Οι πολλαπλές οδυνηρές συνέπειες της έκτρωσης

Οδυνηρές σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες έχει η έκτρωση για πολλές ανήλικες, έφηβες και νέες κοπέλες, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες.

Πρώτη σε εκτρώσεις στην Ευρώπη είναι η χώρα μας σύμφωνα με μελέτη που δημοσιοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες, καθώς κάθε χρόνο στην Ελλάδα έχουμε 80.000 εκτρώσεις, εκ των οποίων οι 40.000 γίνονται από κοπέλες κάτω των 18 χρόνων.

«Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό καθώς σε αρκετές περιπτώσεις οι κοπέλες στιγματίζονται (σωματικά και ψυχικά), αφού πολλές από τις συνέπειες τις ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής τους» αναφέρει ο γυναικολόγος Δρ. Στέφανος Χανδακάς, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London. «Η σωστήσεξουαλική ενημέρωση των νέων, συνεχίζει ο Δρ Χανδακάς, τόσο από την Πολιτεία όσο και από την οικογένεια ,για τους τρόπους αντισύλληψης, είναι το μόνο μέτρο που μπορεί να βάλει φρένο στην κατάσταση αυτή».

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ

Oι συνέπειες μιας έκτρωσης, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των επιστημονικών μελετών, είναι σωματικές και ψυχολογικές.

Οι σωματικές μπορεί να είναι προσωρινές, μακράς διάρκειας ή μόνιμες.

Στις προσωρινές υπάγονται οι επιμολύνσεις, τα θρομβοεμβολικά επεισόδια, οι αιμορραγίες, η διάτρηση της μήτρας, ο τραυματισμός του εντέρου, η ρήξη του τραχήλου της μήτρας και ο τραυματισμός του ουρητήρα.

Στις μόνιμες παρενέργειες η πιο συχνή είναι η στειρότητα, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 3% μέχρι 5% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση.

Ακόμη τα τελευταία χρόνια, σημαντικές μελέτες Αμερικανών επιστημόνων, ενοχοποιούν τις εκτρώσεις για αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Οι ψυχολογικές υπάρχουν πριν από την έκτρωση, κατά τη διάρκειά της και μετά απ’ αυτή.

Πριν από την επέμβαση είναι συχνό το φαινόμενο γυναικών που βασανίζονται από αμφιβολίες σε σχέση με την ορθότητα ή μη της απόφασης για μια έκτρωση, με συνέπεια να καταλαμβάνονται από φόβο, άγχος, αϋπνίες και ενοχές.

Tο άγχος, οι φόβοι και οι ενοχές συνοδεύουν συνήθως τις γυναίκες και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Mερικές μάλιστα απ’ αυτές εκμυστηρεύτηκαν αργότερα ότι η εμπειρία της έκτρωσης ήταν πολύ οδυνηρή γι’ αυτές. «Αισθάνθηκα σαν να είμαι ένα σκουπίδι, σαν να επρόκειτο να σφάξουν εμένα την ίδια», μου είπε χαρακτηριστικά μια κυρία.

Οι πιοσοβαρές επιπτώσεις εμφανίζονται μετά την έκτρωση καθώς το 44% παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές, το 36% διαταραχές ύπνου, το 30% – 50% προβλήματα στη σεξουαλική ζωή, το 25% επισκέπτονται ψυχίατρο – 60% αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας, το 28% από αυτές επιχειρεί αυτοκτονία

Προβλήματα  αντιμετωπίζουν αρκετές κι απ’ αυτές που μελλοντικά αποκτούν παιδιά καθώς εμφανίζουν: αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, εξασθένηση των μητρικών δεσμών, αυξημένες πιθανότητες κακοποίησης και κατάληξης τού ζευγαριού στο χωρισμό.