Πώς η αγία Μαρκέλλα έσωσε μια γυναίκα που εγκατέλειψαν ετοιμοθάνατη!

Η Θαυματουργός, Παρθενομάρτυς, αγία Μαρκέλλα η Χιοπολίτισσα.

(Επιμέλεια, μεταφορά στην καθομιλουμένη Στέλιος Κούκος)

Το 1785 ξεκίνησαν κάποιοι από την Χώρα της Χίου για να πάνε στο χωριό τους την Βολισσό.

Στον δρόμο, όμως, τους έπιασε σε τόπο έρημο και ακατοίκητο “χιονώδης βροχή”, ώστε μια γυναίκα αποκαμωμένη λιποθύμησε και έπεσε κάτω σαν νεκρή.

Οι άλλοι που ήταν μαζί της αφού δεν μπορούσαν να της προσφέρουν κάτι, την σήκωσαν και την έβαλαν στο κελλί της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, που ήταν σ’ αυτήν την ορεινή περιοχή που λεγόταν Φλώρι.

Η γυναίκα ήταν ετοιμοθάνατη -“έπνεε τα λοίσθια” όπως γράφει το συναξάρι της- και έτσι την εγκατέλειψαν εκεί μόνη αφού και αυτοί δεν ήταν ασφαλείς στο σημείο αυτό.

Τελικά, οι υπόλοιποι με μεγάλο κίνδυνο κατάφεραν και έφτασαν σώοι στα σπίτιά τους.

Στην Βολισσό, ανήγγειλαν στον άντρα της τι ακριβώς συνέβη και πού άφησαν την γυναίκα του ετοιμοθάνατη.

Αυτός, όμως, δεν έχασε το θάρρος του, και άρχισε να θερμοπαρακαλεί την αγία Μαρκέλλα, κοντά στα άλλα θαύματα που έχει κάνει, να κάνει και αυτό. Δηλαδή, να σώσει την γυναίκα του.

Η θαυματουργός αγία, άκουσε τον άνθρωπο που την ικέτευε με θέρμη και παρουσιάστηκε στην γυναίκα του και την έβαλε σε μια γωνιά του κελλιού που υπήρχε φάτνη και ήταν πιο ζεστά, και όπως είπε η ίδια, ότι της φάνηκε πως της έδωσε ένα δοχείο με νερό και ήπιε.

Η χιονόπτωση, όμως, κράτησε εννιά ημέρες, και αυτοί πίστευαν πως πλέον ήταν νεκρή και περίμεναν να κοπάσει για να πάνε για να την θάψουν.

Όταν, λοιπόν, σταμάτησε η κακοκαιρία και πήγαν για να την ενταφιάσουν, την βρήκαν να είναι καλά και υγιής και δυναμωμένη από το νερό που της έδωσε η αγία Μαρκέλλα!

Και όλα αυτά τα διηγόταν προς δόξαν Θεού και προς ευχαριστίαν της αγίας Μαρκέλλας.

Από τον Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας, τόμος ζ’, μήνας Ιούλιος.