Οι σχέσεις των δύο φύλων ως ορθόδοξο βίωμα

28 Φεβρουαρίου 2020

Η ανάπτυξη του θέματος θα γίνει στο πνεύμα της ορθόδοξης εκκλησιαστικής παράδοσης, της χριστιανική ηθικής, των θέσεων των Πατέρων της Εκκλησίας, αλλά και με βάση τους κανόνες της φυσιολογικής γενετήσιας λειτουργίας που υπαγορεύει η λογική και η υγιεινή.

Ως ορθόδοξοι χριστιανοί ανήκουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, είμαστε το σώμα της. Η Εκκλησία ανήκει στον Χριστό, επομένως και το σώμα μας ανήκει στον Χριστό. Είμαστε λοιπόν μέλη του σώματος του Χριστού, όπως το τονίζει ο Απόστολος Παύλος ( Α’ Κορινθ. 6, 15). Το σώμα για μας τους χριστιανούς θεωρείται ναός του Αγίου Πνεύματος ( Α’ Κορινθ. 6, 19 )

Ο Χριστός, ως Κύριος και δημιουργός του ανθρώπου, αφήνει απόλυτα ελεύθερο τον άνθρωπο να ακολουθήσει το Ευαγγέλιό Του. « Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» (Μαρκ. 8, 34 ), αλλά αυτός που θα ακολουθήσει «αράτω τον σταυρόν αυτού». Ο Απόστολος Παύλος συμπληρώνει « επ’ελευθερία εκλήθητε» (Γαλ. 5, 13 ). Ο Χριστός αφήνει ελεύθερο τον άνθρωπο να διαχειρισθεί την ελευθερία του. Την πραγματική ελευθερία. Όχι την ελευθεριότητα όπου ο άνθρωπος από ελεύθερο πρόσωπο καταντά «ελευθερίων ηθών» και ζεί σκλαβωμένος στα πάθη του.

Ως πεπτωκότες άνθρωποι έχουμε τις φυσικές μας λειτουργίες οι οποίες καθορίζουν την κατά φύση ζωή μας. Ωστόσο, αυτές οι φυσικές και φυσιολογικές λειτουργίες είναι δυνατόν, εάν δεν λειτουργήσουν με ορισμένους κανόνες, να οδηγήσουν στην εκδήλωση παθών και να κάνουν την ζωή μας παρά φύση. Για παράδειγμα η πείνα μπορεί να μετατραπεί στο πάθος της λαιμαργίας.

Από τις ισχυρότερες λειτουργίες, που προσδιορίζουν εν πολλοίς και την πορεία μας στην ζωή, είναι η έλξη από το άλλο φύλο. Η έλξη του άρρενος από το θήλυ και του θήλεος από το άρρεν. Αποτελεί φυσική και φυσιολογική βιολογική συμπεριφορά. Υπάρχει. Πρέπει να υπάρχει. Αν δεν υπάρχει πρέπει να ερευνηθεί επιστημονικά, γιατί συνήθως υποκρύπτει παθολογική κατάσταση. Τούτο το αναφέρω υπεύθυνα, με την επιστημονική μου ιδιότητα ως ιατρού ενδοκρινολόγου που αντιμετωπίζουμε ανάλογες καταστάσεις.

130χ140 εκ. Giclee Print.
Ψηφιακή ζωγραφική (2019) Γεώργιος Κόρδης

Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονισθεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο κλινικοεργαστηριακός έλεγχος είναι τελείως φυσιολογικός, αλλά τα άτομα αυτά έχουν χάρι επάνω τους και από την μικρή τους ηλικία έχουν δώσει τον εαυτό τους, την αγάπη τους στον Κύριο σε βαθμό που και τις φυσικές τους λειτουργίες τις ελέγχουν , παρά την ύπαρξή τους, ώστε να ζουν αγνό, παρθενικό βίο. Είναι κατά κάποιο τρόπο «εκ κοιλίας μητρός αφορισμένοι» για τον μοναχικό βίο.

Εμείς ανήκουμε στην πλειονότητα των ανθρώπων και έχουμε να παλαίψουμε με τον εαυτό μας και το κοινωνικό και φυσικό μας περιβάλλον έξω στον κόσμο με όλες τις προκλήσεις του.

Η φυσιολογική, όμως, αυτή βιολογική λειτουργία, με την δύναμη που διαθέτει, αν δεν ελεγχθεί σωστά, είναι δυνατό να εκφρασθεί με εκδήλωση παθών με σοβαρές επιπτώσεις στο ίδιο το άτομο καθώς και στο στενό του ή ευρύτερο περιβάλλον. Υπάρχει κίνδυνος να το οδηγήσει στην παρά φύση ζωή.

Για τον έλεγχο και τον προσδιορισμό των αντιδράσεων και των πράξεων έναντι των παθών του ο άνθρωπος είναι προικισμένος από τον Δημιουργό του με το νού, την βούληση, τον λόγο, και έχει στοιχειώδη υποχρέωση, ως νοήμον ον, να τα χρησιμοποιεί. Αυτό το επιτυγχάνει με πιο αποτελεσματικό τρόπο όταν αναφέρεται στον Θεό, με την προσευχή.

Προτού συζητηθούν θέματα ή προβλήματα που απασχολούν κυρίως τα νέα άτομα θα αναφερθούν μερικά στοιχεία λειτουργίας του αναπαραγωγικού συστήματος του άρρενος και του θήλεος.

