Αναχώρησε για την Θριαμβεύουσα Εκκλησία σε ηλικία 90 ετών ο Πρωτοψάλτης κυρός Αθανάσιος Πέττας. Το πέρασμα του σημάδεψε ανεξίτηλα όλη την ιεροψαλτική κοινότητα και περισσότερο το αναλόγιο του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Πειραιώς το οποίο διηκόνησε 24 συναπτά έτη περίπου. Διετέλεσεν Πρωτοψάλτης σε διαφόρους Ι. Ναούς της πόλεως των Πατρών, Αθηνών, Πειραιώς, του Ι. Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Αχίλλειου Λάρισσας. Έκλεισε την ιεροψαλτική του σταδιοδρομία στον Καθεδρικό Ι. Ναό της Αγ. Τριάδος του Πειραιώς όπου και υπηρετησε μέχρι τον Μάρτιο του 2016.
Ο τέως Πρωτοψάλτης του Καθεδρικού Ι.Ν. Αγ. Τριάδος Πειραιώς Αθανάσιος Πέττας του Ανδρέου, γεννήθηκε στην Πάτρα. Προικισμένος με εξαίρετο φωνητικόν τάλαντον, υπήρξε μαθητής των κορυφαίων μουσικοδιδάσκαλων της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής Δημητρίου Μήτρου, Αθανασίου Καραμάνη και του Άρχοντος Πρωτοψάλτου Κων/νου Πρίγγου. Στην ηλικίαν 14ων ετών εχρημάτησε επί τριετίαν μαθητής του αειμνήστου Πρωτοψάλτου Δημ. Μήτρου παρά του οποίου και έλαβε αρτία μουσική και θεωρητική κατάρτιση. Με την ευτυχή συγκυρία της καθόδου από τη Θεσσαλονίκης του Άρχοντος Πρωτοψάλτου Αθαν. Καραμάνη στο Πύργο Ηλείας, διδάσκεται παρ’ αυτού τα περί «εφαρμογής και εκτελέσεως» των Βυζαντινών μελωδιών και του Πατριαρχικού ύφους.
Ο αείμνηστος πατέρας του, Ανδρέας Πέττας, φιλεκκλήσιος και ένθερμος ζηλωτής της Βυζαντινής μουσικής, τον προτρέπει να μεταβεί στην Κων/πολιν προς διεύρυνση των μουσικών του γνώσεων, όπερ και εγένετο.
Στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, ο Αθανάσιος Πέττας, παρακολούθησε και διδάχθηκε το μεγαλοπρεπές Πατριαρχικόν ύφος και την Τυπικήν Διάταξιν των Ιερών Ακολουθιών παρά του αειμνήστου Άρχοντος Πρωτοψάλτου Κων/νου Πρίγγου, με Λαμπαδάριον, τότε, τον αείμνηστον Άρχοντα Πρωτοψάλτην Θρασύβουλο Στανίτσα. Κατόπιν πρακτικών και θεωρητικών εξετάσεων, γενομένων υπό του Άρχοντος Πρωτοψάλτου Κων/νου Πρίγγου, ο Αθανάσιος Πέττας έλαβε παρ’ αυτού Πιστοποιητικόν Σπουδών με τον χαρακτηρισμόν «Άριστα».
Το έτος 1992 κατόπιν προτάσεως του αειμνήστου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς και Φαλήρου Κυρού Καλλινίκου, ανέλαβε την Πρωτοψαλτία και την κατάρτηση Βυζαντινού Χορού εις τον Καθεδρικό Ι. Ναόν της Αγ. Τριάδος του Πειραιώς.
Ως Διευθυντής Χορωδιών Βυζαντινής Μουσικής συνηργάσθη μετά του Ραδιοφώνου και της Τηλεοράσεως κατά τα έτη 1964-1985. Το 1976, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, συγκροτεί πρότυπον Βυζαντινόν Χορόν και πραγματοποιεί μεγάλην συναυλίαν εις το Δημοτικόν θέατρον Πειραιώς και εις διαφόρους πόλεις της Ελλάδος.
Το 1986 μεταβαίνει εις Αυστραλίαν και παρουσιάζει το μεγαλείο της Βυζαντινής Μουσικής με συναυλίες και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Ιδρύει, επίσης, στην Αθήνα μεγάλην χορωδία υπό το όνομα Βυζαντινός Μουσικός Όμιλος «Αθανάσιος Πέττας» με σκοπό την προβολή και διάδοση της Βυζαντινής Μουσικής στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.
Το συγγραφικό έργον του Αθανασίου Πέττα, καρπός της μακράς και λαμπράς διακονίας του στο Αναλόγιο, είναι τεράστιο, αποτελούμενο, κατά το πλείστον, από χειρογράφα. Από το τυπογραφείο εξήλθεν, μέχρι σήμερον υπό τον γενικόν τίτλον «ΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ», οι δύο πρώτοι τόμοι,
α) Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΌΥΡΓΙΑ (Έκδοσις 1989)
β) Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ (Έκδοσις 1994)
Καθώς και
γ) ΚΑΛΟΦΩΝΙΚΟΙ ΕΙΡΜΟΙ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΩΔΑΙ
δ) ΕΠΙΤΟΜΟΣ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (Συμπλήρωμα του Α΄ Τόμου)
ε) ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΙ
στ) ΜΕΓΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΝ ΔΟΞΑΣΤΑΡΙΟΝ
Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
