Μήνυμα: Η περί αιωνίου ζωής αναζήτηση ενός νέου

Η Κυριακάτικη (27 Αυγούστου 2023) ευαγγελική περικοπή (Ματθ. ιθ’, στίχοι 16-26) θα μας μιλήσει για την αιώνια ζωή.

Ένας νέος ρωτάει τον Χριστό τί πρέπει να κάνει για να έχει αιώνια ζωή. Ο Χριστός του απαντά ότι χρειάζεται να τηρήσει τις εντολές του Θεού, δηλαδή να μην φονεύσει, να μην μοιχεύσει και τις υπόλοιπες εντολές. Ο νεαρός λέει πως από την μικρή του ηλικία έχει τηρήσει όλες αυτές τις εντολές. Τότε ο Κύριος του λέει, αν θέλει να είναι τέλειος, να πουλήσει τα υπάρχοντά του, να μοιράσει στους φτωχούς όσα πάρει από την πώληση και να ακολουθήσει τον Χριστό. Ο νέος λυπήθηκε πολύ, αλλά δεν του ήταν δυνατόν να αποχωριστεί την περιουσία του και απομακρύνθηκε. Ο Χριστός σχολίασε τότε πως είναι σχεδόν αδύνατο να μπει κάποιος πλούσιος στην Βασιλεία των Ουρανών και, στην απορία των μαθητών του, άραγε ποιος μπορεί να σωθεί, απάντησε πως όσα είναι αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό.

Στην περικοπή αυτή μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ο άνθρωπος που απευθύνεται στον Χριστό ενδιαφέρεται για την αιώνια ζωή παρόλο που είναι νεαρός. Ακόμη ότι, παρόλο που έχει τηρήσει τις εντολές και βέβαια συνεχίζει να τις τηρεί, αισθάνεται πως πρέπει να αγωνιστεί κι’ άλλο για να γίνει τέλειος.

Νομίζω ότι φαίνεται να έχει τα δύο αυτά σημαντικά στοιχεία της πνευματικής ζωής που λείπουν από τους περισσότερους από εμάς. Εμείς, ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία, πιστεύουμε πως έχουμε όλο τον χρόνο στην διάθεσή μας για να μετανοήσουμε, να διορθωθούμε και να ετοιμαστούμε για την «αιώνια ζωή». Επιπλέον, ποιός από εμάς αισθάνεται ότι κάτι ακόμη του λείπει για να είναι τέλειος και έχει την ταπείνωση να ρωτήσει όσους θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν τί είναι αυτό που του λείπει;

Όμως, παρά το σπουδαίο αυτό πνευματικό επίπεδο στο οποίο βρίσκεται ο νέος της περικοπής, δυστυχώς αποτυχαίνει να κερδίσει την αιώνιο ζωή που τόσο επίμονα αναζητεί επειδή είναι προσκολλημένος στην μεγάλη του περιουσία. Σκέφτομαι πως ο καθένας μας είναι προσκολλημένος σε κάποιο ή σε κάποια επίγεια πράγματα τα οποία βάζει πιο πάνω από τον Θεό και έτσι κινδυνεύουμε να μείνουμε έξω από την σωτηρία μας.

Ξέρουμε πως μας σώζει το έλεος του Θεού και όχι οι καλές μας πράξεις και τα όποια «προσόντα» μας. Καταλαβαίνω, όμως, ότι είναι απαραίτητο να βρούμε ποια «είδωλα» λατρεύουμε και να προσπαθήσουμε να αποκολληθούμε από αυτά για να συνδεθούμε με τον αληθινό Θεό.