Η παραβολή του άφρονος πλουσίου: Τι δεν άρεσε στον Θεό!

Την ερχόμενη Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023 θα διαβαστεί η διδακτική παραβολή του άφρονος πλουσίου, (Λουκά ιβ΄16-21). Όταν λέω διδακτική, εννοώ ότι μας δείχνει πολύ καθαρά πώς πρέπει να διαχειριζόμαστε τα περιουσιακά μας θέματα και, επιπλέον, ότι πρέπει να σκεφτόμαστε πως είμαστε προσωρινοί και τίποτα από τα υλικά δεν θα πάρουμε μαζί μας, άρα συμφέρει να κάνουμε σωστή διαχείριση των αγαθών η οποία θα μας ακολουθήσει και στην άλλη ζωή.

Ο ήρωας της περικοπής είναι ήδη πλούσιος. Τη χρονιά όμως αυτή τα κτήματά του έχουν μεγάλη καρποφορία, τόση ώστε η συγκομιδή δεν χωράει στις αποθήκες του. Τον καταλαμβάνει αγωνία πώς να λύσει αυτό το πρόβλημα. Τέλος, αποφασίζει να γκρεμίσει τις αποθήκες και να χτίσει μεγαλύτερες. Όμως, εκείνη κιόλας την ημέρα, ακούει την φωνή του Θεού που τον πληροφορεί πως την ίδια νύχτα θα πεθάνει και τον ρωτάει τίνος θα είναι τώρα όλα αυτά τα αγαθά που έχει συγκεντρώσει. Και καταλήγει ο Χριστός λέγοντας πως έτσι παθαίνει όποιος πλουτίζει μόνο για τον εαυτό του.

Από την περιγραφή της παραβολής αυτής φαίνεται ότι ο άφρονας πλούσιος είναι πολύ εγωιστής και πλεονέκτης. Αυτά τα δύο πάθη καταντούν να είναι εις βάρος της ψυχής του, επειδή δεν λογαριάζει καθόλου τον νόμο του Θεού που ορίζει να δίνουμε τουλάχιστον το ένα δέκατο των εισοδημάτων μας και, πάντως, να σκεφτόμαστε εκείνους που έχουν ανάγκη και να τους ενισχύουμε όσο μπορούμε. Ακόμη, είναι άμυαλος διότι δεν παίρνει υπόψη του πως σίγουρα θα έρθει το τέλος του και όσα απέκτησε θα τα αφήσει πίσω, άρα δεν χρειάζεται να αγωνιά τόσο για την αποθήκευσή τους, αλλά καλύτερα να σκεφτεί τί θα γίνουν όλα τα αγαθά του μετά τον θάνατό του. Έτσι, αυτόν που τα μετρούσε και τα τακτοποιούσε όλα τόσο λογικά, ο Θεός τον αποκαλεί άφρονα, δηλαδή άμυαλο, διότι δεν λαμβάνει υπόψη του τον Θεό, τον νόμο Του και το αναπόφευκτο του θανάτου, ο οποίος μπορεί να έρθει κάθε στιγμή και απροειδοποίητα.

Τις περικοπές που διαβάζονται αυτήν την περίοδο και μιλούν όλες για την φροντίδα μας προς τους συνανθρώπους που έχουν ανάγκη και για τη σωστή διαχείριση του πλούτου, ίσως τις έχει επιλέξει η Εκκλησία πρώτον, διότι τα βασικά προϊόντα για την επιβίωσή μας έχουν πια συγκομιστεί το προηγούμενο διάστημα και οι αποθήκες είναι γεμάτες και, δεύτερον, ίσως επειδή έρχεται ο χειμώνας, οπότε οι ανάγκες των πιο αδύναμων αυξάνουν.

Νομίζω, ότι πρέπει να έχουμε μεγάλη ευγνωμοσύνη στον Θεό και την Εκκλησία που μας προσγειώνουν και μας υπενθυμίζουν συνεχώς το αληθινό και αιώνιο συμφέρον μας.