Μητρ. Ηλείας Γερμανός: Ο κληρικός είναι υπέρ του δικαίου

Με αφορμή τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα στην Ηλεία της Πελοποννήσου, με την κακομεταχείριση μεταναστών στην τοπική παραγωγή φράουλας, ζητήσαμε από τον οικείο Επίσκοπο, Μητροπολίτη Ηλείας κ. Γ ε ρ μ α ν ό, να μας καταθέσει την άποψη της τοπικής Εκκλησίας σχετικά με το φαινόμενο.

«Πεμπτουσία»: Πώς βλέπετε να συνδέονται οι φυλετικές διακρίσεις και επιθέσεις με την παρούσα οικονομική κρίση; Πρόκειται για νέο φαινόμενο η ήταν κάτι που υπέφωσκε και παλαιότερα ;

Σεβασμιώτατος Ηλείας κ. Γερμανός:

Οι φυλετικές και άλλες διακρίσεις των ανθρώπων ξεκινούν από την εποχή που οι άνθρωποι ήθελαν να φτάσουν στον Θεόν κτίζοντας τον πύργον της Βαβέλ ( Γένεσις ΙΑ΄ 1-10). Δηλαδή από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να αναπτύσσουν τις διανοητικές τους δυνάμεις (την τεχνική και  την επιστήμη) αυτόνομα, χωρίς τον φωτισμόν του Θεού, και ενόμισαν ότι έτσι μπορούν πλέον, χωρίς τον Θεόν, να  γίνουν ευτυχισμένοι και παντοδύναμοι στην ζωή.

Άρα η έξαρσις των φυλετικών διακρίσεων της εποχής μας , δεν έχει  την αιτία της στην οικονομική κρίσι, – αυτή απλώς βοηθάει στην εμφάνισι- αλλά στην απομάκρυνσι των ανθρώπων από τον Θεόν Πατέρα και το αγαθό του θέλημα, που είναι :  «Αγαπάτε αλλήλους» και «Ειρήνη πάσι». Γι’ αυτό ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος θα μας ειπή : «Πόθεν πόλεμοι και μάχαι εν υμίν;  Ουκ εντεύθεν, εκ των ηδονών υμών …;» (Ιακώβου Δ΄ 1).

«Π»: Κατά πόσο εκτιμάτε ότι υπάρχουν περιθώρια να ενεργήσει σχετικώς η Εκκλησία, είτε σε πνευματικό επίπεδο, διαμορφώνοντας συνειδήσεις, είτε σε πρακτικό επίπεδο, με κατάλληλες κοινωνικές παρεμβάσεις.

Σ.Η. Εκ της ανωτέρω απαντήσεως καταφαίνονται τα πολλά περιθώρια δράσεως της Εκκλησίας  πρωτίστως  σε πνευματικό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο .

Σε πνευματικό μεν, διδάσκοντας τους ανθρώπους το Ευαγγέλιον του Αναστάντος Σωτήρος ημών «τοις  μακράν και τοις εγγύς» (Εφεσίους Β΄ 17). Γιατί τότε οι άνθρωποι από παντός  Έθνους και γένους γίνονται αδελφοί και ακούουν και ομιλούν όλοι την ίδια «γλώσσα» (Πράξεις Αποστόλων Β΄ 9-11). Παράδειγμα: Προ της Αναστάσεως του Χριστού, Ιουδαίοι, Γαλιλαίοι και Σαμαρείται  ή Γραμματείς, Φαρισαίοι  και Σαδουκαίοι είχαν διαφορές, ήσαν χωρισμένοι σε ομάδες. Μετά την πίστιν τους στον Αναστάντα Κύριον, έφυγε το «ου συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις» και είναι όλοι ένα, τώρα ως χριστιανοί ζουν όλοι μαζί ειρηνικά. ( Ίδετε Πράξεις Δ΄32 και Θ΄13).

