Για τον αναχωρητή ο οποίος προγνώρισε το τέλος του και η συγχώρεση του

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο Θωμάς από τις Αιγαιές μας διηγήθηκε τα εξής: «Βγαίνοντας από τις Αιγαιές μετά τη γιορτή, ενώ επικρατούσε μεγάλη κακοκαιρία, επισκέφτηκα τη μονή του αγίου Θεοδοσίου του εις τον Σκόπελον.

Και καθώς ήμουν εκεί συνέβη κάτι τέτοιο: Υπήρχε κάποιος αναχωρητής στα μέρη εκείνα, ο οποίος ζούσε στα βουνά τρώγοντας χόρτα. Και ερχόταν κάθε αγία Κυριακή και μεταλάβαινε τα άγια μυστήρια.

Μια φορά λοιπόν σκανδαλίστηκε ο αναχωρητής κι έκανε κάπου πέντε βδομάδες χωρίς να έρθει στο μοναστήρι κατά τη συνήθεια.

Και οι του μοναστηριού λυπούνταν.

Όταν λοιπόν ήμουν εκεί στο μοναστήρι, ήρθε μια Κυριακή.

Και τον είδαν οι πατέρες του μοναστηριού και του έβαλαν μετάνοια. Έβαλε τότε κι αυτός και φιλιώθηκαν.

Κι όταν μετάλαβε ο αναχωρητής το άγιο σώμα και το αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στάθηκε στη μέση της εκκλησίας και εκεί τελειώθηκε, χωρίς να ασθενήσει καθόλου.

Κατάλαβαν τότε οι πατέρες του μοναστηριού ότι ο αναχωρητής προγνώρισε το τέλος του και γι’ αυτό ήρθε, για να μη φύγει προς τον Κύριο έχοντας τίποτε εναντίον κάποιου».

Απόσπασμα από το «Λειμωνάριον» του Ιωάννου Μόσχου. Εισαγωγικά, μετάφραση, σχόλια Μοναχού Θεολόγου. Το βιβλίο περιλαμβάνεται στη σειρά «Άνθη της ερήμου», αρ. 17, έκδοση Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα Αγίου Όρους, 1983.