Αντιμετώπιση αρθρίτιδας με ελάχιστα επεμβατική χειρουργική

Νέα χειρουργική τεχνική αντικατάστασης του ισχίου, σε ασθενείς που πάσχουν από τελευταίου σταδίου αρθρίτιδα, παρουσιάστηκε πρόσφατα στο London Hip Meeting 2014 και υπόσχεται θεαματικούς ρυθμούς ανάρρωσης των ασθενών. Οι περισσότεροι από όσους χειρουργούνται με τη νέα τεχνική, περπατούν (με πατερίτσες) λίγες ώρες μετά το χειρουργείο, βγαίνουν σε δυο ημέρες από το νοσοκομείο, αλλά και οδηγούν μόλις δύο εβδομάδες μετά την επέμβαση.

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί στατιστικά την κύρια αιτία που οι ασθενείς οδηγούνται στην ολική αρθροπλαστική. Ο χρόνιος πόνος αποτελεί την κύρια αιτία αποχής από την καθημερινή εργασία και μόνο στις ΗΠΑ, πάνω από 61,2 δισεκατομμύρια δολάρια χάνονται κάθε χρόνο, λόγω μείωσης της παραγωγικότητας από εργατική ανικανότητα.

Σύμφωνα με μελέτες, το 2015 ο αριθμός των αρθροπλαστικών του ισχίου στην Αμερική θα ξεπεράσει τις 600.000, ενώ το 2030 θα πλησιάσει τις 1,85 εκατομμύρια, λόγω αύξησης του μέσου όρου ηλικίας και καθυστέρησης συνταξιοδότησης του πληθυσμού. Ο αριθμός των αρθροπλαστικών ισχίου στη χώρα μας ανέρχεται περίπου στις 12.000 με 13.000 το χρόνο.

Η επιλογή, απ’ όλο και περισσότερο ασθενείς, της ελάχιστα παρεμβατικής ολικής αρθροπλαστικής ισχίου, αναμένεται στο μέλλον να μειώσει αισθητά το κόστος νοσηλείας, τις μετεγχειρητικές επιπλοκές και να μειώσει μεσο-μακροπρόθεσμα τις αναθεωρητικές επεμβάσεις.

ΝΕΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ

Ορθοπεδικοί Χειρουργοί από την Ευρώπη και την Αμερική που συμμετείχαν στο συνέδριο London Hip Meeting 2014, συμφώνησαν πως η νέα μη τραυματική, ανώδυνη χειρουργική τεχνική αποτελεί «επανάσταση» στον τομέα της Ολικής Αρθροπλαστικής Ισχίου, που έχει χειρουργική ιστορία 70 χρόνων, άσχετα με το όνομά (AMIS, ALMIS, ASIMIS) που δίνουν οι εταιρείες προθετικών υλικών στη δική τους τεχνική.

«Τα θεαματικά αποτελέσματα της νέας μεθόδου οφείλονται κυρίως στον τρόπο προσπέλασης του ισχίου» αναφέρει ο Δρ. Σταύρος Αλευρογιάννης, Ορθοπαιδικός-Χειρουργός, εξειδικευμένος στις προηγμένες ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές των κάτω άκρων. «Εκτός από το δέρμα, συμπληρώνει ο κ. Αλευρογιάννης, κατά τη διάρκεια της επέμβασης ουσιαστικά δεν κόβουμε ούτε τραυματίζουμε μυς, αιμοφόρα αγγεία και νεύρα μέχρι να φτάσουμε στην άρθρωση του ισχίου. Απλά τα παραμερίζουμε, χωρίς να τα τραυματίζουμε».

Ο Δρ. Σταύρος Αλευρογιάννης

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ

Η νέα, κατά του ορθοπαιδικούς-χειρουργούς, επαναστατική τεχνική προσφέρει πολλά και ποικίλα πλεονεκτήματα  σε όσους υποβάλλονται σε ολική αρθοπλαστική ισχίου. Τα κυριότερα είναι:

• Άμεση κινητοποίηση, με πατερίτσες, λίγες μόνο ώρες μετά το χειρουργείο,
• Φυσιολογικός μετεγχειρητικός πόνος σε σύγκριση με “συμβατικές” επεμβάσεις,
• Μικρή ουλή στο δέρμα, καθώς η τομή είναι 4 με 5 cm, σε αντιδιαστολή με τα 15-20cm της «συμβατικής» επέμβασης,
• Ελάχιστη απώλεια αίματος, λόγω της μικρής τομής, της διατήρησης των μυϊκών ομάδων και της προσεκτικής αιμόστασης,
• Μικρή παραμονή στο νοσοκομείο. Η νοσηλεία περιορίζεται στις δυο ημέρες και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να πάρει εξιτήριο, την ίδια ημέρα,
• Ταχύτερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες. Μετά από περίπου μία εβδομάδα οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στη δουλειά τους,
• Μετά από δυο εβδομάδες μπορούν να οδηγήσουν,
• Μειωμένο κόστος. Η μείωση των ημερών νοσηλείας και της φαρμακευτικής αναλγητικής αγωγής οδηγούν σε μείωση του κόστους νοσηλείας,
• Ελαχιστοποίηση των συνεδριών φυσιοθεραπείας μετεγχειρητικά και
• Ελαχιστοποίηση πιθανότητα εξάρθρωσης. Η διατήρηση των μυών και η επανασυρραφή του θυλάκου βοηθά στην μείωση του κινδύνου εξάρθρωσης

Η τεχνική διατηρεί τη φυσιολογική ανατομία της περιοχής του ισχίου, διευκολύνει μελλοντικές επεμβάσεις και μπορεί να εφαρμοσθεί επίσης με την ίδια επιτυχία σε κατάγματα και αναθεωρητικές επεμβάσεις με τα ίδια πλεονεκτήματα.

Η εφαρμογή της μη τραυματικής, ανώδυνης χειρουργικής τεχνικής απαιτεί την εξειδίκευση του χειρουργού και καμπύλη εκμάθησης της τεχνικής, αλλά και τη συνεργασία εξειδικευμένης χειρουργικής ομάδας, ως απαραίτητες προϋποθέσεις για το βέλτιστο κλινικό και λειτουργικό αποτέλεσμα του ασθενούς.