Ηγούμενος Αθανάσιος Γρηγοριάτης, Αισθάνθηκα σαν να έβγαλαν φτερά τα πόδια μου!

Ηγούμενος Αθανάσιος Γρηγοριάτης (1874 – 1954).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

[Αφήγηση Μοναχού Α. Γρηγοριάτη]:

Από τότε ζω με την ευχήν του [από την κοίμηση του Γέροντά του, Ιερομονάχου Αθανασίου, Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους].

Αισθάνοµαι ότι µε σκεπάζει η ευλογία του και ελπίζω στην πρεσβεία του για την σωτηρία µου και την σωτηρία όλων των εν Χριστώ αδελφών µου.

Μου εδόθη άλλως τε η ευκαιρία ενώ ζούσε ακόµη να διαπιστώσω την δύναμι της ευχής του.

Όταν το 1951 παραµονή του Αγίου Βασιλείου ερχόμουν πεζή από τις Καρυές προς την Δάφνην, µε έπιασε φοβερή χιονοθύελλα, ένεκα της οποίας μου ήταν αδύνατον να προχωρήσω διότι γρήγορα έστρωσε πλέον των 70 πόντων χιόνι.

Σηµειωτέον ότι τότε ο παλαιός δρόµος από τον Σταυρόν έως το Λιβάδι της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου διήρχετο εκ Λάκων. Εμπρός εις τον μεγάλον κίνδυνον επικαλέσθηκα την ευχήν του Γέροντά µου.

Αισθάνθηκα σαν να µου επτέρωσαν τα πόδια.

Δεν βούλιαζε το χιόνι, αλλ’ ήτο στέρεον και µπορούσα να τρέχω· σε λίγη ώρα διήνυσα µεγάλη απόστασι, έφθασα στην Ιερά Μονή Ξηροποτάμου και εσώθηκα.

Σηµείον της αγιότητός του θεωρώ και την µυστική έλξι που ασκεί η µορφή του ακόµη και στους νέους Πατέρας που δεν τον εγνώρισαν προσωπικά και όµως τον αγαπούν και τον ευλαβούνται ως άγιον.

Δοξασμένος ο Θεός που και στους εσχάτους αυτούς χρόνους αναδεικνύει αγίους και θεωμένους άνδρες και χριστοµιµήτους πνευματικούς πατέρας, που μας παρηγορούν και µας αποκαλύπτουν την δύναμιν και την δόξα του Αναστάντος Χριστού.

Η αφήγηση του Μ. Α. Γρηγοριάτη δημοσιεύεται στην ετήσια περιοδική έκδοση της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, ο Όσιος Γρηγόριος, περίοδος β’, έτος 1977, αριθμός 2.