Γιατί η Παναγία αρνήθηκε να μπει στο κελλί του Μοναχού

Θαυμαστό όραμα του αββά Κυριάκου για τους δυο λόγους του Νεστορίου.

Επισκεφτήκαμε κάποτε τον αββά Κυριακό, τον πρεσβύτερο της λαύρας του Καλαμώνα, η όποια βρίσκεται κοντά στον άγιο Ιορδάνη. Και μας διηγήθηκε τα έξης:
«Μια νύχτα είδα στον ύπνο μου μια γυναίκα με σεμνή εμφάνιση και πορφυροντυμένη και μαζί της δυο άνδρες ιεροπρεπείς και αξιοσέβαστους να στέκουν έξω από το κελί μου.

Εγώ κατάλαβα δτι η μεν γυναίκα ήταν η Δέσποινά μας Θεοτόκος, οι δε δυο άνδρες, οι όποιοι ήσαν μαζί της, ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής.

Βγήκα λοιπόν έξω από το κελί και τους παρακαλούσα να μπουν μέσα και να κάνουν μια ευχή στο κελί μου. Αυτή όμως δεν συγκατάνευσε.

Συνέχισα για πολλή ώρα να την παρακαλώ και να λέω:
“Ας μη φύγω ταπεινωμένος και ντροπιασμένος” κι άλλα πολλά.

Καθώς με είδε να εντείνω τη δέηση, μου αποκρίθηκε αυστηρά και μου είπε: “Έχεις τον εχθρό μου στο κελί σου και πως θέλεις να μπω μέσα”;

Κι όταν είπε αυτό, έφυγε.

Εγώ, μόλις ξύπνησα, άρχισα να στενοχωριέμαι και σκεφτόμουν μήπως άραγε αμάρτησα με κάποια σκέψη απέναντί της· ούτε και υπήρχε κανείς άλλος στο κελί, παρά εγώ μόνος.

Αφού ξετίναξα τον εαυτό μου πολλή ώρα, δεν βρήκα να έφταιξα σε τίποτε απέναντί της.

Μόλις λοιπόν είδα ότι καταποντιζόμουν από τη λύπη, σηκώθηκα και πήρα βιβλίο να διαβάσω, για να διώξω τη λύπη με την ανάγνωση.

Χρησιμοποίησα δε ένα βιβλίο του μακάριου Ησύχιου, του πρεσβυτέρου των Ιεροσολύμων. Και καθώς το ξεφύλλιζα, βρίσκω δυο λόγους του Νεστορίου του δυσσεβή γραμμένους προς το τέλος. Κι ευθύς κατάλαβα ότι αυτός είναι ο εχθρός της Δέσποινάς μας, της άγιας
Θεοτόκου.

Τότε σηκώθηκα και πήγα κι έδωσα το βιβλίο σ’ αυτόν που μου το είχε δώσει.

Και του είπα: “Πάρε το βιβλίο σου, αδελφέ, γιατί δεν βρήκα τόση ωφέλεια σ’ αυτό, όση ζημία μου προξένησε”.

Κι όταν εκείνος με ρώτησε για τη ζημία, του διηγήθηκα τα συμβάντα.

Τότε γεμάτος ζήλο έκοψε αμέσως τους δυο λόγους του Νεστορίου από το βιβλίο και τους πέταξε στη φωτιά λέγοντας: “Δεν θα μείνει στο κελί μου ο εχθρός της Δέσποινάς μας Θεοτόκου και ’Αειπάρθενου Μαρίας”».

Από το βιβλίο, «Λειμωνάριον», έκδοση Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Μοναχού Θεολόγου.