Πώς κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές υποβιβάζουν την ανθρώπινη υπόσταση

Μέσα στην δημοκρατία, γέμισε ο τόπος μας με τηλεοπτικούς σταθμούς, κρατικούς και ιδιωτικούς, αφού το θέαμα υποτίθεται πως πρέπει να είναι πλουραλιστικό. Σε μεγάλο βαθμό, όμως, όλα τα κανάλια προβάλλουν παρόμοιες εκπομπές. Ο καθένας, βέβαια, έχει το απεριόριστο δικαίωμα να βλέπει ό,τι του αρέσει. Το ζήτημα είναι, εάν με το περιεχόμενο πολλών εκπομπών γίνεται ζημιά στην κοινωνία.

Παρατηρώ πως σχεδόν όλοι οι σταθμοί, μεγάλης και πανελλήνιας εμβέλειας, δυστυχώς, με κάποιες σειρές και παιχνίδια που προβάλλουν, υποβιβάζουν πάρα πολύ την ανθρώπινη υπόσταση. Και αναφέρομαι σε κάποια που είχαν και εξακολουθούν να έχουν μεγάλη τηλεθέαση. Νομίζω πως, από αυτές τις εκπομπές περνάνε λανθασμένες νοοτροπίες, όπου κυριαρχούν η βία, η ειρωνεία, η σκληρότητα, η αυθάδεια, ο ανταγωνισμός και έτσι, πάντα κατά την γνώμη μου, δημιουργούν πολύ κακής ποιότητας νοοτροπίες, κυρίως στην σημερινή νεολαία.

Εδώ θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι πολύ σημαντικό, για μένα τουλάχιστον. Κάποιοι σταθμοί δεν θα έπρεπε να έχουν πάρει την κρατική άδεια, ούτε να υπάρχουν. Ίσως να είμαι απόλυτος σ’ αυτό το σημείο, όμως θεωρώ ότι κάποιες εκπομπές προσβάλλουν με τον πιο άσχημο και άσεμνο τρόπο την ανθρώπινη υπόσταση σε σημείο που υπάρχει χυδαιότητα.

Όλα αυτά τα πράγματα που προσωπικά δεν θα μπορέσω να δεχτώ ποτέ, δεν ενδείκνυνται για την σημερινή νεολαία μας. Μάλλον, κανονικά, θα πρέπει να βάζουν την ένδειξη γι’ αυτές τις περιπτώσεις «το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι κατάλληλο για άνω τον 50 ετών.»! Μπορεί να σας φαίνεται πολύ παράξενο αυτό που προτείνω, αλλά θεωρώ ότι μόνο ώριμοι στην ηλικία άνθρωποι μπορούν, στην πλειονότητά τους, να αξιολογήσουν σωστά τα μηνύματα που εκπέμπουν οι διάφορες απαράδεκτες εκπομπές και να μείνουν ανεπηρέαστοι από τα αρνητικά στοιχεία.

Θα αναφέρω κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές, παλιές και σύγχρονες και νομίζω ότι θα με δικαιώσετε.

Θα θυμόσαστε ενδεχομένως εκείνη την εκπομπή που είχε μεγάλη ακροαματικότητα, όπου κάποιοι άνθρωποι πήγαιναν για να βρούνε έναν σύντροφο για μια σοβαρή σχέση. Ως εδώ σεβαστή η επιθυμία τους αυτή. Η δικιά μου ένσταση βρίσκεται στο μη σωστό φέρσιμο εκείνης της νεαρής παρουσιάστριας, η οποία σε πολλές περιπτώσεις μιλούσε ειρωνικά σε ανθρώπους που ήταν σε ηλικία πολύ μεγαλύτερη από τη δική της. Δηλαδή, αυτή η αυθάδης και προσβλητική συμπεριφορά της συγκεκριμένης νέας γυναίκας, που την έβαλαν υπεύθυνη γι’ αυτή την τηλεοπτική σειρά, άραγε τί παράδειγμα προς μίμηση έδινε στους νέους μας;

Απαράδεκτες μου φαίνονταν επίσης εκπομπές που υποτίθεται πως ήταν παρμένες από την καθημερινή ζωή, τα λεγόμενα ρειάλιτις, κατά τις οποίες διάφοροι άνθρωποι έλεγαν τις προσωπικές και ιδιαίτερα τις οικογενειακές τους δυσκολίες. Άκουγες εκεί διαφωνίες και συγκρούσεις μεταξύ συζύγων, συνήθως σε διάσταση ή διαζευγμένων, συζητήσεις που με κανένα τρόπο δεν έπρεπε κατά τη γνώμη μου να δημοσιοποιούνται. Νομίζω πως έδιναν ένα χείριστο παράδειγμα στους νεότερους και βέβαια παρέβαιναν κατάφωρα την συμβουλή των προγόνων μας «Τα εν οίκω μη εν δήμω».

Ίσως θα θυμάστε μια εκπομπή, ένα τηλεπαιχνίδι, στο οποίο νέοι άντρες και γυναίκες διαγωνίζονταν να απαντήσουν σε ερωτήσεις γνώσεων με σκοπό να κερδίσουν ένα ταξίδι. Υπήρχαν πολλές παρόμοιες εκπομπές, και κυρίως παιχνίδια, τα οποία και τότε ήταν ανταγωνιστικά, αλλά ήταν και διασκεδαστικά και συνήθως δεν είχαν καθόλου ένταση, νεύρα και βίαιες συμπεριφορές.

