Μέλος Γρηγοριανόν

Το Γρηγοριανό Μέλος είναι η λειτουργική μουσική της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, που πήρε το όνομα της από τον Γρηγόριο τον Α΄ επίσκοπο Ρώμης από το 590 έως το 604. Του Γρηγοριανού Μέλους είχε προηγηθεί το Αμβροσιανό Μέλος 4ος α..

Η μουσική του «Γρηγοριανού Μέλους» είναι μονοφωνική, χωρίς κανονικό μέτρο, αλλά ακολουθεί το ρυθμό των λέξεων, οι οποίες πολύ συχνά είναι από τη Βίβλο και ιδίως από τους Ψαλμούς. Το Γρηγοριανό Μέλος τραγουδιέται από χορωδία και από σολίστες, με εναλλαγή σολίστ και χορωδίας ή και με εναλλαγή ημιχορίων.

Οι μελωδίες του Γρηγοριανού μέλους ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τις τρεις χιλιάδες, κατέληξαν στην σχεδόν οριστική συστηματοποίησή τους, παράλληλα με τα λειτουργικά κείμενα, κατά τους ζ’ και η’ αιώνες. Κατά τους θ’ και ι’ αιώνες οι μελωδίες γράφονται με σημάδια, τα λεγόμενα νεύματα, διευθετημένα πάνω στο κείμενο και αργότερα πάνω στο πεντάγραμμο του Guido d’ Arezzo.

Οι γρηγοριανές μελωδίες, σχημάτισαν ένα ανώνυμο μουσικό σώμα, ένα είδος εξαϋλωμένου μουσικού λόγου με μια σημαντική θέση στην ιστορία της θρησκευτικής μουσικής. Ίσως εκεί μπορέσουμε να δούμε και την κοινή μουσική παράδοση της ενιαίας και αδιαίρετης Εκκλησίας.

Ένα εξαιρετικό παράδειγμα Γρηγοριανού άσματος είναι το «Κύριε»: