Όταν έβαλαν στον κλίβανο τον άγιο Βενέδικτο και οι Τρεις Παίδες!

Οι «Άγιοι Τρεις Παίδες εν καμίνω». Ψηφιδωτό από την Μονή Αγίου Λουκά.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Άγιος Γρηγόριος: Ένας αδελφός έζησε μαζί με μένα στο μοναστήρι, με μεγάλο ζήλο για την αγία Γραφή, ο οποίος με περνούσε στην ηλικία και σε πολλά που αγνοούσα συνήθιζε να με οικοδομεί.

Έτσι από διήγησή του έμαθα, ότι στα μέρη της Καμπανίας πριν το τεσσαρακοστό μίλι από την πόλη Ρώμη, ήταν κάποιος ονόματι Βενέδικτος*, νέος βέβαια στην ηλικία, αλλά με ήθη γεροντικά και μεγάλος βιαστής στον κανόνα της ιεράς πολιτείας.

Τον καιρό του βασιλιά Τοτίλα, όταν τον βρήκαν αυτόν οι Γότθοι, αποπειράθηκαν να τον κάψουν μαζί με το κελλί του.

Έβαλαν φωτιά και κατακάηκαν όλα τα περίχωρα, όμως η κόλαση πυρός δεν μπόρεσε να αγγίξει το κελλί του.

Βλέποντάς το αυτό οι Γότθοι εξαγριώθηκαν περισσότερο και τον έσυραν έξω από την κατοικία του. Εκεί κοντά παρατήρησαν έναν αναμμένο κλίβανο που τον ετοίμαζαν για να ψήσουν ψωμιά· τον έριξαν μέσα σε αυτόν και έκλεισαν τον κλίβανο.

Αλλά την άλλη μέρα βρέθηκε τόσο αβλαβής, ώστε όχι μόνο η σάρκα του, αλλά ούτε και η άκρη των ιματίων του δεν πειράχθηκαν κατά κανένα τρόπο από τις φλόγες.

Μοναχός Πέτρος: Το θαύμα των παλαιών τριών παίδων ακούω, που ρίχθηκαν στη φωτιά και δεν έπαθαν τίποτα.

Άγιος Γρηγόριος: Εκείνο το θαύμα, κατά τη γνώμη μου, πραγματοποιήθηκε μερικώς διαφορετικά. Δηλαδή τότε οι τρεις παίδες ρίχθηκαν στη φωτιά με πόδια και χέρια δεμένα,
και την άλλη μέρα που τους αναζήτησε ο βασιλιάς, τους βρήκε να περπατούν με άθικτα τα ρούχα.

Από αυτό συνάγεται πως η φωτιά στην οποία τους είχαν ρίξει, και η οποία δεν άγγιξε τα ιμάτιά τους, κατέφαγε ωστόσο τα δεσμά τους.

Έτσι σε ένα και τον αυτό χρόνο προς υπηρεσίαν των δικαίων η φλόγα και είχε τη δύναμή της στο να βοηθήσει, και δεν την είχε στο να βασανίσει.

* Άγιος Βενέδικτος 23 Μαρτίου κατά το Ρωμαϊκό εορτολόγιο.

Απόσπασμα από το βιβλίο, Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος, «Βίοι αγνώστων ασκητών», έκδοση Ιεράς Καλύβης αγίων Αποστόλων – «Πατριάρχου». Εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις Ιερομονάχου Ιωάννου.