Μετά από οκτώ ημέρες ο Αναστημένος Σωτήρας εμφανίζεται και πάλι στους μαθητές, ενώ παρόντες είναι όλοι οι μαθητές ανάμεσά τους και ο Θωμάς, ο οποίος έλειπε «οικονομικώς» από την πρώτη εμφάνιση του αναστημένου Χριστού στους μαθητές. «Έλα Θωμά. Φέρε τον δακτυλόν σου εδώ. Και κοίταξε τα χέρια μου και φέρε το χέρι σου και βάλε στην πλευρά μου και μην γίνεσαι άπιστος αλλά πιστός»! Να η ώρα της σωτηρίας,της ομολογίας. Ο μαθητής συντετριμμένος, ταπεινωμένος μετά την έρευνα, σωριάστηκε μπροστά στα πόδια του Διδασκάλου και άφησε να βγουν από τα ευτυχισμένα στήθη του τούτα τα λόγια:«Ο Κύριος μου και ο Θεός μου».
Το γεγονός αυτό περιγράφει παραστατικά το Δοξαστικό της Κυριακής του Θωμά. Η μελωδική απόδοση από τον μακαριστό Πρωτοψάλτη της Καβάλας Ματθαίο Τσαμκιράνη ολοκληρώνει την ποιητική σύνθεση και αναδεικνύει τα λεγόμενα του ύμνου.
