Πού είναι τώρα εκείνοι που αμφιβάλλουν διά την δύναμιν του Χριστού;

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Ομιλία ΙΕ’ 

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=365696

 7. Μη δυσανασχετήτε λοιπόν διά την δυσκολίαν που παρουσιάζει η συμμόρφωσις προς τας εντολάς. Διότι, αν απομακρυνθουν οι άλλοι από τον ηθικόν δρόμον, είναι δυνατόν να τους επαναφέρετε εσείς εις αυτόν. Αν όμως απομακρυνθήτε εσείς, θα καταστρέψετε και άλλους εκτός από τους εαυτούς σας.

Ώστε, όσον μεγαλύτερα είναι η αποστολή σας, τόσον έχετε ανάγκην μεγαλυτέρας προσοχής. Διά τούτο λέγει· «Αν δε το άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται; Εις ουδέν ισχύει έτι, ει μη βληθήναι έξω και καταπατείσθαι υπό των ανθρώπων». Οι άλλοι λοιπόν είναι δυνατόν να συγχωρηθούν, έστω και αν αμαρτήσουν χίλιες φορές. Αν όμως αμαρτήση μίαν φοράν ο διδάσκαλος, δεν θα έχη ούτε την παραμικρόν δικαιολογίαν και θα τιμωρηθή αυστηρότατα. Διά να μη διστάσουν λοιπόν να αναλάβουν τον αγώνα όταν ακούσουν· «όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών», λέγει ότι αν δεν είσθε έτοιμοι να αγωνισθήτε δι’ αυτά, σας εδιάλεξα άδικα.

Διότι δεν πρέπει να σας φοβίζουν αι κακολογίαι, αλλά η υποκριτική συμμόρφωσίς σας προς τας απόψεις των άλλων. Διότι τότε θα φύγετε από τον ηθικόν δρόμον και θα καταπατηθήτε από τους ανθρώπους. Αν σας κακολογούν όμως επειδή επιμένετε να τους ελέγχετε, πρέπει να είσθε πολύ ευχαριστημένοι. Διότι το άλας έχει αυτήν την ιδιότητα, να προξενήση πόνον και λύπην εις τους αμαρτωλούς.

Η κακολογία επομένως είναι το αναγκαίον επακόλουθον, αλλά δεν σας βλάπτει. Αποτελεί αντιθέτως απόδειξιν της επιμονής σας. Αν όμως φοβηθήτε την κακολογίαν και μειώσετε τον ζήλον που πρέπει να έχετε, θα πάθετε πολύ χειρότερα και θα σας κακολογούν και θα σας περιφρονούν όλοι. Αυτό εννοώ όταν λέγω ότι θα καταπατηθήτε.

Μετά από αυτά τους διδάσκει με άλλην μεταφορικήν έκφρασιν. «Υμείς εστε το φως του κόσμου». Ομιλεί πάλιν περί του κόσμου, όχι περί ενός λαού ούτε είκοσι πόλεων, αλλά περί ολοκλήρου της οικουμένης. Και εννοεί το πνευματικόν φως, που είναι πολύ ανώτερον ακόμη και από τας ακτίνας του ηλίου, όπως και το πνευματικόν άλας. Προηγουμένως τους παρέβαλε με άλας, τώρα με φως. Διά να κατανοήσης πόσον μεγάλον είναι το κέρδος από τας πικράς κακολογίας και η ωφέλεια από κάθε λαμπράν διδασκαλίαν. Διότι θέτει εις ενέργειαν την συνείδησίν μας, και δεν της επιτρέπει να μείνη χαλαρά και την κάμνει να βλέπη καθαρά, επειδή την κατευθύνει προς την αρετήν.

«Ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη· ουδέ καίουσι λύχνον και τιθέασιν υπό τον μόδιον». Προσπαθεί πάλιν με αυτά τα λόγια να τους οδηγήση εις ηθικήν τελείωσιν και
τους διδάσκει να ευρίσκωνται εις διαρκή επαγρύπνησιν, διότι θα παρακολουθούνται από όλους και θα έχουν ως θεατάς ολόκληρον την ανθρωπότητα. Μη έχετε, λέγει, την εντύπωσιν ότι τώρα καθόμαστε εδώ και ότι ευρισκόμεθα εις κάποιαν γωνίαν της γης. Διότι τόσον πολύ θα σας βλέπουν όλοι, όπως βλέπουν μιάν πόλιν που είναι κτισμένη εις την κορυφήν όπως βλέπουν μέσα εις ένα σπίτι το λυχνάρι, που ευρίσκεται επάνω εις τον λυχνοστάτην και σκορπίζει γύρω το φως.