Από την στιγμή της σύλληψης, δηλαδή όταν το σπερματοζωάριο εισέλθει στο ωάριο σχηματίζεται η απαρχή του εμβρύου, καθώς και ο καθορισμός του φύλου, όπως τα δημιούργησε στην αρχή της Δημιουργίας ο Θεός ( εποίησε άρσεν και θήλυ Γεν. Α, 26-28) και αναπτύσσεται ως άρρεν ή θήλυ Η λειτουργία του είναι απόλυτα καθορισμένη, χωρίς να επιδέχεται αμφισβητήσεις ή παρεμηνείες για να δικαιολογεί μη φυσιολογικές συμπεριφορές.

Ο έλεγχος της λειτουργίας των οργάνων της αναπαραγωγής γίνεται από ορμόνες που εκκρίνονται στον εγκέφαλο. Σε ένα τμήμα του, τον υποθάλαμο, εκκρίνεται η εκκλυτική ορμόνη των γοναδοτροπινών, η οποία διεγείρει ειδικά κύτταρα στον πρόσθιο λοβό της υποφύσεως τα οποία εκκρίνουν δύο ορμόνες, την ωοθυλακιοτρόπο ( FSH ) και την ωχρινοτρόπο ( LH ).

Λεπτομέρεια απο τον «Γάμο». Ψηφιακή ζωγραφική 2019.

Ο υποθάλαμος, η υπόφυση και οι γονάδες δηλαδή οι όρχεις και οι ωοθήκες, συνιστούν τον άξονα ΥΠΟΘΑΛΑΜΟΣ – ΥΠΟΦΥΣΗ – ΓΟΝΑΔΕΣ και με ειδικό τρόπο ρυθμίζουν την λειτουργία των γονάδων αυξάνοντας ή ελαττώνοντας τα επίπεδα των ορμονών που συνθέτουν και εκκρίνουν.

Και στον άνδρα και στην γυναίκα οι ορμόνες του υποθαλάμου και της υποφύσεως είναι ίδιες. Οι ορμόνες της υποφύσεως στο άνδρα δρούν στον όρχι όπου, η μεν FSH οδηγεί στον σχηματισμό των σπερματοζωαρίων σε ποσότητες δισεκατομμυρίων στην διάρκεια της ζωής του άνδρα, η δε LH δρα σε ειδικά κύτταρα στον όρχι, όπου συντίθεται η ορμόνη τεστοστερόνη που οδηγεί στην αρρενοποίηση.

Στην γυναίκα, οι ορμόνες της υποφύσεως δρουν στις ωοθήκες. Η FSH διεγείρει κατά κανόνα ένα ωοθυλάκιο, σπανιότερα δύο και ακόμα πιο σπάνια περισσότερα και καθώς πολλαπλασιάζονται τα κύτταρα που το περιβάλλουν αυξάνει σε μέγεθος και συνθέτει και εκκρίνει συνεχώς μεγαλύτερες ποσότητες οιστρογόνων. Την 14η ημέρα ενός τυπικού κύκλου 28 ημερών γίνεται η ωοθυλακιορρηξία. Το ωάριο παραλαμβάνεται από την σάλπιγγα, όπου και γίνεται η γονιμοποίηση από σπερματοζωάριο. Το ραγέν ωοθυλάκιο μετασχηματίζεται σε ωχρό σωμάτιο, που συνθέτει την προγεστερόνη που χαρακτηρίζει την δεύτερη φάση του κύκλου της γυναίκας.

Αν γίνει η γονιμοποίηση το γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται στο ενδομήτριο της μήτρας, το οποίο έχουν προετοιμάσει κατάλληλα οι ορμόνες (οιστρογόνα και προγεστερόνη) και συνεχίζει ως εγκυμοσύνη και σε 36 εβδομάδες έρχεται στον κόσμο μια νέα ύπαρξη. Αν δεν γίνει σύλληψη, νεκρώνεται το ενδομήτριο και στον τυπικό κύκλο των 28 ημερών,αποβάλλεται την 28η ημέρα με αίμα από τον κόλπο και είναι η γνωστή έμμηνος ρύση (ΕΡ).

Για εμάς τους χριστιανούς η υπόσταση του εμβρύου προσδιορίζεται από την στιγμή της σύλληψης και δεν νομιμοποιούνται στην συνείδησή μας οι εκτρώσεις, αλλά και άλλες παρεμβάσεις όπως καταστροφής εμβρύων ή πειραματισμών επί των εμβρύων.
Η έναρξη της λειτουργίας του άξονα Υποθάλαμος – Υπόφυση –Γονάδες σηματοδοτεί την έναρξη της εφηβείας και στα δύο φύλα.

Όμοια, η έναρξη της εφηβείας σηματοδοτεί μια εκρηκτική σωματοψυχική μεταβολή. Η τεστοστερόνη οδηγεί στην χαρακτηριστική σωματική διαμόρφωση καθώς και την μεταβολή του ψυχικού κόσμου του άρρενα, αλλά και στον σχηματισμό του σπέρματος. Στα θήλεα οι έκδηλες σωματικές μεταβολές, η εμφάνιση εμμήνου ρύσεως και άρα ωοθυλακιορρηξίας, αποτελούν μέρος των εξωτερικών μεταβολών που οφείλονται στην έκκριση των οιστρογόνων από την ωοθήκη.

Ο σχηματισμός του σπέρματος και η δυνατότητα εξέλιξης των ωοθυλακίων, δηλώνουν και την δυνατότητα επίτευξης εγκυμοσύνης.

Σε αυτές τις δραματικές, ας επιτραπεί να χαρακτηρισθούν, σωματικές μεταβολές προστίθεται και η μεταβολή όλου του ψυχικού κόσμου και οι σχέσεις με το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον. Οι δραματικές αυτές μεταβολές συνοδεύονται και από ανάλογες εκδηλώσεις των εφήβων.

Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