Άγιος Γαβριήλ: Ταπείνωση και αγάπη πάνε πάντα μαζί!

Όσιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός από την Γεωργία (1929-1995).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο π. Γαβριήλ [ο όσιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός από την Γεωργία] παντού και πάντοτε ταπείνωνε τον εαυτό του. Με την αυτοθυσία του έδινε μαθήματα ταπείνωσης. «Ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται).

Έλεγε:
– Καλό είναι να πιέζεις τον εαυτό σου για να πλύνεις, για παράδειγμα, τα πόδια του πλησίον σου. Αληθινή όμως ταπείνωση είναι όταν αγαπάς πολύ τον άνθρωπο και γεννιέται από μόνη της η επιθυμία να πλύνεις τα πόδια του.

Ταπείνωση και αγάπη πάνε πάντα μαζί!

***

Τους ταπεινούς η οποιαδήποτε δοκιμασία δεν θα τους κλυδωνίσει. Ο Θεός τους έδωσε χάρη.

Σε όλους τους ανθρώπους να φέρεστε με ταπεινοφροσύνη, αγάπη και καλοσύνη, αρετές χωρίς τις οποίες κανείς δεν θα μπει στη Βασιλεία των Ουρανών.

***

Κάποια φορά ρώτησε ο Γέροντας ένα πνευματικό του παιδί:
– Πώς είσαι, αδελφέ μου;
– Πώς να είμαι, πάτερ μου; Και τα σκουπίδια είναι πιο καλά από μένα, του απάντησε.
– Ο Θεός τέτοιους ακριβώς αγαπάει! ανταπάντησε ο π. Γαβριήλ.

***

Μια φορά μας έδειχνε την εικόνα του Χριστού και μας ρώτησε:
– Ποιος εικονίζεται εδώ; Ξέρετε ποιος είναι Αυτός;

Τον κοιτάζαμε όλοι παραξενεμένοι.

– Πώς δεν ξέρουμε! Όλοι ξέρουν ότι αυτός είναι ο Χριστός.
– Ποιος είναι ο Χριστός; Είναι ο Θεός. Μακάρι να γνωρίσετε τον Χριστό. Μακάρι να Τον καταλάβετε.

Μας απάντησε δακρυσμένος.

– Ο Σωτήρας δεν ήρθε με κωδωνοκρουσίες. Να το θυμάστε καλά αυτό. Ο Θεός δεν αγαπάει τις πολυτέλειες. Ο Χριστός ήταν ένας απλός άνθρωπος. Φορούσε ένα χιτώνα που του είχε πλέξει η Παναγία. Κι όποτε σκιζόταν, τον έραβε η ίδια! Όταν ο Σωτήρας ήταν μικρός, έπαιζε μαθαίνοντας κοντά στον πατέρα Του την ξυλουργική τέχνη. Τον βοηθούσε. Κι εγώ ήθελα να μιμηθώ τον Χριστό και γι’ αυτό έμαθα την τέχνη του ξυλουργού. Σε όλη μου τη ζωή το μόνο που επιθυμώ είναι να ενωθώ με τον Χριστό.

***

Ρώτησε ο π. Γαβριήλ έναν πιστό:
– Αν συναντήσεις τον Χριστό στο δρόμο, τι θα κάνεις;
– Εσείς τι θα κάνατε, πάτερ;
– Εγώ κοντά στον Χριστό θα άρχιζα να γαβγίζω και να χοροπηδάω σαν σκύλος. Αφού εγώ είμαι ο σκύλος Του και γαβγίζω. Όμως ο σκύλος είναι καλύτερος από μένα. Εκείνος είναι αναμάρτητος, ενώ εγώ είμαι μέγας αμαρτωλός! Και άρχισε να κλαίει.

Από το βιβλίο, ο «Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής.