Μάρτυς Καλλιόπιος, Επειδή ήταν Μ. Πέμπτη η μητέρα του πλήρωσε για να να έχει σταυρικό θάνατο!

Η σταύρωση του αγίου Καλλιοπίου.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αφού λοιπόν ο Άγιος παρουσιάσθη [οικειοθελώς] εις τον [ηγεμόνα] Μάξιμον και διεκήρυξε γενναίως ενώπιόν του το όνομα του Χριστού, εδέθη με τας χείρας όπισθεν και εδάρη διά μολύβδων. Έπειτα ετανύσθη [τον άπλωσαν] επί τροχού και εκάη διά πυρός κάτωθεν αναφθέντος. Ελθών όμως θείος Άγγελος, εσταμάτησε τον τροχόν και το πυρ εψύχρανε.

Σπαραχθέντων [κατακοπέντων] δε όλων των μελών του Μάρτυρος εφαίνετο παραμορφωθείς· διό και ερρίφθη εις την φυλακήν. Τότε η μήτηρ του Αγίου διαμοιράσασα εις τους πτωχούς την περιουσίαν της και ελευθερώσασα τους δούλους και τας δούλας της, οίτινες ήσαν πεντακόσιοι πεντήκοντα τον αριθμόν, εισήλθεν εις την φυλακήν εντός της οποίας ευρίσκετο ο παμφίλτατος υιός της και σπογγίζουσα τα αίματα τα οποία έρρεον εκ των πληγών του εσυντρόφευε τούτον και συνέψαλλε τω Θεώ μετ’ αυτού.

Επειδή δε κατά το μεσονύκτιον έλαμψεν εντός της φυλακής φως ουράνιον και ηκούσθη φωνή άνωθεν, η οποία εμακάριζε και επήνει την παρρησίαν και ομολογίαν αυτού, ενεδυναμώθη περισσότερον ο του Χριστού Αθλητής εις τους αγώνας του Μαρτυρίου. Όθεν, επειδή έμενεν ακλόνητος εις την του Χριστού ομολογίαν, κατεδικάσθη εις τον διά σταυρού θάνατον.

Συνεκοινώνησε δε ο μακάριος Καλλιόπιος με τα Δεσποτικά Πάθη και τον Σταυρόν του Κυρίου, όχι μόνον κατά τον τρόπον του θανάτου, διότι ως ο Κύριος υπέμεινε Πάθη και Σταυρόν, ούτως υπέμεινεν αυτά και ο αοίδιμος [αείμνηστος] Καλλιόπιος, αλλ’ ακόμη και κατά τον καιρόν, κατά τον οποίον έμελλε να σταυρωθή.

Διότι όταν ελήφθη η απόφασις διά την θανάτωσιν αυτού ήτο Μεγάλη Πέμπτη, ότε εορτάζομεν τα φρικτά του Κυρίου Πάθη. Διά τούτο και η μήτηρ αυτού παρεκάλεσε τους διώκτας να μη θανατώσωσιν άλλως τον υιόν της, ει μη διά σταυρού, ίνα δε επιτύχη τούτο προσέφερε και πέντε χρυσά νομίσματα.

Εσταυρώθη δε ο Άγιος με την κεφαλήν προς τα κάτω και όταν ήλθεν η τρίτη ώρα της Μεγάλης Παρασκευής, τότε ο του Χριστού ποθεινότατος Μάρτυς παρέδωκε το πνεύμα. Αφ’ ου δε κατεβίβασαν το σώμα του Μάρτυρος εκ του σταυρού, ερρίφθη επ’ αυτού η φιλόπαις μήτηρ και ενηγκαλίσθη τον αγαπητόν της υιόν.

Έχουσα δε αυτόν εις τας αγκάλας της, ελιποθύμησε και ούτω παρέδωκε και αύτη την ψυχήν της εις χείρας Θεού. Ενεταφιάσθη δε η φιλτάτη μήτηρ μετά του φιλτάτου υιού υπό τινων ευσεβών και πιστών ανδρών.

Η μνήμη του τιμάται στις 7 Απριλίου.

Από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Απριλίος, τόμος 4.