Σήμερα μεταδίδονται τηλεπαιχνίδια που είναι χειρότερα επειδή παράγουν αγωνία, ένταση και άγχος, καταστάσεις καθόλου ωφέλιμες για τους τηλεθεατές.

Προβάλλεται μία εκπομπή, στην οποία θα μπορούσα να αναφερθώ διότι έχει σχέση με το θέμα μου, ένα τηλεπαιχνίδι με μεγάλη ακροαματικότητα, απ’ ότι ακούω. Εδώ υπάρχει τρομερή ένταση για την νίκη. Η αγωνία για να κερδηθεί ένας αγώνας προκαλεί πολλά νεύρα στους συμμετέχοντες. Αυτά τα υπερβολικά νεύρα εκδηλώνονται με τρόπο αφύσικο, καθώς η μία από τις δύο ομάδες πρέπει να νικήσει, οπότε ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Νομίζω, πάντως, ότι δεν θα έπρεπε να συμπεριφέρονται τόσο βίαια, ούτε να δημιουργείται τέτοια ένταση.

Τελευταία εκπομπή που θα σχολιάσω, διότι δεν μου φαίνεται τόσο ωραία από άποψη αισθητικής και προπαντός δεν συμφωνώ με τα μηνύματα που αναπαράγει, είναι κάποια στην οποία εμφανίζονται νεαρές, παράξενα και αλλοπρόσαλλα ντυμένες, με σκοπό να βαθμολογηθεί η εμφάνισή τους. Παρελαύνουν, λοιπόν, στο πλατό του στούντιο οι νεαρές κοπέλες, ντυμένες με έξαλλα και κακόγουστα ρούχα και αξεσουάρ. Εδώ, κάθε μία γυναίκα που συμμετέχει δέχεται έναν διπλό έλεγχο ως προς το ντύσιμό της. Από την μια μεριά ασκούν κριτική οι συμπαίκτριές της, ενώ μετά περνάει από αυστηρή παρατήρηση από την τριμελή επιτροπή, τους κριτές της εκπομπής.

Οι δυο ενστάσεις μου είναι, η μία, το πολύ κακό και αλλοπρόσαλλο ντύσιμο που εξευτελίζει και γελοιοποιεί αυτές τις γυναίκες και γενικότερα την ανθρώπινη φιγούρα. Επίσης, και οι κριτές και βαθμολογητές των διαγωνιζόμενων έχουν εξίσου απαράδεκτη εμφάνιση, ενώ υποτίθεται ότι αποτελούν υπόδειγμα σωστού ντυσίματος. Αυτό μου φαίνεται πως είναι ένα κακό μήνυμα για τις νεότερες γενιές. Άλλωστε, νομίζω, ότι το ντύσιμο και γενικά η εμφάνιση του ανθρώπου σηματοδοτούν πολλά. Τέτοιες εκπομπές συντελούν ώστε υποσυνείδητα να εγγράφεται στους τηλεθεατές όλη αυτή η ασχήμια και η γελοιότητα.

Η δεύτερη αντίρρησή μου βρίσκεται στο ότι η κριτική και οι παρατηρήσεις που διατυπώνουν οι κριτές και οι συμπαίκτριες για την εμφάνιση της κάθε διαγωνιζόμενης είναι απίθανες και νομίζω πως ασχολούνται με κουταμάρες τις οποίες ντύνουν με σοβαροφάνεια. Επομένως, και πάλι περνούν λανθασμένα μηνύματα στους ανθρώπους, δηλαδή τους υποβάλλουν την νοοτροπία πως αξίζει να ασχολούνται με ανούσια και γελοία πράγματα τα οποία να θεωρούν σημαντικά.

Κλείνοντας θα ήθελα να μιλήσω για την οπτική εξοικείωση, δηλαδή το γεγονός πως ό,τι βλέπουμε επανειλημμένα στην μικρή οθόνη γίνεται ένα είδος τηλεοπτικού γίγαντα, που μας απορροφάει και μας καταπίνει, και αυτό είναι εις βάρος μας. Μπορεί να φανώ υπερβολικός με την επομένη σκέψη μου – ώ μη γένοιτο αυτό που θα πω τώρα – αλλά, αν για παράδειγμα, γίνει κάποτε μία εκπομπή συναγωνισμού με παίκτες που θα … δαγκώνονται μεταξύ τους, πιστεύω ότι πολλοί θα ευχαριστιόταν να την παρακολουθούν. Ελάχιστοι δεν θα συμφωνούσαν και θα το κατήγγειλαν αμέσως δημοσίως.

Ας αρχίσουμε σιγά-σιγά να αναλύουμε όλες αυτές τις βλαβερές σειρές ως προς τα μηνύματα που θέλουν να μας περάσουν και που τελικά μας φυτεύουν σχεδόν όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί. Αρκεί μία κίνηση από την πολυθρόνα όπου καθόμαστε: Να κλείνουμε αμέσως, πατώντας το κουμπί της συσκευής της τηλεόρασής μας. Έτσι, με αυτόν τρόπο, θα προστατεύουμε την ψυχή μας, ώστε να μην χαλάσει εντελώς με αυτά τα αλλοπρόσαλλα και συνάμα ακατάλληλα μηνύματα, με τα οποία κάποιοι θέλουν, μάλλον σκόπιμα, να μας την χαλάσουν τελείως και συγχρόνως να μας αποβλακώσουν ολότελα!