Γιατί εγκαταλείπεις την οικογένειά σου ;

4 Ιουλίου 2020

Αναξιοκρατία, γραφειοκρατία, ο δημόσιος τομέας κλειστός για τους πολλούς, ο ιδιωτικός με λίγες δουλειές και χαμηλούς μισθούς, πολύ μικρές προσδοκίες εθνικής ανάκαμψης και φανερή έλλειψη ποιότητας ζωής ιδιαιτέρως στην πρωτεύουσα. Αυτοί επιγραμματικά είναι μόνο μερικοί από τους λόγους , για τους οποίους ένας νέος, μία νέα θελήσει να φύγει από την Ελλάδα. Οι λόγοι αυτοί θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε πολυσέλιδα κείμενα με τρανταχτά έως και ζοφερά παραδείγματα. Τους προσυπογράφουμε όλους και ακόμα περισσότερους, γιατί εδώ ζούμε και αντιλαμβανόμαστε.

Το ερώτημα όμως που επιλέξαμε να θέσουμε σήμερα ως αντίλογο πέφτει βαρύ στην ζυγαριά της σκέψης. Διότι δεν χρειάζεται να επικαλεστούμε βαρυσήμαντους φιλόσοφους για να ισχυριστούμε πως όλα στην ζωή έχουν το αντίθετό τους άρα και τον αντίλογό τους, προκειμένου να βασανίζεται δημιουργικά η σκέψη μας και να λαμβάνουμε ευεργετικές κάθε φορά αποφάσεις. Ξεκαθαρίζουμε όμως από την αρχή πως το ερώτημα αυτό δεν περιμένει απάντηση από τους, θέλουμε να πιστεύουμε, λίγους που δεν δίνουν δεκάρα για όσα πολλά μας ενώνουν.

Γιατί λοιπόν εγκαταλείπεις την οικογένειά σου ; Γιατί φεύγεις 24 ετών μπουμπούκι για να πας να κάνεις διδακτορικό στον Nottingham της Αγγλίας ή το Leiden της Ολλανδίας ; Είναι πολύ πιθανόν να σε κρατήσουν και μετά για δουλειά. Έτσι κάνουν τα ισχυρά κράτη της Δύσης με τους ικανούς και εργατικούς Έλληνες. Δεν θα γυρίσεις πίσω. Θα γνωριστείς εκεί και με κανέναν Έλληνα, ή μάλλον το πιθανότερο ξένο, γιατί ο έρωτας χρώμα δεν κοιτά. Αργότερα μπορεί να πάρετε και σπίτι εκεί. Θα φτάσετε σαράντα ετών, δεν θα έχετε μάλλον κάνει παιδί λόγω έλλειψης χρόνου και λοιπών άλλων διευκολύνσεων που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι γονείς εδώ αλλά δεν τους έχετε εκεί.. Θα το συζητάτε πολύ. Αν όντως είναι και ξένος ο σύζυγος, το παιδί κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βαπτισθεί Χριστιανό Ορθόδοξο και θα στερηθεί ακόμα περισσότερα και σωτηριωδέστερα. Αφήστε που θα αρχίσετε να ξεχνάτε να μιλάτε σωστά και την πανέμορφη ελληνική μας γλώσσα. Θα γίνετε τα τέλεια γρανάζια ενός ξένου κράτους με αντάλλαγμα μια σειρά από παροχές. Πιθανώς να αισθάνεστε και τύψεις, που αφήσατε πίσω μόνους γονείς, φίλους και συγγενείς. Θα κάνετε ταξίδια σε όλον τον κόσμο εύκολα και οικονομικά αλλά μόνο όταν θα παίρνετε το αεροπλάνο για Ελλάδα στις γιορτές, η καρδιά σας θα σκιρτά. Έχετε πράγματι μεγάλο μυαλό αλλά ούτε εσείς είστε βέβαιοι μήπως για την ευτυχία είναι τελικά προτιμότερη η μεγάλη καρδιά.

Μπορεί από αισθητικής και υλικοτεχνικής απόψεως τα Πανεπιστήμια μας να υστερούν σε πολλά αλλά κι όμως, σε κάτι φτωχές αίθουσες πανεπιστημίου παραδίδεται και μεταλαμπαδεύεται ακριβή και πρωτότυπη γνώση από πολλούς άξιους καθηγητές. Χάριν δε της εξειδίκευσης και της ευρωπαϊκής ενοποίησης όλα σχεδόν τα επιστημονικά αντικείμενα ερευνώνται και διδάσκονται στην Ελλάδα. Με τέτοια μεταπτυχιακά ή και διδακτορικά προσόντα κάποια στιγμή ίσως και στον τόπο μας να ανοίξει μία θέση στον πολυπόθητο δημόσιο τομέα. Η δε αναξιοκρατία μπορεί να πολεμηθεί αποτελεσματικά με θεσμοθετημένες και αποτελεσματικές ενστάσεις.

Στον δε ιδιωτικό τομέα τα χρήματα είναι όντως λίγα αλλά με δεδομένο πια πως η νέα γενιά ευτυχώς δεν είναι βεβαρημένη με τραπεζικά δάνεια όλο και κάπως τα πράγματα θα έρχονται βόλτα, ιδίως όταν είμαστε ζευγάρι ή και περισσότεροι στην περίπτωση που οι γονείς είναι δίπλα και βοηθούν. Και οπωσδήποτε υπάρχει και η Παναγίτσα που επικαλούμαστε σε κάθε μας δύσκολη στιγμή με τον Υιό της και Σωτήρα μας , που κανέναν δεν αφήνουν αβοήθητο. Στην Ελλάδα εξάλλου η δουλειά δεν είναι το παν, όχι μόνο γιατί μας ξεσηκώνει ο ήλιος αλλά κυρίως επειδή στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να πλουτίσουμε όσο και να δουλέψουμε λόγω της προαναφερθείσας αναξιοκρατίας, αδικίας κλπ κλπ. Άρα προς τί οι υπερβολικές προσδοκίες ; για να μας τα πάρει μετά η εφορία ;

Όλα καλά λοιπόν, αν τελικά φύγει κανείς στο εξωτερικό για σπουδές ή για δουλειές αλλά για όσους ακόμα δίνουν κάποια σημασία στις δέκα εντολές, αντιλαμβάνονται κι εκείνοι ότι έτσι δεν τιμούν τους γονείς τους ενώ παραλλήλως στερούν και την πατρίδα από τις δυνάμεις τους.

Για όσους βέβαια δεν δίνουν καμμία σημασία στα παραπάνω ή έστω νιώθουν καταπιεσμένοι στο σπίτι τους , τότε δικαιολογημένα ο αντίλογος αυτός δεν θα έχει και καμμία επίδραση. Εμείς εδώ απλώς βάλαμε στο χαρτί κάποιες σκέψεις, για να μην νομίζουν μερικοί πως δεν υπάρχει αντίλογος απέναντι σε αυτήν την πολύ πικρή εγκατάλειψη. Αν και τώρα που τον ολοκληρώσαμε τον αντίλογο αυτό, μάλλον στοχεύσαμε λάθος. Ίσως οι γονείς των παιδιών αυτών να μην φρόντισαν να εμφυσήσουν στα παιδιά τους τέτοιες αρχές.