Ο Άγιος Ιερομάρτυς προσφυώς ονομασθείς «Μύρων» του Εμπορίου Εορδαίας

Όταν ένας άνθρωπος κατορθώνει μέσα από την Εκκλησία να φθάσει στην αγιότητα, τότε η Εκκλησία πανηγυρίζει, γιατί έχει πετύχει τον κύριο λόγο υπάρξεώς της, τον αγιασμό των ψυχών. Πανηγυρίζει η Εκκλησία των πιστών, η στρατευομένη, αλλά πανηγυρίζει και η Εκκλησία του ουρανού, η θριαμβεύουσα, όπου η αγιασμένη ψυχή απολαμβάνει των «ητοιμασμένων αγαθών από καταβολής κόσμου». Ο στεφοδότης Κύριος δοξάζει τον αγιασμένο άνθρωπο με πολλούς τροπους, όπως Εκείνος γνωρίζει, αφού μας είπε: «Τους δοξάζοντάς με αντιδοξάσω» (Παρ. η΄ 17, Α΄ Βασιλ. β΄30). Έτσι σε άλλους δίνει το χάρισμα των ιαμάτων, σε άλλους την ευωδία, σε άλλους την μυροβλυσία.

Οι Άγιοί μας ήταν, όπως είναι και σήμερα, αγωνιστές της ζωής, αγωνιστές της αρετής, αγωνιστές νόμιμοι στο στίβο του ήθους, της ομολογίας, των πατρικών παραδόσεων και της ψυχικής κενώσεως στην υπηρεσία του πλησίον.

Που διέφεραν και που διαφέρουν οι Άγιοι από εμάς; Διέφεραν και διαφέρουν στην πληρότητα της καρδιάς τους από τη θεική αγάπη, αφού δεν τους γέμιζε ποτέ η κοσμική δόξα, οι ανέσεις, τα πλούτη και η κοινωνική καταξίωση. Αυτές τις πρόσκαιρες επιδιώξεις επιζητούμε εμείς οι ολιγόπιστοι, εμείς που έχουμε κοσμικό φρόνημα, που έχουμε κενό στην καρδιά μας δυσαναπλήρωτο και αντί να το γεμίζουμε με Θεό προσπαθούμε, χωρίς επιτυχία βέβαια, να το γεμίσουμε με χαρές και ανέσεις του κόσμου τούτου. Η πληρότητα αυτή της καρδιάς δεν αφήνει στους Αγίους περιθώρια κενοδοξίας. Επιδιώκουν την αφάνεια, την ταπείνωση, την άμεση και διαρκή επικοινωνία με την ουράνια αγάπη, τον Δημιουργό και Σωτήρα μας.

Υπάρχουν και σήμερα Άγιοι. Τα ονόματά τους δεν διαφημίζονται στις εφημερίδες, στις τηλεοράσεις, στα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Παραμένουν άγνωστοι, αν και είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, του διπλανού διαμερίσματος. Η αγιότης δεν προβάλλεται. Παραμένει σιωπηλή, γιατί δεν στοχεύει στην ανθρώπινη δόξα. Δεν την ενδιαφέρει η γνώμη των πολλών. Την ενδιαφέρει μόνο η ευαρέσκεια του Κυρίου του ουρανού και της γης, Αυτού που γνωρίζει τους αγώνες μας και περιμένει να μας δώσει το στέμμα της αφθαρσίας.

Αφανής για χρόνια πολλά, αλλά εμφανέστατος ενώπιον του Κυρίου μας, παρέμενε ο άγιος Ιερομάρτυς του Εμπορίου Εορδαίας, τον οποίον προσφυώς επονομάσαμε Μύρωνα, λόγω της χάριτος που πήρε από τον Κύριο, της μυροβλύσεως των χαριτοβρύτων του λειψάνων. Και άλλων πολλών αγίων αγνοούντες τα ονόματα δώσαμε στην Εκκλησία μας ονόματα σχετικά με τις ιδιαιτερότητες της χάριτος που παρουσιάζουν, την βιοτική τους ταυτότητα η τον τρόπο που μας έγιναν γνωστοί. Έτσι έχουμε τον «ευγνώμονα Ληστή», τον όσιο «Ευδόκιμο», τον Βατοπεδινό, τον ασκητή «Προσδόκιο» από την Σαντορίνη.

Ο αφανής μέχρι προ τινος Ιερομάρτυς Μύρων έγινε εμφανής στο χριστεπώνυμο πλήρωμα μόλις τα τελευταία έτη και μάλιστα με την μυροβλυσία των τιμίων του λειψάνων. Θεωρούμε ότι υπήρξε Επίσκοπος Μογλενών για δύο λόγους. Πρώτον γιατί το Εμπόριο υπήρξε για μια εκατοντάδα ετών έδρα της Μητροπόλεως Μογλενών και δεύτερον γιατί το σκήνωμα του Αγίου βρέθηκε καθήμενο στον σολέα του Ναού του Αγίου Μηνά και πλησίον του πόλος ωμοφορίου, υπολείμματα από αρχιερατικό μανδύα και δικεροτρίκηρο, χαρακτηριστικά αντικείμενα επισκόπου. Στους επισκοπικούς καταλόγους της Μητροπόλεως δεν αναφέρεται κάποιος με το όνομα αυτό, αλλά ούτε και ιερομάρτυς. Έτσι δεν διαφωτιζόμαστε από αυτούς. Το ότι ο Άγιος Μύρων είναι Μάρτυς πίστεως φαίνεται από τα σημάδια στην τιμία του κεφαλή από καρφιά.

Ο Άγιος Μύρων ενταφιάσθηκε εντός του Ναού του Αγίου Μηνά, ο οποίος ήταν ο Μητροπολιτικός Ναός του Εμπορίου, και αυτό αποτελεί ένδειξη τιμής στο επισκοπικό του αξίωμα και με θαυμαστό τρόπο ευρέθησαν μυροβλύζοντα στους δυσχείμερους καιρούς μας, για να δυναμώσει η πίστη των ανθρώπων που έχει, δυστυχώς, εξανθενήσει.
Την χάρη της μυροβλυσίας γνώρισε πολλές σύγχρονες αγιασμένες μορφές και αξιώνομαι και εγώ να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία της μυροβλυσίας των ιερών λειψάνων του προσφυώς ονομασθέντος «Αγίου Μύρωνος».

Σήμερα ο κατανυκτικώτατος Ναός του Αγίου Μηνά ευωδιάζει από την παρουσία των ιερών του Αγίου Μύρωνος λειψάνων, τα οποία συναγωνίζονται σε ευωδία αυτά του πολιούχου Αγίου Μηνά. Εύχομαι ο Άγιος σύντομα να μας αποκαλύψει το όνομά του. Μέχρι τότε εμείς θα τον τιμούμε ως «Άγιο Μύρωνα». Η μνήμη του τιμάται την 19η Σεπτεμβρίου.