Μέγας Αθανάσιος: Ποιο παιδί που γεννήθηκε προσείλκυσε αστέρι που έδειχνε που βρισκόταν το βρέφος;

Μέγας Αθανάσιος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Μεγάλου Aθανασίου, Ομιλία στη Γέννηση του Χριστού

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=329743

Αυτός που γεννήθηκε από την αγία Παρθένο, αυτός είναι ο Χριστός, ο Κύριός μας. Αυτόν τον Χριστό και Κύριο ο μακάριος Παύλος τον ονομάζει μέγα Θεό, όταν λέει: «Του μεγάλου Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού».

Πάλι ο Παύλος γράφει στην προς Ρωμαίους επιστολή του: «Φθάνω στο σημείο να εύχομαι να χωριζόμουν εγώ από τον Χριστό, αρκεί να πήγαιναν κοντά του οι ομοεθνείς αδελφοί μου. Είναι οι απόγονοι του Ισραήλ, που ο Θεός τους έκανε παιδιά του, τους φανέρωσε τη δόξα του, ανανέωσε επανειλημμένα τη διαθήκη του μ’ αυτούς, τους έδωσε τον νόμο, τη λατρεία και τις υποσχέσεις του. Είναι απόγονοι των πατριαρχών κι από αυτούς κατάγεται ως άνθρωπος ο Χριστός, ο Θεός, που εξουσιάζει τα πάντα».

Και πάλι ο ίδιος Παύλος γράφει: «Κανένας απ’ όσους επιδίδονται στην ακολασία, στην ανηθικότητα, στην πλεονεξία -που είναι ουσιαστικά λατρεία των ειδώλων- δεν θα έχει μερίδιο στη Βασιλεία του Χριστού και Θεού».

Ώστε έχει αποδειχθεί πως ο Κύριος είναι Θεός και ο Θεός ότι είναι ο Κύριος. Αν όμως κι αυτά δεν τα παραδέχεσαι, ας σε πείσουν οι δαίμονες μ’ αυτά που φώναζαν στη χώρα των Γεργεσηνών:«Ε, τι δουλειά έχεις εσύ με μας, Υιέ του Θεού, ήλθες εδώ πριν την ώρα μας για να μας βασανίσεις;». Ας σε πείσουν οι δαίμονες.

Αν απορρίπτεις τη μαρτυρία του Πέτρου και αποστρέφεσαι τη φωνή του Ευαγγελίου, σεβάσου αυτά που γράφει ο Μάρκος. Να φοβηθείς τα λόγια του αγγέλου: «Αυτός, που γεννήθηκε από την Παρθένο, είναι Σωτήρας, Χριστός και Κύριος». Παρόλα αυτά απιστείς; Χαλιναγώγησε την ορμή της βλασφημίας σου και παραδέξου αυτό που λέει ο άγγελος στο Ευαγγέλιο, «Εμμανουήλ», δηλαδή «Ο Θεός είναι μαζί μας».

Πριν από τη σύλληψή του ονομάζεται Θεός· και όταν συλλαμβάνεται αυτός στην κοιλιά της Παρθένου κατά Θεία οικονομία με υπερφυσικό τρόπο, αρνείσαι ότι είναι αυτός Θεός;

Αν όμως παραδέχεσαι ότι είναι Θεός αυτός που βρίσκεται στην κοιλιά της Παρθένου, ο Οποίος πράγματι είναι, και ότι ενώθηκε αυτός ο Θεός Λόγος με τη σάρκα σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, γιατί αποφεύγεις την Παρθένο να την ονομάσεις Θεοτόκο;

Αν δεν είναι Θεοτόκος, ούτε Παρθένος είναι μετά τη γέννα της. Εγώ όμως ισχυρίζομαι ότι ευρισκόμενος με τη σύλληψη στην παρθενική μήτρα, καθόταν στην πραγματικότητα στους κόλπους του Πατέρα χωρίς να είναι δυνατό να περιγραφεί. Είναι απλή βέβαια κι όχι πολύπλοκη η Θεία φύση, αλλά δεν είναι δυνατό να περιγραφεί. Είναι αμετάβλητη αυτή η φύση και αναλλοίωτη η ουσία της. Αυτόν που βρίσκεται στους κόλπους του Πατέρα, αυτόν γέννησε τώρα η Παρθένος, σύμφωνα με το σχέδιο της Θείας οικονομίας. Όπως θέλησε εισήλθε, όπως ευδόκησε συνελήφθη στην κοιλιά της Παρθένου και όπως θέλησε γεννήθηκε.

Εσύ, άνθρωπέ μου, γιατί περιεργάζεσαι τη γέννησή του; Ή να τον φοβάσαι ως Θεό ή να τον σέβεσαι ως Δεσπότη ή να τον λατρεύεις ως Κτίστη και Δημιουργό ή να τον τρέμεις ως Κύριο ή να φρίττεις ενώπιόν του ως σε Κριτή. Θα σε κάνουν να συνέλθεις οι δαίμονες, που εδίωξαν τους χοίρους και έπνιξαν το κοπάδι στον βυθό της λίμνης. Εκείνοι, επειδή κατάλαβαν ότι ήταν ο Δεσπότης, λένε: «Τι δουλειά έχεις εσύ με μας Υιέ του Θεού, ήλθες πριν την ώρα μας για να μας βασανίσεις;».

