Όταν ο άγιος Παύλος ο εν τω Λάτρω είδε τον Ηγούμενο Πέτρο ως πύρινο στύλο!

Άγιος Παύλος ο εν τω Λάτρω.

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

[…] Ο μοναχός Βασίλειος, έστειλε κάποιον άλλον Μοναχό να φέρει κοντά του στην Λαύρα του Αγίου Ηλίου στον Όλυμπο της Βιθυνίας που μόναζε τον αδελφό του Παύλο, τον μετέπειτα άγιο Παύλο τον εν τω Λάτρω.

Όταν στην τρίτη προσπάθεια τα κατάφερε, έμειναν στο μοναστήρι μερικές ημέρες και μετά πήγαν στο Μοναστήρι Καρύα στο όρος Λάτρο που είχε ενάρετο ηγούμενο.

Ο ηγούμενος ονομαζόταν Πέτρος και έλαμπε στα έργα ως αστέρας φωτεινός και διαυγεύστατος.

Ο Βασίλειος γνώριζε την αγιότητα του Ηγουμένου Πέτρου και γι’ αυτό πήγε εκεί τον αδελφό του, για να τον εμπνεύσει και να τον οδηγήσει ο ηγούμενος σε θεάρεστο πολιτεία.

Ο Παύλος μόλις αντίκρισε τον Ηγούμενο έπεσε αμέσως κάτω στο χώμα σαν να τον κτύπησε αστραπή στο πρόσωπο και έμεινε εκεί έντρομος.

Και τότε ο θαυμάσιος αυτός ηγούμενος τον σήκωσε λέγοντάς του:
– Μακάρι να είχα και εγώ όσα αμαρτήματα έχεις και εσύ.

Ο ιερός Πέτρος κατάλαβε με τους ψυχικούς οφθαλμούς ότι ο Παύλος θα τον υπερβεί σε αγιότητα και ότι θα γίνει παντού πολύ ονομαστός και γι’ αυτό τον κράτησε ως υποτακτικό.

Ο Παύλος έμεινε κοντά του μετά χαράς, διότι όπως έλεγε μετά, όταν τον πρωτοείδε του φάνηκε σαν ένας πύρινος στύλος και γι’ αυτό έπεσε στο έδαφος.

Διασκευή από τον «Μέγα Συναξαριστή της Εκκλησίας», μήνας Δεκέμβριος, τόμος 12ος.