«Ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον»

Λόγω της πανδημίας που εμφανίσθηκε στον κόσμο τους τελευταίους 2 μήνες, δόθηκε η ευκαιρία σε πολλούς, επωνύμους και ανωνύμους, να εκφράσουν την άποψή τους περί της Θείας Κοινωνίας. Κάποιοι τοποθετήθηκαν πολύ σωστά και εμπεριστατωμένα με παραδείγματα από την ζωή της Εκκλησίας μας, άλλοι ισχυρίσθηκαν δημοσίως ότι δεν πρέπει ο κόσμος να προσέρχεται να κοινωνεί το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, για να μην κολλήσει από τα σταγονίδια.

Μετά πολλής θλίψεως όταν ακούς να σου λένε άνθρωποι επιστήμονες ότι από τη Θεία Κοινωνία κολλάς, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται περί άγνοιάς τους στο Μυστήριο των Μυστηρίων.

Ας αναφέρουμε μερικά στοιχεία για το Μυστήριο αυτό. Η Θεία Κοινωνία είναι ένα μυστήριο, όταν πηγαίνεις να λάβεις τη θεία κοινωνία δεν την παίρνεις από συνήθεια, τη λαμβάνεις γιατί είναι Σώμα και Αίμα Χριστού. Είτε πιστεύεις είτε δεν πιστεύεις. Εάν υπάρχει έστω και στον ελάχιστο βαθμό αμφιβολία, καλύτερα να μην πας να κοινωνήσεις. Είναι δυνατό ο Χριστός να επιδέχεται μικρόβια και να τα μεταδίδει;;;;Ο Χριστός είναι ζωή«ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή[1]» . Η Θεία Κοινωνία είναι «φάρμακον ἀθανασίας και ἀντίδοτον τοῦ μη ἀποθανεῖν» όπως λέει και ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος.«Τὴνεὐχαριστίαν σάρκα εἶναι τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν παθοῦσαν[2]», όπως την ονομάζει ο ίδιος ο Άγιος.Η Θεία Κοινωνία μεταγγίζει μέσα μας την αφθαρσία και την αθανασία, το αθάνατο Σώμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μάς καθαρίζει από τις αμαρτίες, μάς χαρίζει την αιώνια ζωή. Πώς μπορεί κάποιος να θεωρεί τον εαυτό του πιστό και γνήσιο μέλος της Εκκλησίας και ταυτόχρονα να διανοείται και να πιστεύει ότι είναι δυνατόν να μεταδοθεί διά της Θείας Κοινωνίας οποιαδήποτε μολυσματική αρρώστια;

Εάν υπήρχε έστω και το ελάχιστο ποσοστό μετάδοσης του ιού, θα κολλούσαμε πρώτα εμείς οι κληρικοί, εφόσον κάνουμε την κατάλυση της Θείας Κοινωνίας μετά Λύσεις τύπου κουταλάκια ή το άλλο που ειπώθηκε να κάνουμε όπως κάνουν οι Καθολικοί με την όστια[3] δεν ευσταθούν και δεν χωρούν στην Ορθοδοξία. Μόνο πίστη χρειάζεται.

Η Εκκλησία δεν υποτάσσει το υπέρλογο (το θαύμα) στο επιστητό, στο καθημερινό. Ανατρέπονται οι όροι της φύσεως, της καθημερινότητας. Βλέπουμε ανατροπή στην κυτταρική σήψη του ανθρωπίνου σώματος με την μαρτυρία τόσο άφθαρτων σκηνωμάτων των Αγίων μας. Βλέπουμε ανατροπή στη σήψη του κοινού νερού διά της ευχής του Αγιασμού, ο οποίος παραμένει ευωδιάζον.

Αναρίθμητα παραδείγματα έχει η ζωή της Εκκλησίας από κληρικούς που μετελάμβαναν. Δεν έχουμε ποτέ εδώ και 2000 χρόνια μαρτυρία που να κολλήσει κανείς από την Θεία Κοινωνία. Ιερείς μας διηκόνησαν και διακονούν σε νοσοκομεία, λεπροκομεία και κοινωνούν συνανθρώπους μας με λοιμώδεις νόσους. Ο μακαριστός παπα–Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης, ιερεύς της Σπιναλόγκας όπου εκεί εξορίζονταν οι λεπροί και μάλιστα την εποχή εκείνη δεν υπήρχε ούτε η θεραπεία της, ο μακαριστός παπα- Ευμένιος Σαριδάκης, οι τόσοι ιεραπόστολοι στην Αφρική που κοινωνούν τόσο κόσμο με ασθένειες μεταδοτικές. Κανείς δεν κόλλησε από καμία ασθένεια.

Η Εκκλησία δεν επιβάλλει την αλήθειά της σε κανένα, ελεύθερα ο καθένας την αποδέχεται ή την απορρίπτει. Όμως, δεν μπορούμε για να ικανοποιήσουμε κάποιους, να συμφωνήσουμε μαζί τους και να αποδεχθούμε τις πλάνες που διηγούνται και υποστηρίζουν. Ας παρακαλούμε τον Κύριό μας να μας προσθέτει πίστη στη ζωή μας, ώστε να γινόμαστε μάρτυρες των Αχράντων και Ζωοποιών και Φρικτών του Χριστού Μυστηρίων.

Να θυμόμαστε Όποιος κοινωνάει με πίστη και καθαρότητα, κατά τον άγιο Ιγνάτιο, γίνεται «Θεοφόρος», «Χριστοφόρος», «Ναοφόρος» και «Αγιοφόρος»!!

Παραπομπές:

[1] Ιωάννου 11,25.

[2]Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, Επιστολή προς Σμυρναίους 7,1.

[3]Η Όστια είναι η Θεία Κοινωνία των Ρωμαιοκαθολικών. Οι πιστοί τους δεν κοινωνούν με τη λαβίδα σώμα και αίμα Χριστού από το Άγιο Ποτήριο, αλλά ο ιερέας βάζει στο στόμα του κάθε πιστού την Όστια, τον καθαγιασμένο άζυμο άρτο.