Αββάς Ζωσιμάς: Μια θερμή προαίρεση μπορεί σε μια ώρα να προσφέρει στον Θεό όσα μια νωθρή προαίρεση σε πενήντα έτη

Άγιος Ζωσιμάς.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αββάς Ζωσιμάς
Κεφάλαια ωφέλιμα

1. Έλεγε πάλι ότι:
Οι ορμές ανήκουν στις προαιρέσεις και μπορεί μια θερμή προαίρεσις σε μια ώρα να προσφέρη στον Θεό όσα άλλη προαίρεσις νωθρή σε πενήντα έτη.

Και εάν ιδούν οι δαίμονες ότι κάποιος υβρίσθηκε ή άτιμάσθηκε ή εζημιώθηκε ή έπαθε ο,τιδήποτε παρόμοιο, και θλίβεται όχι διότι εκακοποιήθηκε, αλλά διότι δεν υπέφερε γενναία τέτοια επίθεσι, φοβούνται διότι γνωρίζουν ότι άγγισε την οδό της αληθείας και θέλει να περιπατή σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.

2. Κι εμνημόνευσε τον άγιο Παχώμιο, όταν εφώναξε ο μεγαλύτερος αδελφός του λέγοντας, «παύσε να ενεργής επιπόλαια», διότι αυτός ήθελε να διευρύνη το μοναστήρι έπειτα από χρησμό που του εδόθηκε εκ μέρους του Θεού.

Αυτός, όταν άκουσε, λέγει, παρακινήθηκε σαν να ελέχθηκαν καλά.

Όμως δεν απάντησε τίποτε, αλλά, έχοντας εγκράτεια καρδιακή, την επομένη νύκτα εκατέβηκε σε μικρό κατώγι, όπου άρχισε να κλαίη και να λέγη προσευχόμενος· «Θεέ μου, ακόμη μέσα μου είναι το φρόνημα της σαρκός, ακόμη ζω κατά σάρκα αλοίμονό μου, που πρόκειται ν’ αποθάνω, όπως είναι γραμμένο· ενώ έχω τόση άσκησι και ετοιμασία καρδιάς, πάλι αρπάζομαι από θυμό, και μάλιστα για καλό· ελέησε με, μήπως χαθώ, Κύριε. Διότι, εάν εύρη σε μένα ένα μικρό μέρος ευπαθές, εάν δεν με στήριξης, θα γίνω υπόδουλος του· διότι, εάν κάποιος τηρήση όλον τον νόμο σου, «πταίση δε σ’ ένα σημείο μόνο, γίνεται ένοχος για όλα».
Πιστεύω όμως ότι, εάν οι πολλοί οικτιρμοί σου με βοηθήσουν, θα διδαχθώ στο εξής να πορεύωμαι την οδό των αγίων σου, εκτεινόμενος προς τα εμπρός· διότι αυτοί εντρόπιασαν τον εχθρό όπως πρέπει. Και πώς θα διδάξω. Κύριε, αυτούς που θα καλέσης να διαλέξουν μαζί μου τον βίο τούτο, αν δεν τον κερδίσω πρώτα εγώ ο ίδιος;

Και αφού ευχήθηκε αυτά, συνέχισε να λέγη τα ίδια πράγματα με κλάματα όλην την νύκτα, έως ότου έφεξε η ημέρα· και από τα δάκρυά του τα κάτω από τα πόδια του έγιναν σαν πηλός· διότι ήταν καλοκαίρι και ο τόπος ολόθερμος».

3. Και έλεγε ο μακάριος [ο άγιος Ζωσιμάς] θαυμάζοντας:
Μήπως τάχα είχαν μετρημό τα δάκρυά του; Πώς να μη χαρίση ο Θεός σε τέτοια προαίρεσι όλα τα αγαθά του; Εγώ πιστεύω τούτο, ότι αυτήν την ίδια νύκτα ο Θεός εχάρισε σ’ αυτόν όλα όσα εζήτησε από αυτόν, διότι ήταν νεκρός από όλα.

Από τον τόμο «Φιλοκαλία των νηπτικών και ασκητικών, Αββά Ησαΐου, αββά Ζωσιμά, αββά Δωροθέου» των εκδόσεων Πατερικαί Εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Κείμενο, μετάφραση, σχόλια Παναγιώτης Χρήστου.