Page 4 - Περί των Κεκοιμημένων

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 09 / Περί των Κεκοιμημένων / 26 Μαρτίου 2013 www.pemptousia.gr

Ζώντες και κεκοιμημένοι

Η Εκκλησία είναι μία αδιαίρετη πραγματικότητα. Στο σώμα της συναντιούνται και
ενώνονται άνθρωποι από όλες τις κοινωνικές τάξεις, όλες τις ηλικίες, όλες τις φυλές.
Συναντιούνται όμως ακόμη και οι ζωντανοί με τους τεθνεώτες. Το στρατευόμενο με το
θριαμβεύον τμήμα της.

Γράφει ο Πέτρος Παναγιωτόπουλος

ι’ αυτό και η σοφή τάξη της έχει ορίσει ειδικές σμα, μια μετάβαση από το παρόν είναι στο αιώνιο. Ταυτό-
Γπροσευχές, ακολουθίες και ημέρες που είναι χρονα, αυτή η διασύνδεση αποτελεί γεγονός που υπερβαίνει
αφιερωμένες προς τους κεκοιμημένους αδελφούς. Το Σάββα- την ανθρώπινη λογική - και γι’ αυτό ακριβώς έχει μυστηρια-
το, λ.χ., ως ημέρα καταπαύσεως των έργων της δημιουργίας κό χαρακτήρα - και τα ανθρώπινα μέτρα, αποτελεί όμως ένα
ενδείκνυται να θυμούνται και να προσεύχονται οι ζωντανοί υπαρκτό γεγονός στη θεία πραγματικότητα. Όπως, εξάλλου,
για τους νεκρούς, που βρίσκονται πλέον στην αιώνια ανά- πληροφόρησε η άγνωστη φωνή το Μ. Αντώνιο, που ανησυ-
παυση. Και μάλιστα, να τελούν έργα ευποιΐας και ελεημοσύ- χούσε για το έργο της θείας πρόνοιας: “Αντώνιε, σεαυτώ
νης χάριν εκείνων που δεν βρίσκονται πλέον στον παρόντα πρόσεχε, ταύτα γαρ Θεού κρίματα εισι, και ου συμφέρει σοι
κόσμο. αυτά μαθείν” (PG 65, Αντώνιος, 2).

Τα έργα αυτά, μαζί με τις καθορισμένες προσευχές, εί- Οι προσευχές της Εκκλησίας για τις ψυχές των κεκοι-
ναι ευάρεστα στο Θεό και αποτελούν μεγάλη ευεργεσία για μημένων αδελφών φανερώνουν επίσης και το φιλάνθρωπο
τους αδελφούς μας που έχουν αποδημήσει. Εξάλλου, η θεία χαρακτήρα της: Αν προσέξει κανείς τα σχετικά κείμενα, θα
φιλανθρωπία και αγάπη είναι τόσο μεγάλη, που αναζητεί διαπιστώσει ότι αναφέρονται και στους αδελφούς που υπέ-
διαρκώς “προφάσεις” και αφορμές για να επιδείξει έλεος και στησαν βίαιο θάνατο, απρόσμενο, είτε ακόμη και για εκεί-
να συγχωρήσει τον άνθρωπο είτε βρίσκεται σε αυτή τη ζωή νους που λόγω συγκεκριμένων συνθηκών δεν έτυχαν των
είτε στην άλλη. καθορισμένων εξόδιων ή επιμνημόσυνων ακολουθιών.

Η παράδοση της Εκκλησίας μας βρίθει παραδειγμάτων Η αγάπη της περιβάλλει όλο τον κόσμο και χαρίζει τις
στα οποία καταδεικνύεται πώς οι προσευχές των ζωντανών ευχές και ευλογίες της σε όλους τους ανθρώπους, κατανι-
ωφελούν και αναπαύουν τους κεκοιμημένους. Το μυστήριο κώντας τις περιστάσεις του βίου που δημιουργούν άνισες
της θείας αγάπης είναι τόσο πλατύ που διασπά τα όρια του περιστάσεις ακόμη και στο θάνατο. Προσεύχεται για όλους
χρόνου και του τόπου και καθιστά το θάνατο - παρά την αυτούς που έζησαν ταραγμένη ζωή, να βρουν απάνεμο λιμά-
οδυνηρότητά του για την ανθρώπινη φύση - ένα απλό πέρα- νι στους κόλπους της Θείας Ευσπλαχνίας.

Σελίδα 4