Μελχισεδέκ (Γεν. 14)

Στα κατηχητικά μαθήματα-κηρύγματα πού κάνουμε, μιλάμε από την Παλαιά Διαθήκη και είμαστε στην αρχή της. Η αρχή της Παλαιάς Διαθήκης είναι η ιστορία των Πατριαρχών, με πρώτον τον Πατριάρχη Αβραάμ. Και λέγαμε γι᾽ αυτόν ότι, με το κίνημα των μεταναστεύσεων των λαών κατά το 2000 π.Χ. περίπου, ο Θεός τον ξεσπίτωσε, τον έβγαλε από την Βαβυλωνία, όπου οι άνθρωποι λάτρευαν την σελήνη και τον πήγε που; Στο άγνωστο! Τον πήγε σε χώρα άγνωστη γι᾽ αυτόν, στην Παλαιστίνη. Αν και η χώρα αυτή ήταν πτωχή και αποτελείτο από διάφορα κρατίδια, όμως τα κατάφερε και έμενε μονίμως σ᾽ αυτήν. Και τα κατάφερε γιατί η τακτική του με όλους ήταν ειρηνική. Γι᾽αυτό και έγινε πλούσιος και απόκτησε πολλά πλούτη, όχι μόνο, αλλά και πολύ λαό μαζί του. Αυτό φαίνεται και από το παραπάτω επεισόδιο:

Πέντε Παλαιστίνιοι βασιλείς, που ήταν υποτεταγμένοι για δώδεκα χρόνια στον βασιλιά της Ελάμ, δηλαδή της Περσίας, τον Χοδολλογομόρ, επαναστάτησαν επί τέλους εναντίον του, για να γίνουν ελεύθεροι. Παρατάχθηκαν κοντά στην Νεκρά θάλασσα, εκεί που είχε κατοικήσει, όπως είπαμε, ο Λωτ, ο ανεψιός του Αβραάμ. Αλλά ο Χοδολλογομόρ ήταν ο πιο δυνατός και από τους πέντε βασιλείς με τα στρατεύματά τους και τους κατατρόπωσε και αυτοί έφυγαν στα βουνά. Αλλά τους κυνήγησε, τους αιχμαλώτευσε, και τους άρπαξε όλα τα υπάρχοντά τους και επέστρεφε νικητής στην χώρα του με πολλούς αιχμαλώτους. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Λωτ, ο ανεψιός του Αβραάμ. Κάποιος όμως αιχμάλωτος πήγε στην Χεβρών, όπου κατοικούσε ο Αβραάμ, όπως είπαμε σε προηγούμενο μάθημά μας, και του είπε όλα τα συμβάντα. Τότε ο Αβραάμ, παιδιά, δεν σκέφθηκε καθόλου την πίκρα του που ο Λωτ τον είχε εγκαταλείψει, και γρήγορα-γρήγορα έκανε ένα τάγμα από 318 δυνατούς άνδρες και έτρεξε να προλάβει τον Χοδολλογομόρ και να ελευθερώσει τον Λωτ. Τον πρόλαβε μία νύκτα προς τα βόρεια του Ισραήλ και έγινε μεγάλη σφαγή. Ελευθέρωσε τον Λωτ, αλλά και όλο τον αιχμάλωτο λαό.

Rubens, Η συνάντηση του Αβραάμ με τον Μελχισεδέκ.

Τον νικητή Αβραάμ, όταν επέστρεφε στην Χεβρών, βγήκαν από ευγνωμοσύνη να υπαντήσουν οι ελευθερωθέντες βασιλείς. Αλλά μεταξύ αυτών ήρθε και ο βασιλεύς Μελχισεδέκ, ο βασιλεύς και ιερεύς συνάμα της Σαλήμ, δηλαδή, της Ιερουσαλήμ. Και αυτός πρόσφερε στον Αβραάμ, άρτο και οίνο. Ψωμί και κρασί. Η περίπτωση αυτή, παιδιά, είναι περίεργη. Και όπως λέγει ο απόστολος Παύλος είναι «πολύς» και «δυσερμήνευτος» ο λόγος (Εβρ. 5,11) για τον Μελχισεδέκ. Γιατί, σαν βασιλεύς, μπορούσε να προσφέρει πλούσιο γεύμα στον νικητή Αβραάμ και όχι λίγο άρτο και οίνο. Και έπειτα ο Μελχισεδέκ, αν και αναφέρεται για πρώτη φορά, δεν αναφέρεται ούτε ο πατέρας του ούτε η μητέρα του. Αυτό, παιδιά συμβαίνει, γιατί ο Μελχισεδέκ συμβολίζει τον Ιησού Χριστό, ο Οποίος είναι «αμήτωρ» (γιατί γεννήθηκε χωρίς μητέρα κατά την γέννησή του από τον Θεό Πατέρα) και είναι και «απάτωρ» (γιατί, γεννήθηκε χωρίς πατέρα κατά την γέννησή του επί της γης από την Παναγία Μητέρα Του). Και αφού ο Μελχισεδέκ είναι τύπος του Ιησού Χριστού, γι᾽ αυτό και πρόσφερε άρτο και οίνο στον Αβράαμ, γιατί ο Χριστός μας δίνει το Σώμά του και το Αίμά Του στα είδη του άρτου και του οίνου.

Είχαμε όμως πεί ότι θα μιλήσουμε για μία θεοπτία του Αβραάμ. Στο επόμενο μάθημά μας αυτό, πρώτα ο Θεός, αγαπητά παιδιά.