Όσιος Παΐσιος: Φοβάσαι μήπως σε παραδώσω στην Αστυνομία ή μήπως σε ρεζιλέψω;

Όσιος Παΐσιος (1924-1994).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

[Μαρτυρία Β.Β.*]

Μια χειμωνιάτικη ημέρα στο Άγιον Όρος αποφάσισα να κατηφορίσω από τις Καρυές προς το Γέροντα Παΐσιο. Ρώτησα τους παρευρισκομένους μήπως ήθελε κανείς να πάμε μαζί.

Ένας νέος, γύρω στα τριάντα, θέλησε να έλθη μαζί μου.

Στο δρόμο, συζητώντας, έμαθα ότι ήταν απόφοιτος της Παντείου Σχολής, πολύ αδιάφορος στα πνευματικά ζητήματα, χωρίς καμμία θρησκευτικότητα.
Μάλλον κορόιδευε τους πιστούς.

– Άντε, πάμε να δούμε τι λέει αυτός ο καλόγερος, έλεγε και τα παρόμοια.

Ήταν από τα Γιαννιτσά.

Όταν φθάσαμε στην κάτω είσοδο του φράχτη της αυλής, ήλθε ο Γέροντας, μας άνοιξε και μας οδήγησε στο κελλάκι του.

Ήταν χειμώνας και χιόνιζε.

Μας κέρασε ξερά σύκα και, χωρίς να προλάβη να μας πη ο,τιδήποτε, απευθυνόμενος ο νέος προς το Γέροντα, του είπε ότι άκουσε από άλλους, πως είχε τη δυνατότητα να γνωρίζη τους ανθρώπους που τον επισκέπτονταν.

Τότε ο Γέροντας, με πολλή αγάπη κι ένα ελαφρύ χαμόγελο. του απάντησε:
– Φοβάσαι μήπως σε παραδώσω στην Αστυνομία ή μήπως σε ρεζιλέψω; Όχι, δε θα το κάνω, γιατί θα γίνεις καλό παιδί.

Ο νέος τότε χλώμιασε και βουβάθηκε.

Εγώ έμεινα για λίγο με το Γέροντα και, όταν τέλειωσα, ρώτησα το νέο μήπως ήθελε κι εκείνος να τον δη. Μου απάντησε αρνητικά.

Στην επιστροφή μας φαινόταν τελείως αλλαγμένος.

Μου είπε:
– Κυρ-Βασίλη, δεν ήθελα σήμερα να δω το Γέροντα, θα έλθω όμως οπωσδήποτε αύριο, γιατί μ’ αυτά που είπε με συγκλόνισε και κατάλαβα ότι δε πρόκειται περί ενός απλού μοναχού.

Έκτοτε δεν τον ξαναείδα ελπίζω, όμως, να βρήκε το δρόμο της μετανοίας.

* Ολόκληρο το ονοματεπώνυμο είναι γραμμένο στο πιο κάτω βιβλίο.

Η μαρτυρία προέρχεται από το βιβλίο, «Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994), Μαρτυρίες προσκυνητών, των εκδόσεων Αγιοτόκος Καππαδοκία.