Όσιος Παΐσιος: Η ταπείνωση και η καλοσύνη υποτάσσει το κακό πνεύμα!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Σε μια αγιορείτικη ιερά μονή γινόταν το απόδειπνο στο χώρο της λιτής.

Ο γέροντας της μονής έκανε το απόδειπνο και είχε δώσει εντολή στον εφημέριο να πάει στον κυρίως ναό και να βγάλει τα άγια λείψανα, για να τα προσκυνήσει ο κόσμος στο τέλος του αποδείπνου.

Όταν τελείωσε η ακολουθία, ο γέροντας (ηγούμενος) της μονής είπε στους προσκυνητές να περάσουν στο καθολικό, για να προσκυνήσουν τα άγια λείψανα.

Ανάμεσά τους όμως ήταν και ένας δαιμονισμένος, που στάθηκε μπροστά στον ηγούμενο και με άγρια φωνή, κάνοντας διάφορους μορφασμούς, του είπε:
– Με το ζόρι πρέπει να πάμε;

Ο ηγούμενος με πραότητα και καλοσύνη του απάντησε:
– Όχι με το ζόρι, με χαρά και όποιος θέλει.

Τότε μπροστά στα μάτια όλων ο δαιμονισμένος έφυγε σαν σφεντόνα φωνάζοντας: «Εγώ με το ζόρι θα πάω»!, πήγε και προσκύνησε τα άγια λείψανα.

Κάποιοι αδελφοί την άλλη μέρα ανέφεραν στον γέροντα Παΐσιο το περιστατικό και τον ρώτησαν πώς ο δαιμονισμένος ενήργησε έτσι.

Εκείνος τους είπε:
– Ενήργησε έτσι, γιατί αναγκάστηκε ο δαίμονας και πιέστηκε από την ταπείνωση και την καλοσύνη που έδειξε ο ηγούμενος, όταν του είπε «με χαρά και όποιος θέλει».

Έλεγε συχνά ο Γέροντας ότι τίποτα άλλο δεν φοβούνται πιο πολύ οι δαίμονες όσο την ταπείνωση της ψυχής.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, «Σκεύος εκλογής», Άγιον Όρος.