Ηγγάρευσαν Σίμωνα Κυρηναίον ίνα άρη τον Σταυρόν Αυτού

Πηγές. Α) Ματθ. κζ, 32. «Εξερχόμενοι δε εύρον άνθρωπον Κυρηναίον ονόματι Σίμωνα, τούτον ηγγάρευσαν ίνα άρη τον σταυρόν αυτού». Β) Μάρκ. ιε, 21. «Και αγγαρεύουσι παράγοντά τινα Σίμωνα Κυρηναίον, ερχόμενον απ΄αγρού, τον πατέρα Αλεξάνδρου και Ρούφου, ίνα άρη τον σταυρόν αυτού». Γ)  Λουκ. κγ, 26. «Και ως απήγαγον αυτόν ,επιλαβόμενοι Σίμωνός τινος Κυρηναίου, ερχομένου απ΄αγρού, επέθηκαν  αυτώ τον σταυρόν φέρειν οπίσω του Ιησού». Δ) Ιωάν. ιθ, 17. «Και βαστάζων τον σταυρόν αυτού εξήλθεν εις τον Κρανίου τόπον, ος λέγεται εβραϊστί Γολγοθά». Ε) STORIA ANTICA, A. MANARESI, L. TREVISINI EDITORE, MILANO, σελ. 32,33.

(Προτάσσουμε τις πηγές για να διευκολύνουμε τον αναγνώστη να παρακολουθήσει καλύτερα τη ροή του κειμένου) .

Με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής  της  Ύψωσης  του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, κάθε θέμα που αναφέρεται στον Τίμιο Σταυρό μπορεί να ενταχθεί  στα πλαίσια της εορτής της ΄Υψωσης  και να καταστεί και αυτό επίκαιρο. Ένα τέτοιο θέμα επιλέξαμε για να προσφέρουμε στους φίλους  αναγνώστες.

Ελάτε λοιπόν φίλοι να πορευτούμε όλοι μαζί, νοερά,  στις συγκλονιστικές εκείνες ώρες της δίκης του Κυρίου…

Όταν ο  Πιλάτος παρέδωκε τελικά τον Ιησού για να σταυρωθεί, επακολούθησαν  οι φρικιαστικές πράξεις διαπόμπευσης του Ιησού και μετά από αυτές η δραματική πορεία από το  Πραιτώριο  προς τα Γολγοθά. Ο Ιησούς «αίρων»  τον Σταυρόν αυτού, με εξαντλημένη την ανθρώπινη Φύση Του, λόγω της προηγηθείσας βασανιστικής διαδικασίας, παρουσίασε προφανώς  δείγματα κόπωσης και κατάρρευσης. Οι σταυρωτές το παρατήρησαν  και βρήκαν εύκολα τη λύση. Αγγάρευσαν τον Σίμωνα τον Κυρηναίο, που γύριζε από τον αγρό του εκείνη την ώρα, τον πατέρα Αλεξάνδρου και Ρούφου, για να μεταφέρει αυτός  το Σταυρό μέχρι το Γολγοθά.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης  αναφέρει ότι τον Σταυρό μετέφερε ο ίδιος  ο Κύριος. Οι τρεις άλλοι Ευαγγελιστές μνημονεύουν  τον Σίμωνα τον Κυρηναίο.

Αγγάρεψαν, οι σταυρωτές,  όχι ένα δικό τους  άνθρωπο από αυτούς που χλεύαζαν και ενέπαιζαν λίγο πριν τον Κύριο. Θα  ήταν  …..μειωτικό να μεταφέρει τον σταυρό ενός κατάδικου ένας ταυτισμένος με τους ίδιους τους κατηγόρους!  Ένας χειροκροτητής τους!  Βρήκαν ένα «ξένο», που γύριζε από το χωράφι, με τα ρούχα της δουλειάς, προφανώς γεμάτα  χώματα, απεριποίητο, αφρόντιστο, γιατί μόνο με ένα τέτοιο παρουσιαστικό θα τονιζόταν κατά την άποψή τους εντονότερα η καταφρόνια που άρμοζε στον μελλοθάνατο που ισχυρίστηκε ότι είναι υιός του Θεού!

