Γέροντας Σίμων Αρβανίτης, Το προορατικό και ιαματικό του χάρισμα!

Γέροντας Σίμων Αρβανίτης (1901-1988).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Δύο αδέλφια από την Λειβαδιά, ο ένας ήταν άρρωστος και είχε φυματίωση, έμαθαν για την αγιότητα του Γέροντα και ήρθαν στο Μοναστήρι να τον συναντήσουν και να πούνε το
πρόβλημά τους.

Ο Γέροντας όμως λειτουργούσε, ήταν πρωί και δεν είχε σχολάσει η εκκλησία· με τα μάτια της ψυχής του τους έβλεπε που έρχονταν με τα πόδια από την Κηφισιά, διότι δεν υπήρχε τότε μεταφορικό μέσο, δεν υπήρχε δρόμος για το μοναστήρι.

Αυτοί οι δύο αδελφοί, όταν έφτασαν στη Μονή, δεν πήγαν μέσα στην εκκλησία και πήγαν στην οικοδομή, που εργάζονταν οι εργάτες, για να περάσει η ώρα να σχολάσει η εκκλησία.

Ο Γέροντας τους περίμενε, ήξερε το πρόβλημά τους, είδε ότι ήλθαν στην Μονή και δεν μπήκαν στην εκκλησία να λειτουργηθούν πρώτα και μετά να σταυρώσει τον άρρωστο να γίνει καλά.

Ο ένας από αυτούς μου είπε για το προορατικό του Γέροντα:
– Ενώ εμείς δεν μπήκαμε στην εκκλησία για να μας δει, πήγαμε απ’ ευθείας στην οικοδομή, πού το ήξερε ότι ήρθαμε και σταμάτησε την λειτουργία και ήλθε και μας φώναξε με το όνομά μας για να λειτουργηθούμε.

Μετά την λειτουργία σταύρωσε τον αδερφό μου και με το σταύρωμα έγινε τελείως καλά, χάθηκε η φυματίωση. Εθαύμασα την αγιοσύνη του Γέροντα και την προορατικότητα την μεγάλη που είχε, και ως λειτουργός άριστος δεν θέλησε να μείνουμε έξω από την εκκλησία, ήλθε να μας φωνάξει και λειτουργηθήκαμε και εμείς.

Αυτό μου έκανε εντύπωση και θα τον θυμάμαι σ’ όλη μου την ζωή».

Από το βιβλίο του Μοναχού Ζωσιμά, «Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης (1901-1988), Μαρτυρίες για τη ζωή και το έργο του», τόμος β’.