Αγία Μελάνη, Το παράδειγμα για την υπακοή από την αντίδραση του αγάλματος!

Αγία Μελάνη. (Μικρογραφία από το «Μηνολόγιον» του Βασιλείου Β΄ ().

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η άγια Μελάνη ίδρυσε στα Ιεροσόλυμα, στο όρος των Ελαιών, ένα κοινόβιο με περισσότερες από ενενήντα μοναχές. Σε αυτές έβαλε ηγουμένη εκείνη που ξεχώριζε από όλες στη διδαχή και στον τρόπο ζωής, ενώ η ίδια ήταν γι’ αυτές υπηρέτρια ως προς την περιποίησή τους και μητέρα ως προς την αγάπη. Τις συμβούλευε σχετικά με τη σωτηρία με αφάνταστη ταπεινοφροσύνη.

Έλεγε λοιπόν σε αυτές σχετικά με την υπακοή και την πειθαρχία στους άρχοντες, ότι αυτό κυρίως είναι που συγκρατεί σε τάξη τα πάντα, ακόμη και στις βιοτικές υποθέσεις, και τον βασιλιά τον δείχνει βασιλιά και τον υπήκοο, υπήκοο. Αν αυτό το αφαιρέσεις, αφαίρεσες κιόλας και την τάξη, και μαζί με τα ονόματα μπέρδεψες και τα πράγματα. Και πρόσθετε το ακόλουθο παράδειγμα.

Κάποιος πήγε κάποτε σε έναν μεγάλο γέροντα θέλοντας να γίνει υποτακτικός του. Ο γέροντας, για να του δείξει από την αρχή ποιος πρέπει να είναι ο υποτακτικός, τον πρόσταξε να χτυπήσει και να κλωτσήσει με όλη του τη δύναμη κάποιο άγαλμα που βρισκόταν εκεί κοντά.

Ο νέος υπάκουσε, και ο γέροντας τον ρώτησε αν το άγαλμα αντιμίλησε ή θύμωσε με τα χτυπήματα και τις κλωτσιές. Εκείνος είπε ότι τίποτε τέτοιο δεν έγινε, οπότε τον πρόσταξε πάλι να το χτυπήσει και μετά να το βρίσει. Αυτό έγινε τρεις φορές, και το άγαλμα παρέμεινε άγαλμα, άψυχο και άφωνο.

Τότε ο γέροντας είπε: «Αν λοιπόν και εσύ μπορείς να τα υπομείνεις αυτά χωρίς διόλου να αντιμιλήσεις, όπως έκανε και αυτό το άγαλμα παρά την πολλή κακομεταχείριση, έλα με θάρρος να παιδαγωγηθείς κοντά μου. Αν όμως δεν μπορείς, μην αποφασίσεις να μείνεις μαζί μου».

Από τον βίο της αγίας Μελάνης της Ρωμαίας, «Ευεργετινός», τ. α’, των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας.