Όσιος Ιλαρίων ο Αθωνίτης: Πώς ανακαινίστηκε ο ναός του κελλιού του!

Ο εκ Γεωργίας όσιος Ιλαρίων ο Αθωνίτης (1776 -1864).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Όταν ο π. Ιλαρίων [όσιος Ιλαρίων ο Αθωνίτης εκ Γεωργίας] παρέμενε στην Μικρή Αγία Άννα, ένα αξιοσημείωτο γεγονός, συνέβη.

Η εκκλησία του κελλιού του ετιμάτο στον Άγιο Ονούφριο και η Αγία Τράπεζα χρειαζόταν επισκευή, αλλά ο γέροντας δεν ήθελε να ζητήσει βοήθεια από την Μονή, για να μην ενοχλήσει.

Κατά την διάρκεια της ζωής μου δεν θέλω να ενοχλήσω κανέναν για μένα, από καμία άποψη. Είμαστε ακόμα υποχρεωμένοι να καλέσουμε έναν επίσκοπο με τους βοηθούς του και τους ψάλτες του για τον επανακαθαγιασμό της Αγίας Τραπέζης και όλα αυτά θα συνεπάγονται έξοδα.

Θα ήταν καλύτερα για μας να υπομείνουμε, αφήνοντας όλη την υπόθεση στο θέλημα του Θεού.

Εκείνη την εποχή, ήταν στην Βλαχία ένας μοναχός από το Άγιον Όρος για έρανο. Περπατώντας σε κάποια πόλη, συνάντησε μία γυναίκα, η οποία του έδωσε είκοσι χρυσά νομίσματα. Του είπε να τα πάει στο Άγιον Όρος στον Γέροντα Ιλαρίωνα τον Γεωργιανό, στο κελλί του Αγίου Ονουφρίου, προσθέτοντας ότι έχει μεγάλη ανάγκη αυτών των νομισμάτων. Έπειτα αυτή η γυναίκα εξαφανίστηκε.

Όταν ο μοναχός τελείωσε τον έρανο, επέστρεψε στο Άγιον Όρος και πήγε αμέσως να βρει τον π. Ιλαρίωνα. Δίνοντάς του τα χρήματα, του επεσήμανε ότι αυτή η γυναίκα ήταν γνωστή του. Ο π. Ιλαρίων τον κοίταξε με δέος, είπε ότι δεν είχε πάει ποτέ στην Βλαχία και δεν ήξερε κανέναν εκεί.

Για αυτό του είπε ότι έκανε λάθος και τα χρήματα προοριζόταν για κάποιον άλλον αδελφό.

Ο μοναχός, εξήγησε ότι αυτή η γυναίκα όχι μόνο χρησιμοποίησε το όνομά του, αλλά γνώριζε και το όνομα του κελλιού για το οποίο προοριζόταν τα χρήματα. Ο γέροντας αρνήθηκε κατηγορηματικά να πάρει τα χρήματα, και του είπε πως αν δεν έβρισκε κάποιον με το ίδιο όνομα, να μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς.

Ο μοναχός, ανέφερε τα πάντα στην Μονή της Μεγίστης Λαύρας.

Μιας και γνώριζαν ότι η εκκλησία του γέροντα χρειαζόταν επισκευή, η γεροντία της Μονής αποφάσισε να μισθώσει εργάτες και να ρυθμίσει όλα τα αναγκαία.

Μετά την ανακαίνιση θα καλούσε τον επίσκοπο και τους κληρικούς, και θα έκανε γιορτή, μετά τον καθαγιασμό της Αγίας Τραπέζης. Όλα αυτά πραγματοποιήθηκαν και κατ’ επιθυμία του π. Ιλαρίωνος, αφιερώθηκε στην Ανάσταση του Χριστού.

Από το βιβλίο, ο «Πύργος της αρετής, Βίος και Παρακλητικός κανόνας του Οσίου Ιλαρίωνος του Αθωνίτου», έκδοση Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, Νέα Σκήτη Αγίου Όρους, 2005.