Τύποι καρκίνου
13 Οκτωβρίου 2020Τύποι καρκίνου
Ο καρκίνος εμφανίζεται σε διάφορες μορφές και σε διάφορα μέρη του σώματος. Έτσι, υπάρχουν διάφοροι τύποι καρκίνου, οι οποίοι είναι οι εξής:
α) Καρκίνος του πνεύμονα. Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ένα είδος καρκίνου που προσβάλλει την τραχεία (αναπνευστικός σωλήνας), τους βρόγχους (αεραγωγοί) ή τους αερόσακους που βρίσκονται στους πνεύμονες (πνευμονικές κυψελίδες). Διαιρείται σε δυο μεγάλες κατηγορίες: α) Μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα (αντιστοιχεί στο 70–80% των ασθενών) και β) Μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα. Η βασικότερη αιτία πρόκλησης καρκίνου του πνεύμονα είναι το κάπνισμα, το οποίο συνδέεται με το 80% των περιπτώσεων. Μπορεί ακόμη να οφείλεται σε έκθεση σε παθητικό κάπνισμα. Ωστόσο, πλήττει και πολλούς ανθρώπους που ούτε κάπνισαν ποτέ ούτε εκτέθηκαν σε παθητικό κάπνισμα.
Άλλα αίτια μπορεί να είναι: α) Ατμοσφαιρική ρύπανση εξωτερικού χώρου, β) Δυσμενείς συνθήκες σε εργασιακό περιβάλλον (σκόνη ξύλου, αναθυμιάσεις συγκόλλησης, βιομηχανικά μέταλλα κλπ), γ) Ατμοσφαιρική ρύπανση εσωτερικού χώρου. Ενδέχεται να υπάρχουν και άλλα αίτια, ενώ ακόμα περισσότερα αναμένεται να προσδιοριστούν στο μέλλον.
Τέλος, μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη κάποιων μορφών καρκίνου του πνεύμονα και τα γονίδια. Αν υπάρχει ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα στην οικογένεια κάποιου, ενδέχεται και ο ίδιος να τον αναπτύξει, ωστόσο αυτό δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. (ELF, ERS, 2016).
β) Καρκίνος του παχέος εντέρου. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ένας κακοήθης όγκος που προσβάλλει το παχύ έντερο και το ορθό. Οφείλεται στη μη φυσιολογική ανάπτυξη των επιθηλιακών κυττάρων, που σχηματίζουν και τους λεγόμενους πολύποδες. Οι πολύποδες είναι συνήθως καλοήθεις, αλλά έχουν τη δυναμική να εξελιχθούν σε κακοήθεις.
Κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται 1,3 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως με καρκίνο του παχέος εντέρου. Αποτελεί το δεύτερο πιο συχνό καρκίνο στις γυναίκες και τον τρίτο πιο συχνό στους άντρες παγκοσμίως. Ο κίνδυνος ανάπτυξής του αυξάνεται με την ηλικία. Μπορεί να προκληθεί από τους πολύποδες εντέρου, τις φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, όπως η ελκώδης κολίτιδα, από την παχυσαρκία, το κάπνισμα, την έλλειψη φυσικής άσκησης και την κακή διατροφή. Μπορεί, ακόμη, να οφείλεται σε προδιάθεση λόγω κληρονομικότητας.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου στα πρώτα του στάδια συνήθως δεν παρουσιάζει συμπτώματα και γι’ αυτό πολλές χώρες έχουν ξεκινήσει προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου. Όταν τα συμπτώματα εμφανιστούν, αυτά μπορεί να είναι αρχικά αναιμία, κόπωση ή απώλεια βάρους. Αργότερα ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει αλλαγή των συνηθειών του εντέρου, συνεχείς μεταβολές από διάρροιες σε δυσκοιλιότητα και αντίστροφα, αίμα ή βλέννα στα κόπρανα, καθώς κοιλιακό πόνο. (Hoffmann, F., 2015).
γ) Καρκίνος του ήπατος. Ο καρκίνος του ήπατος είναι ένας όγκος που εμφανίζεται αρχικά στον ιστό του ήπατος. Συναντάται σε διαφορετικούς τύπους, από τους οποίους το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα είναι ο πιο συχνός, καθώς αφορά το 90% όλων των καρκίνων του ήπατος. Ξεκινάει από τα ηπατοκύτταρα, τα κύρια κύτταρα του ήπατος. Πιο σπάνιος τύπος καρκίνου του ήπατος είναι το ινοπεταλλειώδες καρκίνωμα που εμφανίζεται κυρίως σε νέους ασθενείς. Και οι δυο αυτοί τύποι καρκίνου διαγιγνώσκονται και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο.
