“Το Έθνος των Ονείρων”

Έως τις 7 Απριλίου θα διαρκέσει η έκθεση “Το Έθνος των Ονείρων:Η Παλιγγενεσία της Ελλάδος τον 19ο αιώνα”, που φιλοξενείται στο Αίγιο, με αφορμή την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Πρόκειται για 46 υδατογραφίες του Λούντβιχ Κελνμπέργκερ, που είναι καλλιτεχνικές αναπαραγωγές της αντίστοιχης μόνιμης έκθεσης του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου της Ελλάδος και προέρχονται από τη συλλογή του Κέντρου Λόγου και Τέχνης “Διέξοδος” της Ιερής Πόλης του Μεσολογγίου. Να σημειωθεί ότι τα πρωτότυπα έργα του Κελνμπέργκερ, βρίσκονται στα Πολεμικά Αρχεία του Μονάχου. Τα αντίγραφα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο έγιναν από τον Hans Hanke.

Λ. Κελνμπέργκερ.Κέντρο Λόγου και Τέχνης Διέξοδος

Τα εγκαίνια της έκθεσης έγιναν την Τετάρτη 20 Μαρτίου. Ο Πρόεδρος του Κέντρου Λόγου και Τέχνης “Διέξοδος”, κ. Νίκος Κορδόσης, στην ομιλία του, τόνισε μεταξύ άλλων ότι στην εποχή μας υπάρχουν άνθρωποι που συγκινούνται με την ιστορία και την τέχνη και σηματοδοτούν ότι υπάρχει ελπίδα και ότι δεν έχουν χαθεί τα πάντα, ενώ ευχήθηκε η Έθνος μας να γίνει το Έθνος των Ονείρων.

Ποιος ήταν όμως ο Λούντβιχ Κελνμπέργκερ;

Πρόκειται για έναν Βαυαρό αξιωματικό, ο οποίος ήρθε στην Ελλάδα το 1833, με το Επικουρικό Βαυαρικό Εκστρατευτικό Σώμα, συνοδεύοντας τον ανήλικο τότε, βασιλιά Όθωνα.

Ζωγράφος δεν ήταν, όμως αποτύπωνε στις υδατογραφίες του κάθε τι που του έκανε εντύπωση. Με αυτήν την ματιά πρέπει να δει κανείς την έκθεση: σαν ένα οδοιπορικό ενός νέου στην ηλικία Βαυαρού αξιωματικού, στην Ελλάδα εκείνης της περιόδου.

Ο Κελνμπέργκερ ζωγράφισε ό,τι τον ενδιέφερε, από τις ειρηνικές στιγμές της καθημερινής ζωής των Ελλήνων, στην ύπαιθρο και στην πόλη, ήθη κι έθιμα, ενδυμασίες, τοπία, ερείπια από τις αρχαιότητες, πλοία, λιμάνια, κάστρα, έως τις πολεμικές συμπλοκές. Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δει κανείς πως ένας Βαυαρός αξιωματικός , ο οποίος είναι συνηθισμένος σε έναν πολύ διαφορετικό τρόπο ζωής, να γοητεύεται από μία χώρα που προσπαθεί να οργανωθεί μετά από την Επανάσταση.

Νοσταλγικές είναι οι υδατογραφίες με το Παλαμήδι, τη Μεθώνη, τη Ναύπακτο, το Μεσολόγγι, την Ακρόπολη, το Ηρώδειο κ.ά καθώς και η καθημερινότητα του βίου των Ελλήνων, της εποχής: τα σπίτια τους, το καφενείο “Ωραία Ελλάς”, η διασκέδαση, ο ελεύθερος χρόνος κ.ά. Όμως δεν λείπουν και οι σκηνές με τις εμπόλεμες συρράξεις και τις στρατιωτικές ασκήσεις, μέσα από τις οποίες αναδεικνύεται το παράστημα των Ελλήνων αγωνιστών και το αγωνιστικό τους φρόνημα.

Κατερίνα Χουζούρη