Ας δούμε λοιπόν ποιος ήταν αυτός ο Σίμωνας, ο Κυρηναίος.                Αναμφισβήτητο είναι ότι ήταν από την Κυρήνη, πόλη της Λιβύης. Συνεπώς ήταν  μετανάστης στην Ιερουσαλήμ. Τα παιδιά του φαίνεται ότι ήσαν αξιόλογα και ευρέως γνωστά στην ιουδαϊκή κοινωνία, γιαυτό αναφέρονται και τα ονόματά τους,  Αλέξανδρος και Ρούφος. Με τα ονόματα των παιδιών του, φαίνεται ότι ήταν περισσότερο γνωστός ο Σίμωνας. Είναι προφανές ότι πατέρας και γιοί έχοντας  ελληνικά ονόματα είχαν και  ελληνική καταγωγή.  Ας  εισδύσουμε όμως βαθύτερα ψάχνοντας τον τόπο καταγωγής  αυτών των προσώπων. Ας ανατρέξουμε στην Κυρήνη ερευνώντας  ιστορικές πηγές και παραδόσεις….

Στο ελληνικό νησί Θήρα των Κυκλάδων ζούσε τον 7^ο π.Χ αιώνα ένας νέος πρίγκιπας, με το όνομα Βάττος. Ο νεαρός αυτός πρίγκιπας έπασχε από ανίατη βραδυγλωσσία. Πήγε λοιπόν στο μαντείο των Δελφών να πάρει ένα χρησμό για το πρόβλημά του. Το μαντείο τού είπε να πάρει μαζί του δικούς του ανθρώπους και να πάει στη Λιβύη να ιδρύσει μια αποικία. Συμμορφώθηκε με το χρησμό και πήγε στη Λιβύη. Εγνώρισε τους τόπους και τους ανθρώπους και σε λίγα χρόνια εγκαταστάθηκε σε μια εξαιρετική περιοχή, που υπήρχε κρήνη και  ιερό του Απόλλωνα  και θεμελίωσε μια πόλη, την  Κυρήνη. Η ελληνική αυτή αποικία εξελίχθηκε ταχύτατα και έγινε ένα σπουδαίο ελληνικό κέντρο, πολιτισμού, γραμμάτων, τεχνών, εμπορίου και πλούτου. Η  ακμή της Κυρήνης συνεχίστηκε για αρκετούς αιώνες. Πέρασαν από εκεί διάφοροι επιδρομείς και κούρσεψαν τη χώρα. Πέρσες, Αιγύπτιοι, Καρχηδόνιοι. Μετά καταλήφθηκε από τους Πτολεμαίους και στη συνέχεια από τους Ρωμαίους. Αργότερα από τους Άραβες, που την κατέστρεψαν. Η Κυρήνη  κατάντησε  σωρός ερειπίων.  Με τις ανασκαφές, που έγιναν από την Ιταλική Κυβέρνηση, βρέθηκε ένας απέραντος αρχαιολογικός θησαυρός. Ανάμεσα στα ατέλειωτα ευρήματα βρέθηκε ένα περίτεχνο άγαλμα της Αφροδίτης της Κυρήνης, ένα κομψότατο άγαλμα του Έρωτα, της Σχολής Πραξιτέλη, ένα απαράμιλλης τέχνης άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πολλά άλλα.

 Η Κυρήνη  είχε γονιμότατα εδάφη και ήσαν ονομαστά και περιζήτητα τα προϊόντα γης που παρήγε. Εκεί υπήρχε κατά τη μυθολογία ο Κήπος των Εσπερίδων, με τα φημισμένα Μήλα των Εσπερίδων,  που τα άρπαξε ο Ηρακλής, σκοτώνοντας το δράκο Λάδωνα, που τα φύλαγε…

Η Κυρήνη είναι από τις ελάχιστες πόλεις εκτός Παλαιστίνης που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο. Είναι η  ελληνική πόλη με το ένδοξο παρελθόν. Είναι η γενέτειρα του Σίμωνα, που ανακούφισε τον Κύριό μας, παίρνοντας αυτός στον ώμο του τον Τίμιο Σταυρό, μέχρι τον Κρανίου Τόπο. Ο Σίμωνας είναι προφανές ότι γεννήθηκε στην Κυρήνη, γιατί με το «Κυρηναίος»  ήταν γνωστός στην Ιερουσαλήμ. Πρόσθετη απόδειξη ότι είχε ελληνική καταγωγή αποτελούν και τα ονόματα των παιδιών του,  Αλέξανδρος και Ρούφος.

Ποιος χριστιανός στ΄αλήθεια μέχρι σήμερα δεν θα ευχόταν να είχε  βρεθεί  την ώρα εκείνη στη θέση του Σίμωνα για να πάρει στους ώμους του το Σταυρό του Μαρτυρίου  και  ν΄ανακουφίσει το  Σταυρωθέντα  Χριστό;