Γέροντας Αμβρόσιος: Εδώ δίπλα μου τον έχω τον Άγιο Νεκτάριο και μου λέει…

Από αριστερά, ο Άγιος Νεκτάριος Επισκοπος Πενταπόλεως (1846-1920) και ο Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Αμβρόσιος Λάζαρης (1912-2006).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αφήγηση της κ. Στ. Χρ. Αλ.*: Οι μέρες μου για να γεννήσω όπως μας είχε πει ο γιατρός, ήταν ή 9η ή η 10η Νοεμβρίου, μνήμη των εν αγίοις πατέρων ημών Νεκταρίου του Θαυματουργού και Αρσενίου του Καππαδόκου.
Το βράδυ της 8ης -ανήμερα δηλαδή των Ταξιαρχών- αφού γιορτάσαμε το σύζυγό μου Άγγελο, έφυγαν και οι τελευταίοι συγγενείς και ξαπλώσαμε.

Στις δύο τα ξημερώματα «έσπασαν τα νερά», πράγμα που μας ανάγκασε να μετακινηθούμε ταχύτατα στο μαιευτήριο. Ο γιατρός μου που είχε εν τω μεταξύ ειδοποιηθεί και η προϊσταμένη είπαν να αναπαυθώ και πρωί-πρωί θα προχωρούσαν στις σχετικές διαδικασίες.

Το πρωί στις εφτά με οδήγησαν στο χειρουργείο κι επειδή δεν είχαν εμφανιστεί τα προγεννητικά συμπτώματα, απεφάσισαν να διοχετεύσουν στον ορό το φάρμακο που προκαλεί οδύνες τοκετού.
Δύο-τρεις ώρες αργότερα -κατά τις δέκα- ο γιατρός βλέποντας ότι δεν υπήρχε ανταπόκριση από μέρους του οργανισμού μου, είπε «καλό βράδυ κι αν και τότε γίνει κάτι…».

Με συνέδεσαν μ’ ένα μηχάνημα που έχει σαν αποστολή να καταγράφει την εξέλιξη των οδυνών. Κάποια στιγμή τους είδα ότι συνοφρυώθηκαν. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και ο γιατρός πήρε το όργανο αυτό που μοιάζει με ξύλινο χωνάκι κι έσκυψε ν’ ακούσει το παιδί.

Φαίνεται δεν μπορούσε και μου ζητούσε να μετακινούμαι για να βοηθήσω την κατάσταση. Ήταν αναστατωμένος. Βγήκε έξω προς στιγμήν κι απ’ ό,τι έμαθα εκ των υστέρων, είπε στο σύζυγό μου ότι δεν άκουγε την καρδιά του παιδιού! Είχε χαθεί κάθε επαφή μαζί του.

Ο λώρος ήταν τυλιγμένος γύρω από τον λαιμό του. Με λυγμούς ο Άγγελος έτρεξε στο τηλέφωνο και πήρε τον π. Αμβρόσιο Λάζαρη, τον Γέροντα της Μονής Δαδίου.
Με αναφιλητά του εξιστόρησε τα γεγονότα κι εκείνος με απόλυτη ηρεμία και νηφαλιότητα του είπε:
– Γιατί κάνεις έτσι ευλογημένε; Εδώ τον έχω τον άγιο Νεκτάριο· δίπλα μου κάθεται και μου λέει να σου πω ότι μέσα σε μια ώρα το παιδί θα γεννηθεί υγιέστατο! Όπως μου τα λέει σου τα λέω!

Μέγας είσαι Κύριε!.. Από τη στιγμή που το είπε, άρχισε να χτυπά η καρδιά του παιδιού, ενώ συγχρόνως άρχισαν ραγδαία να εξελίσσονται τα στάδια του τοκετού!
Μέσα σε μια ώρα -ακριβώς όπως το είπε ο Άγιος Νεκτάριος στον Γέροντα- γεννήθηκε το κοριτσάκι μας.

Χίλιες φορές να ‘ναι δοξασμένο το Όνομα του Θεού ο όποιος -διά του Αγίου Του Νεκταρίου- μάς έβγαλε από την τραγική θέση που βρεθήκαμε.

Γεμάτοι ευγνωμοσύνη για τον Άγιο, σκεφθήκαμε να δώσουμε τ’ όνομά του στην κορούλα μας και μια και είχαμε υποσχεθεί και στη μια γιαγιά, είπαμε να βάλουμε και τα δύο.
Όταν το αναφέραμε στον Γέροντα, μας είπε:
– Ο άγιος δεν ζήτησε καμία χάρη προκειμένου να σας βοηθήσει. Όμως καλά θα κάνετε να δώσετε το όνομά του και μόνον αυτό. Τα διπλά ονόματα δεν ακούγονται καλά.

Κάναμε υπακοή κι από τότε ο άγιος -όπως μας είπε εκ των υστέρων ο Γέροντας- έχει γίνει ο προστάτης της οικογενείας μας.

* Ολόκληρο το όνομα αναγράφεται στο πιο κάτω βιβλίο.

Από το βιβλίο του Μανώλη Μελινού, “Ο Άγιος μας, Αγίου Νεκταρίου βίος, σύγχρονα θαύματα, παράκληση, χαιρετισμοί, εγκώμια, ‘Αγνή Παρθένε…’ και άλλοι ύμνοι του Θεοτοκαρίου -στίχοι και μουσική- έργα, επιστολές, ναοί…”.