Απόστολος Παύλος: προσπαθούσε vα τους βάλει όλους στη βασιλεία των ουρανών!

Απόστολος Παύλος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=376280

[Ο Απόστολος Παύλος]: Είναι φανερό ότι θλιβόταν και δαγκωνόταν που τους έβλεπε να καταστρέφωνται. Γι’ αυτό έβρισκε μέσα του πολλές παρηγοριές γι’ αυτή τη στενοχώρια τη μια φορά λέγοντας, «Θα ’ρθη ο λυτρωτής και θα διαλύση την ασέβεια των Ισραηλιτών», και την άλλη, «Έτσι κι’ αυτοί απείθησαν, για να ελεηθούν, παρακινημένοι από το έλεος που λάβατε εσείς».

Αυτό κάνει και ο Ιερεμίας, που πιεζόταν και προσπαθούσε να βρη κάποια δικαιολογία για τους αμαρτωλούς, τη μια φορά λέγοντας· «Αν και οι αμαρτίες μας μαρτυρούν εναντίον μας, ενέργησε, Κύριε, διά το όνομά σου», και την άλλη, «Ο άνθρωπος δεν ορίζει το δρόμο του, ο άνθρωπος προχωρεί και δεν κατευθύνει την πορεία του». Κι’ αλλού πάλι, «Θυμήσου ότι είμαστε χώμα».

Γιατί αυτοί που προσεύχονται για τους αμαρτωλούς, συνηθίζουν, κι αν δεν έχουν να πουν κάτι βάσιμο, να βρίσκουν με το νου τους κάποια ίχνη τουλάχιστον δικαιολογίας, που δεν είναι εξακριβωμένα, και που δεν μπορούν να υπολογισθούν σαν αλήθειες, μα που παρηγορούν όσους πονούν για τους αμαρτωλούς.

Κι εμείς λοιπόν ας μην εξετάζωμε αυτές τις δικαιολογίες με λεπτομέρειες, αλλά να παραδεχόμαστε όσα έχει πη ο Παύλος από συμπάθεια στους αμαρτωλούς, γιατί καταλαβαίνομε ότι προέρχονται από ψυχή που πoνεί και ζητεί να πη κάτι καλό γι’ αυτούς.

Κι άραγε αυτό το έκανε για τους Ιουδαίους μόνο και όχι για τους εθνικούς; Ήταν σπλαχνικός όσο κανένας άνθρωπος, και για τούς δικούς του και για τους ξένους.

Κι άκουσε τι λέει στον Τιμόθεο· «Ο δούλος όμως του Κυρίου δεν πρέπει να μάχεται, αλλά να είναι ανεκτικός σε όλους, διδακτικός, ανεξίκακος, να διδάσκη με πραότητα όσους αντιφρονούν, μήπως τους δώση κάποτε ο Θεός μετάνοια για να παραδεχθούν την αλήθεια και ξεφύγουν από την παγίδα του διαβόλου, όπου τους έχει κλεισμένους για να κάνουν το δικό του θέλημα».

Θέλεις να τον δης πώς μιλάει και σ’ αυτούς που αμάρτησαν; Άκουσε τι λέει γράφοντας στους Κορίνθιους· «Φοβάμαι μήπως όταν έρθω, δεν σας βρω όπως σας θέλω», και πιο κάτω· «Φοβάμαι μήπως όταν έρθω πάλι, με ταπεινώση ο Θεός μου εξ αιτίας σας και πενθήσω πολλούς που αμάρτησαν πριν και δεν μετανόησαν για την ανηθικότητα και ακαθαρσία που έπραξαν».

Κι όταν έγραφε στους Γαλάτες, έλεγε· «Παιδάκια μου, εσείς που πάλι με πόνους σας γεννώ, μέχρι να σχηματισθή μέσα σας ο Xριστός». Και για χάρη εκείνου που επόρνευσε άκουσε τον, πώς υποφέρει όχι λιγότερο από τον ίδιο, και παρακαλεί λέγοντας· «Βεβαιώσετέ τον για την αγάπη σας».

Κι όταν τους είπε να απομακρυνθούν από αυτόν, το έκανε αυτό με δάκρυα πολλά. «Σας έγραψα», λέει, «από μεγάλη θλίψη και στενοχώρια της καρδιάς μου, όχι για να λυπηθήτε, αλλά για να γνωρίσετε την αγάπη την υπερβολική που έχω για σας».

Κι αλλού· «Φέρθηκα στους Ιουδαίους σαν Ιουδαίος, σ’ όσους ήταν κάτω από τον νόμο σαν να ήμουν κάτω από το νόμο, στους ασθενείς στην πίστη σαν ασθενής, σ’ όλους έκανα τα πάντα, για να σώσωμε κάθε τρόπο μερικούς».

Κι’ αλλού πάλι· «Για να παρουσιάσω κάθε άνθρωπο τέλειο με τη χάρη του Ιησού Χριστού».

Είδες ψυχή ανώτερη απ’ όλη τη γη; Επόθησε να παρουσιάση τέλειο κάθε άνθρωπο, και το κατώρθωσε αυτό όσο του ήταν δυνατό. Γιατί σα να είχε γεννήσει αυτός όλη την οικουμένη, έτσι ανησυχούσε, έτσι έτρεχε, έτσι προσπαθούσε vα τους βάλη όλους στη βασιλεία των ουρανών.

Βοηθούσε, παρηγορούσε, υποσχόταν, ευχόταν, παρακαλούσε, φοβέριζε τους δαίμονες, έδιωχνε τους κακόβουλους, πήγαινε ο ίδιος, έγραφε επιστολές, στήριζε τους αμαρτωλούς, με λόγια, με έργα, με μαθητές, με τον εαυτό του, ανασήκωνε αυτούς που είχαν πέσει, ανόρθωνε τους γονατισμένους, ξυπνούσε τους αδιάφορους, τρομοκρατούσε τους εχθρούς, αγρίευε στους αντίπαλους.

Σαν τον άριστο στρατηγό ή το γιατρό, αυτός σήκωνε τα όργανα, αυτός τα όπλα, αυτός υπεράσπιζε, αυτός παραστεκόταν, αυτός έκανε τα πάντα στο στρατόπεδο, κι’ όχι μόνο στα πνευματικά άλλα και στα υλικά έδειχνε πολλή πρόνοια, πολλή φροντίδα.

Συνεχίζεται…

Απόσπασμα από την Τρίτη ομιλία, «Εις τον Απόστολο Παύλο», του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, όπως περιλαμβάνεται στην έκδοση «Ιωάννου του Χρυσοστόμου έργα, τόμος Ε’, Εγκωμιαστικά (Β)», των εκδόσεων ο Λόγος. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Κωνσταντίνος Λουκάκης.