«Οι πόνοι αλλά και η φοβερή φαγούρα υποχώρησαν»

20-4-2008, Κύπρος

«Επικοινωνώ μαζί σας για να μοιραστώ ένα γεγονός που συγκλόνισε εμένα και τον σύζυγό μου.

Σε πρόσφατη επίσκεψη του συζύγου μου Νίκου και ενός φίλου μας στη Μονή σας, ζήτησαν και πήραν δύο ζώνες της Παναγίας. Όταν ο Νίκος επέστρεψε φόρεσα τη ζώνη της Παναγίας, γιατί για πολλούς μήνες είχα προβλήματα στη δεύτερη εγκυμοσύνη μου, τα οποία διέγνωσαν και οι γιατροί και οι οποίοι έλεγαν ότι θα υπάρχουν μέχρι τη γέννα.

Με μεγάλη συγκίνηση διαπίστωσα ότι από την πρώτη στιγμή οι πόνοι αλλά και η φοβερή φαγούρα που είχα για αρκετό καιρό σε όλο το σώμα μου υποχώρησαν, πράγμα που συμβαίνει μέχρι σήμερα.

Γι’ αυτό θα ήθελα να σας παρακαλέσω θερμά όπως κάνετε για μας μια παράκληση στη Ζώνη της Παναγίας, αλλά ταυτόχρονα να σας εκφράσω και τις ολόψυχες ευχαριστίες μας».

Με σεβασμό
Νίκος και Σ. Κ.

«Όταν ξύπνησε στον ώµο της δεν υπήρχε τίποτα»

24-4-2008, Περιστέρι Αττικής

«Στον ναό του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Ηρακλείου Αττικής στον οποίον υπηρετώ ήλθε μια κοπέλα 23 ετών, ονόματι Χριστίνα Π., κλαίγοντας και μου ζήτησε να κάνω μια προσευχή γιατί της παρουσιάστηκε στο δεξιό ώμο ένας όγκος εμφανής σαν πορτοκάλι. Τον όγκο αυτό μου τον έδειξε και μου ζήτησε να τον σταυρώσω. Εγώ της διάβασα μία ευχή από το ευχολόγιο, υπέρ υγείας, σταυρώνοντάς την με την Αγία Λόγχη. Εκείνη τη στιγμή άκουσα μία φωνή μέσα μου να μου λέει: “Δώσε της την Αγία Ζώνη μου”. Έτσι και εγώ πήγα στο γραφείο του Ιερού Ναού όπου φυλάσσω ευλογημένα ζωνάκια της Παναγίας. Κατόπιν της το έδωσα συμβουλεύοντάς την πριν το φορέσει να εξομολογηθεί, να νηστέψει και να κοινωνήσει.

Η κοπέλα ακούγοντας τις συμβουλές μου, ζήτησε επί τόπου να εξομολογηθεί. Αφού εξομολογήθηκε στην ταπεινότητα μου, νήστεψε μία εβδομάδα και την Κυριακή στη Θεία Λειτουργία κοινώνησε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, από ο,τι διηγείται η ίδια, φόρεσε το ζωνάκι και έπεσε για ύπνο. Ξύπνησε από φρικτούς πόνους αργά το απόγευμα. Όλο το βράδυ πονούσε και τις πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας ήταν τόσο έντονοι οι πόνοι, που ένοιωθε σαν να τις τραβούν με καρφιά το δέρμα της, ώσπου λιποθύμησε και κοιμήθηκε από τους πόνους. Όταν ξύπνησε στον ώμο της δεν υπήρχε τίποτα και φυσικά δεν πονούσε. Ήλθε στον ναό το απόγευμα της Δευτέρας κλαίγοντας από χαρά και δέος απέναντι σ’ αυτό το θαύμα που έζησε».

Πρεσβύτερος π. Χρήστος Δημητρόπουλος

Πηγή: Θαύματα της Αγίας Ζώνης, εκδ. Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2019, σσ. 222 – 225.

Δείτε εδώ πληροφορίες για την 6η, βελτιωμένη και επαυξημένη έκδοση.