Άγιος Μακάριος Επίσκοπος Κορίνθου, «Πελπατώ, πελπατώ»!

Άγιος Μακάριος ο Νοταράς Επίσκοπος Κορίνθου. Εικόνα από την ιστοσελίδα: https://www.saint.gr/295/saint.aspx

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο εν τω Παλαιοκάστρω της πόλεως Χίου κατοικών Κωνσταντίνος Μπίλος, του οποίου η σύζυγος ονομάζεται Μαρία, μεταξύ άλλων τέκνων εγέννησε τελευταίον και τέκνον, όπερ ωνόμασε Πέτρον, του οποίου ο εις των ποδών ήτο, ως οι του προαναφερθέντος ιερόπαιδος Γεωργίου, αναίσθητος, μελανός και ξένος και το παραδοξότερον μίαν σπιθαμήν μικρότερος του ετέρου.

Εσύρετο λοιπόν και το παιδίον τούτο ως τετράποδον διά των γονάτων και των χειρών.

Η δε μήτηρ αυτού και η μάμμη [γιαγιά], νομίζουσαι, εκ δεισιδαιμονίας, ότι το ελάττωμα τούτο ήτο σημείον του Αγίου Συμεών, ως πολλαί έγκυοι γυναίκες φρονούσιν ότι συμβαίνει εις τα τέκνα εκείνων, αίτινες [οι οποίες] εργάζονται την ημέραν της εορτής αυτού, αφ’ ου κατέφυγον προς τον Ιερέα του Ναού τούτου του Αγίου, εστράφησαν έπειτα προς τους ιατρούς και ιδίως προς τον περίφημον Βουνούσην, εμπειρικόν μεν, αλλά κατά πολύ επιτήδειον ως προς τα στρεβλώματα και τα σπασίματα.

Ούτος δε είπε προς τους προτιμήσαντας αυτόν γονείς του παιδίου· «Την οικίαν υμών πλήρη χρυσίου αν έχητε και το εξοδεύσητε όλον, αδύνατον είναι να ιατρευθή το παιδίον και να απαλλαγή του πάθους τούτου».

Όθεν απεφάσισαν να καταφύγωσι και αυτοί προς τον θείον ιατρόν Άγιον Μακάριον [τον Επίσκοπον Κορίνθού]. Λαβούσα δε το παιδίον επί των ώμων η μάμμη αυτού μετέβη εις τον Ναόν του Αγίου Πέτρου, ένθα ο Ιερεύς επότισεν αυτό και ερράντισε διά των αγίων Λειψάνων και ηυχήθη επ’ αυτού.

Ευθύς δε ως επανήλθεν εις την οικίαν της η μάμμη και απέθηκεν αυτό, ήρξατο το παιδίον αυθημερόν περιπατούν και ψελλίζον· «Πελπατώ, πελπατώ».

Ειδοποιηθείς δε ο πατήρ αυτού έσπευσεν εις την οικίαν του, εντός της οποίας ήσαν ήδη συνηθροισμένοι πολλοί γείτονες, ιδών δε το εξαίσιον τούτο θαύμα εδόξασε τον Θεόν και τον Άγιον.

Καθ’ ον καιρόν τούτο εθεραπεύθη ήτο θέρος· περί δε τα τέλη του ακολουθήσαντος φθινοπώρου ο αυτός πους [πόδι] εγέμισεν από πληγάς εκ των οποίων εξέρρεον δυσωδέσταται ύλαι.

Λυπούμενοι δε οι γονείς και αμηχανούντες [προβληματισμένοι] κατέφυγον εκ νέου προς τον Άγιον Μακάριον.

Όθεν η μάμμη λαβούσα πάλιν αυτό επί των ώμων της, έφερεν εις τον τάφον του Αγίου και τρίψασα τον πεπληγωμένον πόδα διά του εκεί χώματος επανήλθεν εις την οικίαν της.

Αμέσως δε όλαι αι πληγαί εκλείσθησαν και ιάθη εντελώς το παιδίον προς δόξαν Θεού, του δοξάσαντος τον ιερόν και θείον αυτού θεράποντά Άγιον Μακάριον…

Η μνήμη του τιμάται στις 17 Απριλίου.

Από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Απρίλιος, τόμος δ’.