Από το «άδειο» πιάτο στην γεμάτη ψυχή

Εισήλθαμε στην πανέμορφη περίοδο του Δεκαπενταγούστου. Κεντρικό πρόσωπο ότι πιο λατρεμένο στις καρδιές και την ζωή μας, η Παναγία μας.

Πόση αγάπη έχουμε πάρει και πόσο αγάπη νιώθουμε ότι πρέπει να της δώσουμε ως ένα τεράστιο ευχαριστώ για όλα.

Γι’ αυτά που ξέρουμε ότι μας πρόσφερε και συνεχίζει να μας προσφέρει μα ιδιαιτέρως για όλα εκείνα που δεν γνωρίζουμε και πιστέψτε με είναι τόσο πολλά. Μεγάλη η προστασία της!!!

Λένε κάποιοι πατέρες της εκκλησίας ότι όταν χωριστεί προσωρινά η ψυχή από το σώμα, θα δούμε σαν ταινία να περνάει από μπροστά μας, η πρόνοια και παρουσία του Θεού στην ζωή μας.

Πόσες φορές μας φρόντισε και μας προστάτεψε, πως και γιατί έκανε ότι έκανε. Και τότε σίγουρα θα αντιληφθούμε πόσο μεγάλη υπήρξε η αγάπη και προστασία της Παναγίας μας προς κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Τότε θα τα καταλάβουμε όλα, όχι με το μυαλό, αυτό πιστέψτε νιώθει τα πιο λίγα, αλλά με την καρδιά. Εκείνη βλέπει και τα μάτια κοιτάζουν.

Οπότε νηστεύουμε για να τιμήσουμε την Παναγία μας, να της πούμε ένα μεγάλο Ευχαριστώ αλλά και για να καθαρίσουμε την ύπαρξη μας από περιττά βαρίδια στο σώμα και την ψυχή.

Μονάχα μην ξεχνάμε ότι η νηστεία δεν έχει στόχο να σκοτώσει το σώμα αλλά να μεταμορφώσει το πνεύμα.

Από την τροφή περνάμε στην ψυχή.

Από την νηστεία στην νήψη και προσευχή.

Από το «άδειο» πιάτο στην γεμάτη ψυχή.

Καλή Παναγιά!!!