Η πιο διαχρονική και επίκαιρη περικοπή του Ευαγγελίου (Θ΄ Ματθαίου)

9 Αυγούστου 2020

Από τις πιο ωραίες ευαγγελικές περικοπές ήταν σήμερα αυτή που διαβάστηκε στην λειτουργία της Κυριακής. Οι μαθητές βρίσκονταν στο πλοίο όταν έπιασε σφοδρή θαλασσαοταραχή.

Μέσα στα αγριεμένα κύματα διέκριναν μια φιγούρα και νομίζοντας ότι ήταν φάντασμα φώναξαν δυνατά, και τότε τους μίλησε και κατάλαβαν ότι ήταν ο Ιησούς! Ο Πέτρος Του λέει αν είσαι Εσύ πρόσταξε να έρθω κοντά Σου περπατώντας στα κύματα, και  ο Ιησούς πολύ απλά του είπε: «έλα»!

ger.bartholomaios2

Ω του θαύματος!!! Ο Πέτρος έχοντας το βλέμμα στον Χριστό περπάτησε πάνω στα μανιασμένα κύματα…. Μόλις έστρεψε το βλέμμα του όμως από τον Χριστό, συνειδητοποίησε που περπατάει και αμέσως άρχισε να πνίγεται.

Φώναξε μέσα στον πανικό του αμέσως τον Χριστό να τον βοηθήσει και Αυτός αμέσως του άπλωσε το χέρι Του και τον έφερε κοντά Του. Μαζί μπήκαν τότε στο πλοιάριο και αμέσως κόπασε η τρικυμία.

Πόσο διαχρονική και επίκαιρη η περικοπή αυτή του Ευαγγελίου!

Κλεισμένοι στον εαυτό μας χωρίς τον Χριστό στην ζωή μας πλέουμε σαν σε πλοίο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Ο Χριστός είναι παρών μέσα σ αυτήν την τρικυμία του βίου μας και περιμένει. Εμείς όμως κλεισμένοι στον εγωισμό μας δεν Τον διακρίνουμε και περιμένουμε αποδείξεις…

Αυτός δεν διστάζει να μας φωνάξει κοντά Του, και εμείς με την πίστη μας, αγνοώντας τα κύματα του βίου τον πλησιάζουμε έχοντας το βλέμμα καρφωμένο σ Αυτόν!

Μόλις λίγο στρέψουμε το βλέμμα μας τότε ο πειρασμός προσπαθεί να μας βουλιάξει μέσα στις μέριμνες του βίου ώστε να χαθούμε.

Παρά τον πανικό που επικρατεί όμως, μόλις στρέψουμε πάλι το βλέμμα μας στον Χριστό και του φωνάξουμε, τότε πολύ απλά Αυτός θα απλώσει το χέρι Του και θα μας τραβήξει.
Τότε θα μπει μέσα στην καρδιά μας, όπως στην περικοπή στο πλοίο, και αμέσως θα κοπάσει η τρικυμία και η ταραχή!

Όταν έρχεται ο Χριστός στην ζωή μας  μόνο γαλήνη και ηρεμία επικρατεί!

Ας μείνουμε όλοι με το βλέμμα μας καρφωμένο στον Χριστό!

Η πίστη μας σ Αυτόν θα μας δυναμώνει ώστε να μη φοβάται κανείς καμιά τρικυμία και κανέναν πειρασμό, και κάνοντας θρόνο δικό Του την καρδιά μας να μπει μέσα και να ενθρονιστεί, χαρίζοντάς μας την γαλήνη και την γεύση του παραδείσου. Αμήν!