Θείος άγγελος ανέστησε την αγία Ειρήνη!

Η αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη. (Άγιος Νικόλαος Ορφανός, Θεσσαλονίκη, τοιχογραφία, 14ος αι.)

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Η Μεγαλομάρτυς Ειρήνη μετά τα αλλεπάλληλα και σκληρά μαρτύρια τα οποία υπέστη, τις αντίστοιχες θείες διασώσεις της και την μεταστροφή στην πίστη του Χριστού δεκάδων χιλιάδων ειδωλολατρών η φήμη της έφθασε μέχρι το βασιλιά των Περσών Σαβώριο.

Αυτός διέταξε να την αποκεφαλίσουν και πράγματι την αποκεφάλισαν και την ενταφίασαν.

Στην συνέχεια την ανάστησε άγγελος Κυρίου, την μακάρισε και την δόξασε για τα μαρτύρια που υπέμεινε υπέρ του Ιησού Χριστού, όπως και αυτούς που πίστευσαν στον Χριστό βλέποντας τα μαρτυρικά της παλαίσματα και τους άθλους της, αλλά και εκείνους οι οποίοι θα τιμούν τη μνήμη της και θα γιορτάζουν την ημέρα του Μαρτυρίου της.

Μετά την ανάσταση της η αγία Ειρήνη, κρατώντας κλαδί ελιάς μπήκε στην πόλη Μεσημβρία και παρουσιάστηκε στο βασιλιά που όταν την είδε πίστεψε στον Χριστό μαζί με την οικογένειά του, όπως και με δεκάδες άλλες χιλιάδες οι οποίοι και βαφτίστηκαν.

Ακολούθως πήγε στην πατρίδα της, την πόλη Μαγεδών, όπου συνάντησε την πιστή μητέρα της και πένθησε τον πατέρα της που και αυτός είχε μετανοήσει, αφού η αγία κατά τη διάρκεια των απάνθρωπων βασανιστηρίων την οποία την υπέβαλε ο ίδιος ο πατέρας της, ένα άλογο αντί να ποδοπατήσει την αγία σκότωσε αυτόν.

Από την πόλη της τη σήκωσε μία νεφέλη και την μετέφερε στην Έφεσο και εκεί έμεινε λίγο καιρό διδάσκοντας τους κατοίκους της πόλης και κάνοντας πολλά θαύματα.

Για τον λόγο αυτό οι Εφέσιοι την τιμούσαν ως Απόστολο.

Στην Έφεσο συνάντησε και τον δάσκαλό της Απελλιανό και κάποια μέρα, αφού πήρε μαζί με τον δάσκαλο της άλλους έξι βγήκαν έξω από την Έφεσο. Εκεί, σε κάποιο σημείο, υπήρχε ένας νέος τάφος που δεν ενταφιάστηκε ποτέ κανένας και στον οποίο μπήκε μέσα η αγία Ειρήνη και ο δάσκαλος της τον σφράγισε με λίθο.

Η Μεγαλομάρτυς Ειρήνη είχε πει σ’ αυτούς που τη συνόδευαν να μην μετακινήσουν την πέτρα πριν περάσουν τέσσερις μέρες.

Όταν, όμως, ο δάσκαλος της πήγε εκεί μετά από δύο μέρες, βρήκε τον λίθο σηκωμένο και το μνήμα άδειο χωρίς να υπάρχει το σώμα της αγίας μέσα.

Αυτά, όπως αναφέρει ο βιογράφος της, ίσως φανούν απίθανα στους ταπεινούς και ασθενείς λογισμούς των ανθρώπων, αλλά στον Θεό είναι δυνατά τα πάντα.

Και ως απολογισμό του αθλοφόρου της βίου, ο βιογράφος της αναφέρει ότι η αγία δικάστηκε πρώτα από τον πατέρα της Λικίνιο, δεύτερη φορά από το Σεδεκία και Σαβώρ και Νουμεριανό τον γιο του Σεβαστιανού, όπως και από τον έπαρχο Βαυδώνας και τον βασιλιά των Περσών Σαβώριο.

Οι πόλεις δε στις οποίες μαρτύρησε ήταν η Μαγεδών, η Καλλίνικος, η Κωνσταντίνα και η Μεσημβρία.

Διασκευή από τον «Μεγάλο Συναξαριστή της Εκκλησίας», μήνας Μάιος, τόμος ε’.