Ο καρκίνος του ήπατος είναι ο έκτος συχνότερος παγκοσμίως. Στην Ευρώπη, περίπου 10 στους 1,000 άντρες και 2 στις 1.000 γυναίκες θα αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος κάποια στιγμή στη ζωή τους. Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι συχνότερος στη Νότιο-Ανατολική Ασία και τη Δυτική Αφρική. Η μέση ηλικία κατά τη διάγνωση είναι μεταξύ 50 και 60 ετών, αλλά στην Ασία και την Αφρική είναι συνήθως μεταξύ 40 και 50 ετών.
Οι περισσότεροι ασθενείς, πριν εμφανίσουν καρκίνο του ήπατος, παθαίνουν κίρρωση του ήπατος, η οποία είναι αποτέλεσμα μιας χρόνιας ασθένειας του ήπατος. Η κίρρωση προκαλείται από αιτίες, όπως οι παρακάτω:
- Χρόνια λοίμωξη με τον ιό της ηπατίτιδας-Β* (HBV) ή της ηπατίτιδας-C* (HCV).
- Μακροχρόνια κατάχρηση αλκοόλ.
- Κάποιες κληρονομικές ασθένειες του ήπατος.
- H μη-αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος και η μη-αλκοολική στεατοηπατίτιδα.
- Υπάρχουν κι άλλες, λιγότερο συχνές, καταστάσεις που επηρεάζουν το ήπαρ και αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο. Αυτές περιλαμβάνουν την αυτοάνοση ηπατίτιδα, τις φλεγμονές των ενδοηπατικών χοληφόρων και τη νόσο Wilson. Αυτές οι καταστάσεις δεν προκαλούνται ούτε από λοίμωξη, ούτε από το αλκοόλ. (ESMO, Anticancer Fund, 2014: 3-8).
δ) Καρκίνος στις ωοθήκες. Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι ένας κακοήθης όγκος που προσβάλλει τη μία ή και τις δύο ωοθήκες. Υπάρχουν δύο τύποι: α) ο επιθηλιακός, που είναι ο πιο συχνός και οφείλεται στη μη φυσιολογική ανάπτυξη και αναπαραγωγή των επιθηλιακών κυττάρων που βρίσκονται στην επιφάνεια της ωοθήκης και β) ο μη επιθηλιακός, που μπορεί να αναπτυχθεί από τα γεννητικά αναπαραγωγικά κύτταρα ή από τα στρωματικά κύτταρα του συνδετικού ιστού, γύρω από την ωοθήκη. Είναι ο 7ος πιο συχνός καρκίνος στις γυναίκες παγκοσμίως και αποτελεί την 6η πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο στην Ευρώπη. Ο καρκίνος των ωοθηκών έχει τη μεγαλύτερη θνησιμότητα από όλους τους γυναικολογικούς καρκίνους παγκοσμίως.
Οι πιο γνωστοί προδιαθεσικοί παράγοντες πρόκλησης του καρκίνου των οωθηκών είναι το οικογενειακό ιστορικό, η κληρονομικότητα, η μεγάλη ηλικία και τυχόν προϋπάρχον καρκίνος του μαστού. Αντίθετα, μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου έχουν οι γυναίκες που είχαν πολλές εγκυμοσύνες ή λάμβαναν αντισυλληπτικά χάπια.
Το 70% των περιστατικών καρκίνου των ωοθηκών δεν μπορούν να διαγνωστούν, παρά μόνο σε προχωρημένο στάδιο. Τα πιο συνήθη συμπτώματα είναι αίσθημα βάρους και πληρότητας στην κοιλιά, αύξηση του μεγέθους της κοιλιάς, διαταραχές της εντερικής λειτουργίας ή ενοχλήσεις κατά την ούρηση. Άλλα, λιγότερο συχνά συμπτώματα, είναι κόπωση, απώλεια όρεξης, κοιλιακός πόνος, κολπικές αιμορραγίες ή διαταραχές του κύκλου. (Hoffmann, F., 2015).
