Η οσιακή κοίμηση του αββά Σισώη!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Έλεγαν ότι:
Όταν επρόκειτο να πεθάνει ο αββάς Σισώης, ενώ όλοι οι πατέρες κάθονταν κοντά του, το πρόσωπο του έλαμψε σαν ήλιος και τους λέει:
– Να ήλθε η χορεία των Προφητών.

Και πάλι το πρόσωπο του έλαμψε ακόμη πιο πολύ και είπε:
– Να ήλθε η χορεία των Αποστόλων.

Και πάλι έλαμψε διπλά το πρόσωπο του και ήταν σαν να μιλούσε με κάποιους.

Τον ρώτησαν οι γέροντες:
– Με ποιον μιλάς πάτερ;

Και αυτός είπε:
– Να, οι άγγελοι ήλθαν να με πάρουν και τους παρακαλώ να μ’ αφήσουν να μετανοήσω ακόμη περισσότερο.

Του λένε οι γέροντες:
– Δεν έχεις ανάγκη να μετανοήσεις, πάτερ.

Και ο γέροντας είπε:
– Πραγματικά δεν ξέρω αν έχω αρχίσει να μετανοώ.

Και όλοι έμαθαν ότι έφτασε στην τελειότητα.

Και πάλι ξαφνικά έγινε το πρόσωπο του σαν ήλιος και φοβήθηκαν όλοι. Και τους λέει ο γέροντας:
– Βλέπετε, ο Κύριος ήλθε και λέει· φέρτε μου το σκεύος της ερήμου.

Και αμέσως παρέδωσε το πνεύμα.
Και έγινε σαν αστραπή και γέμισε το κελλί από ευωδία.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημητρίου Γ. Τσάμη, το «Γεροντικό του Σινά», Θεσσαλονίκη 1988.