Γερόντισσα Μακρίνα: Η Χάρις του Θεού έχει μεγαλεία!

3 Οκτωβρίου 2023

Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου (1921-1995).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Όταν ο άνθρωπος λέη την «ευχή», δεν μπορεί να εκδηλώνεται, να φωνάζη και να μιλάη.

Η Χάρις του Θεού τον κάνει πράο, ταπεινό.

Είναι αδύνατον ο Θεός να μη μαλακώση την καρδιά του.

Όταν λέη την «ευχή», πόση γλυκύτητα αισθάνεται!

Η αργολογία, η μεμψιμοιρία, οι συζητήσεις διακόπτουν την επικοινωνία με τον Θεό και φέρνουν ταραχή.

Δεν συγκρατείται η μια και λέει τον λογισμό της στην άλλη και η άλλη φορτωμένη σπέρνει το κακό και μετά δεν μπορεί ούτε προσευχή ούτε τα καθήκοντα της να κάνη ούτε το κελλί της της αρέσει ούτε μπορεί ν’ αναπαυθή πουθενά.

Χρειάζεται ταπείνωσι στην ψυχή μας.

Διά της ταπεινώσεως θα σωθούμε.

Ο Θεός θα μας δώση πολλή Χάρι.

Ο άνθρωπος διά της «ευχής» αισθάνεται θεία παρηγοριά, ουράνια μεγαλεία.

Υπάρχει πνευματική ευωδία στο Μοναστήρι μας.

Αγώνα και προεργασία για τα ουράνια.

Δεν φοβάται τίποτε η ψυχή, όταν πάη με χαρά στο διακόνημα και δεν αντιλογή.

«Νάναι ευλογημένο» και «ευλόγησον», τι μακαριότης!

Ελεύθερος άνθρωπος! Παράδεισος!

Στην πνευματική θεωρία ο άνθρωπος βλέπει τα επίγεια ουράνια, αλλά όταν μεμψιμοιρή και αργολογή, φεύγει ο Θεός και ασχολείται ο άνθρωπος με τα σφάλματα του άλλου.

Ενώ όταν η ψυχή σκέπτεται πως θα απόλαυση τον Νυμφίο της, με τι θα την στολίση, τι θα της δώση, τότε αισθάνεται σαν μικρό παιδάκι.

Τι δώρα θα της δώση ο Θεός!

Κι εκείνος λέει:
Άνοιξε την αγκαλιά σου, άνοιξε την ποδίτσα σου.

Πάρε, δικά σου όλα. Εγώ σου τα χαρίζω.

Γλυκύτητα θέλεις; Θα σου την δώσω.

Αλλοίωσι; Θα σου την δώσω.

Θεωρία, μακαριότητα, πνευματική ηδονή να μη μπορής να σταθής, θεία φλόγα;».

Είναι ωραία έτσι η ζωή στο Μοναστήρι. Και θα λες: «Θεέ μου, δος μου χρόνια να Σε εργαστώ*, δος μου φτερά να πετάξω για Σένα».

Αλλά η οκνηρία και το «γιατί να το κάνω εγώ» μας τα κάνουν όλα βαριά.

Μέσα στον κόπο βρίσκει κανείς τον Θεό.

Η Χάρις του Θεού έχει μεγαλεία.

* Εδώ εννοείται η πνευματική εργασία του χριστιανού στο σύνολό της.