Πού είναι τώρα εκείνοι που αμφιβάλλουν διά την δύναμιν του Χριστού; Ας τα ακούσουν αυτά, ας θαυμάσουν την προφητικήν του δύναμιν και ας προσκυνήσουν την εξουσίαν του.
Αναλογίσου δηλαδή ποίας υποσχέσεις έδιδε προς ανθρώπους που ήσαν άγνωστοι ακόμη και εις την ιδιαιτέραν των πατρίδα. Τους υπέσχετο ότι θα τους γνωρίση η ξηρά και η θάλασσα και ότι η φήμη των θα φθάση εις τα πέρατα της οικουμένης. Ή, ορθότερα, όχι απλώς η φήμη, αλλά και η ευεργητική των επίδρασις. Διότι πράγματι δεν τους έκαμε παντού γνωστούς μόνον η φήμη, αλλά τα ίδια τα έργα των.

Διότι διέτρεξαν όλην την γην ωσάν να ήσαν πτερωτοί, ταχύτεροι από τας ακτίνας, και έσπειραν το φως της ευσεβείας. Και έχω την εντύπωσιν ότι εις το σημείον αυτό τους προετοιμάζει διά την ποιμαντορικήν δράσιν των· Η φράσις λοιπόν· «Ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη», αποδεικνύει την δύναμίν του. Διότι, όπως δεν υπάρχει τρόπος να κρυφθή η πόλις αυτή, έτσι είναι δυνατόν να αποσιωπηθή, και να μείνη απαρατήρητον το κήρυγμα. Επειδή όμως ωμίλησε διά διωγμούς και κακολογίας και παγίδας και πολέμους, τους ενθαρρύνει και, διά να μη νομίσουν ότι αυτά θα καταφέρουν να τους κλείσουν το στόμα, τους λέγει ότι όχι μόνον δεν θα μείνη απαρατήρητον, αλλά και
θα φωτίση ολόκληρον την οικουμένην. Και δι’ αυτό ακριβώς θα γίνουν ένδοξοι και επιφανείς.

Με αυτό λοιπόν φανερώνει την δύναμίν του. Με το αμέσως επόμενον όμως τους ζητεί να επιδοθούν με ζήλον εις το έργον των και τους λέγει· «Ουδέ καίουσι λύχνον και τειθέασιν υπό τον μόδιον, αλλ᾽ επί την λυχνίαν, και λάμπει πάσι τοις εν τη οικία. Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα ημών τον εν τοις ουρανοίς». Εγώ δηλαδή άναψα, λέγει, το φως· Έργον ιδικόν σας είναι να παραμείνη αναμμένον. Και όχι μόνον διά τον εαυτόν σας, αλλά και δι’ εκείνους που θα θελήσουν να απολαύσουν αυτό το λαμπρόν φως και να κατευθυνθούν προς την αλήθειαν. Αν ζήτε λοιπόν ενάρετα και όπως πρέπει εις εκείνους που προορίζονται να διδάξουν όλην την οικουμένην, δεν θα ημπορέσουν αι κακολογίαι να μειώσουν την λάμψιν σας. Επιδιώξετε λοιπόν να είναι η ζωή σας αξία της ευλογίας του Θεού, ώστε να είναι συμπαραστάτης σας παντού, όπως θα την κηρύσσετε παντού.

Έπειτα, εκτός από την σωτηρίαν των ανθρώπων, υπόσχεται και άλλην ωφέλειαν, ικανήν να τους ενισχύση εις τους αγώνας των και να τους δραστηριοποιήση. Αν είναι, λέγει, ενάρετος ο βίος σας, δεν θα συμβάλετε μόνον εις τον φρονηματισμόν της οικουμένης, αλλά και εις την δόξαν του Θεού. Όπως ακριβώς θα καταστρέψετε το ανθρώπινον γένος και θα κάμετε να υβρίζεται το όνομα του Θεού, αν κάμνετε το αντίθετον.

Συνεχίζεται

Απόσπασμα από το τον τόμο Ι. Χρυσοστόμου έργα 9, των Πατερικών Εκδόσεων «Γρηγόριος ο Παλαμάς», σειρά Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας. Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια από τους φιλολόγους, Ιγνάτιο Σακαλή και Νικόλαο Τσίκη.