Αββάς Βησσαρίωνας: Ας σταθεί ο ήλιος μέχρι να φτάσω στον δούλο σου!

(Σχέδιο Ιωάννη Βράνου).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

[Έλεγε ο Αββάς Δουλάς, ο μαθητής του Αββά Βησσαρίωνος]:
γ’. «Άλλοτε πάλι, καθώς πηγαίναμε σ’ ένα γέροντα, έφτασε το ηλιοβασίλεμα. Και προσευχήθηκε ο γέρων και είπε: Σου δέομαι, Κύριε, ας σταθή ο ήλιος έως ότου φθάσω στον δούλο σου. Και έγινε έτσι».

δ’. «Άλλη φορά πάλι, πήγα στο κελλί του και τον βρήκα να στέκεται σε προσευχή και να έχη τα χέρια απλωμένα στον ουρανό. Εξακολούθησε δε να το κάνη αυτό επί δεκατέσσερις μέρες.

Και κατόπιν, με φωνάζει και μου λέγει: Ακολούθησέ με. Βγήκαμε λοιπόν και βαδίσαμε στην έρημο. Και νοιώθοντας στεγνό το στόμα μου, είπα: Αββά, διψώ.

Παίρνοντας λοιπόν τον μανδύα μου ο γέρων, απομακρύνθηκε σε απόσταση ώσπου φθάνει η πέτρα άμα τη ρίξης. Και αφού προσευχήθηκε, μου τον έφερε γεμάτο με νερό.

Βαδίζοντας δε, φθάσαμε σ’ ένα σπήλαιο. Μπήκαμε και βρήκαμε κάποιον αδελφό, οπού καθόταν και έπλεκε φοινικόφυλλα, χωρίς να σηκώση τα μάτια του σ’ εμάς, μήτε να μας χαιρετήση και μήτε ήθελε να ανταλλάξη μαζί μας τον παραμικρό λόγο.

Και μου λέγει ο γέρων: Ας φύγουμε από εδώ. Φαίνεται ότι ο γέρων κρίνει ότι δεν πρέπει να μιλήση μαζί μας. Και βαδίσαμε στη Λυκώ, έως ότου φθάσαμε στον Αββά Ιωάννη.

Και αφού χαιρετηθήκαμε μαζί του, κάμαμε προσευχή. Ύστερα κάθισαν να μιλήσουν για τη μυστική θεωρία, οπού είδε, ο δε Αββάς Βησσαρίων είπε ότι βγήκε απόφαση να γκρεμισθούν τα ιερά. Και έγινε έτσι και γκρεμίσθηκαν.

Ενώ δε γυρίζαμε, φθάσαμε πάλι στο σπήλαιο, οπού είδαμε τον αδελφό.

Και μου λέγει ο γέρων: Ας μπούμε σ’ αυτόν, μήπως ο Θεός τον φώτισε να μας μιλήση. Και μπαίνοντας, τον βρήκαμε να έχη τελειώσει τον επίγειο βίο του.

Και μου λέγει ο γέρων: Έλα, αδελφέ, να τον σαβανώσουμε για ταφή. Γιατί γι’ αυτό μας έστειλε ο Θεός εδώ.

Ενώ δε τον σαβανώναμε για να τον θάψουμε, διαπιστώσαμε ότι ήταν γυναίκα στο γένος.

Και θαύμασε ο γέρων και είπε: Κοίτα πώς και γυναίκες καταπολεμούν τον σατανά και εμείς στις μοναστικές πολιτείες χάνουμε τον καιρό μας. Και αφού δοξάσαμε τον Θεό, οπού υπερασπίζεται όσους τον αγαπούν, φύγαμε από εκεί».

Η μνήμη του τιμάται στις 20 Φεβρουαρίου.

Απόσπασμα από το βιβλίο, «Είπε Γέρων…, Το ‘Γεροντικόν’ σε νεοελληνική απόδοση» των εκδόσεων Αστήρ.