Εκείνοι αποφεύγουν τον κίνδυνο και την απειλή του βασανισμού, ενώ εσύ επισύρεις κατά του εαυτού σου την καταδίκη σε βασανισμό. Εκείνοι κατάλαβαν ότι αυτός που γεννήθηκε από τη Μαρία είναι ο Κύριος, ο Κριτής του σύμπαντος, και ενώ τον είδαν πριν από την κρίση τον φοβήθηκαν, και συ, ενώ έχεις μπροστά αυτήν τη μέλλουσα κρίση, την καταφρονείς και δεν σαστίζεις;

Και τα επαναλαμβάνω αυτά και δεν θα σταματήσω να τα επαναλαμβάνω, διασαφηνίζοντας σε σας το θέμα του λόγου μου για να είναι ξεκάθαρο, ώστε με ασφαλή γνώση να έχετε ασάλευτη πίστη και το θεμέλιο της πίστης, που είναι η ομολογία, να το κατέχετε σταθερά.

Πάλι θα ασχοληθούμε με το θέμα μας, αποδεικνύοντας τον σωστό και σταθερό δρόμο της πίστης μας. Γιατί για μένα το να μιλώ «δεν είναι κόπος, ενώ για σας είναι ασφάλεια». Αυτός ο Θεός μπήκε όπως θέλησε Εκείνος στην Παρθένο διά της ακοής της, όπως ευδόκησε κυοφορήθηκε, γεννήθηκε όπως θέλησε Εκείνος, εισήλθε ασώματος όπως το θέλησε, κυοφορήθηκε ο αχώρητος σ’ ένα σκεύος με περιορισμένη χωρητικότητα, δηλαδή στη μήτρα της Παρθένου, σύμφωνα με τη Θεία οικονομία, όπως ευδόκησε ο ίδιος.

Γεννήθηκε όπως το θέλησε Θεός και άνθρωπος συγχρόνως. Έγινε αυτό που δεν ήταν προηγουμένως, έχοντας την αναλλοίωτη ουσία αυτού που ήταν προηγουμένως. «Ήταν βέβαια Θεός ο Λόγος και ο Λόγος ήταν με τον Θεό», παρόλο που ο Απόστολος είπε: «Ο Θεός απέστειλε τον Υιό του, που γεννήθηκε από μια γυναίκα».

Αυτόν τον Υιό έστειλε ο Θεός που γεννιέται από γυναίκα, αυτόν που γεννήθηκε από αμόλυντη φύση, αυτόν που προήλθε από άφραστη ουσία, αυτόν που δεν αποξενώθηκε από τους πατρικούς κόλπους, αυτόν που δεν εγκατέλειψε τον βασιλικό θρόνο, αλλά που κυρίως αυτός είναι ομόθρονος με τον Πατέρα, αφού μοιράζεται τον ίδιο θρόνο, όχι βέβαια εξαιτίας της Θείας χάρης, αλλά εξαιτίας της θεϊκής του φύσης και της πατρικής ουσίας.

Γιατί πες μου, πώς είναι δυνατόν να είναι χωρισμένοι, αφού ο ίδιος λέγει: «Εγώ είμαι αχώριστος από τον Πατέρα, κι ο Πατέρας από μένα», και αλλού: «Και ο Πατέρας μένοντας ενωμένος με μένα, πραγματοποιεί τα έργα του»;

Αυτόν που γεννήθηκε από την αγία Παρθένο, αυτόν πριν γεννηθεί ο άγγελος τον ονόμασε Εμμανουήλ, δηλαδή, «Ο Θεός είναι μαζί μας». Αυτόν ανέφερε ο προφήτης Ησαΐας, το παιδί αυτό που θα προέλθει από την Παρθένο, «θα είναι Θεός ισχυρός, εξουσιαστής, αρχηγός της ειρήνης, πατέρας του μελλοντικού αιώνα».

Ποιο παιδί που γεννήθηκε με φυσικό τρόπο έγινε Θεός ισχυρός, εξουσιαστής;

Ποιο παιδί που γεννήθηκε προσείλκυσε αστέρι που έδειχνε που βρισκόταν το βρέφος, μάλλον του Δεσπότη το στενό κατάλυμα;

Ποιο παιδί προσκάλεσε Μάγους από την ανατολή να το προσκυνήσουν;

Σε ποιο παιδί, που γεννήθηκε με φυσικό τρόπο, πρόσφεραν άλλοτε, δώρα οι Μάγοι;

Ας εξετάσουμε τα δώρα, αν προσφέρθηκαν σε αδύναμο άνθρωπο κι όχι σε Θεό, που είναι βασιλιάς και άνθρωπος.

Χρυσό ως βασιλιά, λιβάνι ως Θεό και σμύρνα ως άνθρωπο, που πρόκειται να ενταφιαστεί.

Χρυσάφι ως βασιλιά: «Θεέ μου, δώσε στον βασιλιά και στον γιο του βασιλιά τη σύνεση και τη σοφία». Αυτήν την προσφώνηση έκανε ο Δαβίδ.

Ύστερα απ’ αυτά ο άγγελος στον χαιρετισμό της Μαρίας είπε: «Σ’ αυτόν θα δώσει ο Κύριος ο Θεός τον θρόνο του Δαβίδ, του προπάτορά του. θα βασιλέψει για πάντα στους απογόνους του Ιακώβ και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος».

Σ’ Αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμη στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Από https://www.imaik.gr/?p=6141 Ιερά Μονή Τιμίου Προδόμου Καρέα.