτικές αντι-
και αναγορεύτηκε σε πρόβλημα Δυναμικής. Όλοι οι άλ- λήψεις. Χάρη στην κατασκευή τελειότερων τηλεσκοπίων
λοι αστρονόμοι, πριν τον Κέπλερ, δεν έθιγαν κατ’ ουδέ- οι αστρονόμοι κατάφεραν σιγά σιγά να ανασυγκροτή-
να τρόπο τις τέλειες, ιερές και αδιατάραχτες κυκλικές σουν την ιστορία του Σύμπαντος. Το βέβαιο είναι ότι
τροχιές των πλανητών. Η άποψη του Κέπλερ ήταν απλή η πρόοδος της Αστρονομίας τα τελευταία 400 χρόνια
και μεγαλοφυής. Επεκτείνοντας τη θεωρία του Νικόλαου παρείχε απαντήσεις σε ερωτήματα χιλιετιών, δίνοντας
Κοπέρνικου και βασιζόμενος στις επακριβείς παρατη- τέλος σε κάθε λογής δεισιδαιμονίες και προλήψεις. Μια
ρήσεις του Τύχο Μπράχε υπήρξε ο πρώτος αστρονόμος τεράστια προσφορά στην οικοδόμηση του ανθρώπινου
που διατύπωσε την άποψη ότι οι πλανήτες είναι, όπως πολιτισμού. Οι εκλείψεις δεν είναι πλέον παρά απλές
ακριβώς και η Γη, υλικά σώματα. Επομένως, αφού ένα ευθυγραμμίσεις και επιπροσθήσεις ουρανίων σωμάτων
υλικό σώμα χαρακτηρίζεται πάντα από ατελή μορφή, και οι κομήτες, αυτοί οι μυστηριώδεις επισκέπτες από
ομοίως και ο οποιοσδήποτε πλανήτης, ως ατελής, δεν τα βάθη του αχανούς Σύμπαντος, είναι άκακα ουράνια
είναι υποχρεωτικό να διαγράφει κατά την κίνησή του την σώματα, κάποιες «βρώμικες χιονόμπαλες», όπως τους
τέλεια κυκλική τροχιά. Φως εκ φωτός! Η λύση ήρθε από χαρακτηρίζει, ήδη από το 1950, ο διάσημος αστροφυσι-
μόνη της, τη στιγμή κατά την οποία ο Κέπλερ αποφάσισε κός Φρεντ Χουίπλ.
να δοκιμάσει και τις μη κυκλικές τροχιές για να προσδι-
ορίσει την κίνηση του πλανήτη Άρη. Η ανάπτυξη της Αστρονομίας και η μετεξέλιξή της
στην Αστροφυσική, μέσω των φυσικών μεθόδων, της
Μετά από αυτό διατύπωσε το 1609 δύο από τους τρεις φωτογραφίας, της φωτομετρίας και της φασματοσκο-
θεμελιώδεις νόμους του για την κίνηση των πλανη- πίας, μας έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε ότι
τών. Ο πρώτος νόμος λέει ότι οι πλανήτες διαγράφουν ζούμε σε ένα βίαιο και εκρηκτικά αναπτυσσόμενο Σύ-
γύρω από τον Ήλιο ελλειπτικές τροχιές τη μία εστία μπαν, η δομή του οποίου δεν παραμένει αμετάβλητη με
των οποίων κατέχει ο Ήλιος, ενώ ο δεύτερος νόμος του τον χρόνο, αλλά διαρκώς εξελίσσεται. Μια εικόνα που
μας δείχνει ότι σε ίσους χρόνους διαγράφονται από τον είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Αυτή
πλανήτη ίσα εμβαδά. Δηλαδή ο Ήλιος παραμένει ακί- ακριβώς η ασυνήθιστη εικόνα του ασταθούς και αέναα
νητος και καταλαμβάνει τη μία εστία της έλλειψης, ενώ μεταβαλλόμενου Σύμπαντός μας, επιβεβαιώνεται από
ο πλανήτης, κατά την κίνησή του κατά μήκος της ελλει- καθημερινές πλέον παρατηρήσεις που μας προσφέρουν
πτικής τροχιάς του, σαρώνει σε ίσα χρονικά διαστήματα τα νέα ισχυρότατα γήινα παρατηρητήρια, καθώς και τα
ίσα εμβαδά στο εσωτερικό της έλλειψης και όχι ίσα προηγμένης κατασκευής τηλεσκόπια των διαστημικών
τόξα πάνω στην περίμετρό της. Ανεπανάληπτες ανα- δορυφόρων. Πράγματι, μπορεί στον Γαλιλαίο να οφεί-
καλύψεις που έθεσαν τις βάσεις της σύγχρονης Αστρο- λουμε την πρώτη παρατήρηση με τηλεσκόπιο και τον

Σελίδα 11