Αλλά και σε  πρακτικό επίπεδο μπορεί η Εκκλησία να βοηθήση ουσιαστικά. Πρώτον μεν με το να κάνη τους ανθρώπους να μη έχουν ελαττώματα και ελλείψεις που τους πληγώνουν στην ζωή και τους οδηγούν  στην  πτώχεια, στην θλίψι και στον θάνατον γρηγορότερα. (Ίδετε το Β΄ Κορινθίους ΣΤ΄ 1-10), δεύτερον δε με τα συσσίτια, τα Γηροκομεία και τα Ιδρύματα προστασίας χρονίως πασχόντων, με ξενώνες, βρεφονηπιακούς Σταθμούς, δωρεάν οικόπεδα, χρηματικών ενισχύσεων  κ.λπ.

«Π»: Θεωρείτε ότι κατά την διάρκεια παρόμοιων φαινομένων, ένας κληρικός ενδέχεται να αντιμετωπίζει εσωτερική σύγκρουση, σχετικά με το να υποστηρίξει τους γηγενείς /συμπατριώτες του ή τους αλλοδαπούς, εφόσον εκτιμήσει ότι έχουν δίκιο;

Σ.Η.: Βεβαίως είναι τούτο δυνατόν, αν ο ιερέας δεν είναι αληθινός και αν δεν  έχει καταφέρει να κάνη και τους ενορίτες του ολοκληρωμένους χριστιανούς. Ο γνήσιος Κληρικός όμως είναι πάντα υπέρ του δικαίου, και πάντα πηγαίνει με την πλευρά που έχει το δίκαιον. Και εργάζεται βεβαίως όλους να τους κάνη δίκαιους.

«Π»: Πιστεύετε ότι γενικά η Εκκλησία είτε οι Τοπικές Επισκοπές θα ήταν σκόπιμο να αναδείξουν μέσα στο ποιμαντικό τους λόγο το ζήτημα των μεταναστών; Πως  θα μπορούσε να γίνει αυτό;

Σ.Η.:Ήδη  η Εκκλησία μας, αλλά και οι Μητροπόλεις έχουν αναδείξει το πρόβλημα, αφού θεωρούν πάντας τους ανθρώπους της γης παιδιά του ενός αληθινού Θεού Πατέρα και μεταξύ τους αδελφούς. (Λουκά Ι΄ 25-37). Αφού διδάσκει να τηρούμε τους Νόμους και να σεβόμεθα τους εκάστοτε Άρχοντας ( Ρωμαίους ΙΓ΄ 1-10). Αλλά και πρακτικά το αναδεικνύoυν, διότι τις υλικές προσφορές τους προσφέρουν χωρίς διακρίσεις προς πάντα έχοντα ανάγκην.

Η Μητρόπολίς μας και οι ενορίες της (218) σήμερα ό,τι μπορούν καλόν το κάνουν χωρίς διακρίσεις προς  κάθε άνθρωπο που έχει την ανάγκην της και προσφεύγει εις αυτήν. Από το 1980 έχει προστατεύσει χιλιάδες μετανάστες να βρουν δουλειά, να στεγαστούν, να ζήσουν αξιοπρεπώς.

Πρέπει όμως να τονίσω,  ότι στη λύσι του προβλήματος των μεταναστών στην Ελλάδα πρέπει να συμβάλουν όλοι: Πολίτες, Δήμοι, Περιφέρειες, Κράτος και κυρίως οι ίδιοι οι Μετανάστες, οι οποίοι και μεταξύ τους πρέπει να είναι αγαπημένοι,  γιατί στην Ηλεία και στην Νέα Μανωλάδα έχομε εκμετάλλευσι, μαχαιρώματα και  θανάτους  και  μεταξύ  μεταναστών.

Όσοι αλλοδαποί στην Ηλεία είναι εργατικοί, τίμιοι και φρόνιμοι έχουν προκόψει και έχουν γίνει νοικοκυραίοι. Οι άλλοι που υποφέρουν ας αναζητήσουν την αιτία τούτου κυρίως στον εαυτόν τους. Τότε θα βρουν καλή λύσι.

«Π»: Σας ευχαριστούμε!

Σ.Η.: Σας ευχαριστώ κι εγώ!