Το περιστατικό με τον πλούσιο νεαρό και το Χριστό. Πόσο δύσκολο είναι σήμερα να εκτελέσουμε αυτό που του ζήτησε ο Κύριος;

Την Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2023 θα διαβαστεί σε όλες τις Ορθόδοξες εκκλησίες η ευαγγελική περικοπή από το κατά Λουκάν, κεφάλαιο ιη’ και στίχοι 18-27.

Ένας νεαρός παρακαλεί τον Χριστό να του εξηγήσει πώς θα κερδίσει την αιωνιότητα. Ο Κύριός μας του λέει να τηρεί τις εντολές από το Δεκάλογο, δηλαδή τον Μωσαϊκό Νόμο. Μετά την διαβεβαίωση του νέου αυτού ότι τα τηρεί όλα όσα του είπε ο Διδάσκαλος, ο νέος ρώτησε τον Κύριο εάν πρέπει να κάνει κάτι το ιδιαίτερο για να μπει στην αιώνια ζωή. Τότε Εκείνος του δίνει την απάντηση να πάει να μοιράσει όλα τα πλούτη του στους φτωχούς, να ακολουθήσει τον Χριστό και έτσι να ευαρεστήσει στον Θεό.

Ο νέος λυπήθηκε πολύ και απομακρύνθηκε διότι, όπως σημειώνει ο ευαγγελιστής, είχε πολλά κτήματα που δεν μπορούσε να τα αποχωριστεί. Ο Χριστός σχολιάζει πως είναι σχεδόν αδύνατο να μπει στην Βασιλεία του Θεού κάποιος πλούσιος και στην απορία των μαθητών Του, άραγε τότε ποιός θα σωθεί, απαντάει πως όσα είναι αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό.

Από την περιγραφή της περικοπής του Ευαγγελίου, γίνεται φανερό το πόσο δύσκολο είναι να αποχωριστούμε τα πολλά χρήματα μας για να κερδίσουμε την αιώνια ζωή, δηλαδή τον Παράδεισο. Μας έχουν γεμίσει το μυαλό ότι πρέπει να έχουμε περισσότερα χρήματα από αυτά που μας χρειάζονται για να ζήσουμε. Έτσι λοιπόν πολλές φορές αναζητούμε την εύκολη λύση που είναι να αδικούμε ή και να κλέβουμε και, πάντως, να χρησιμοποιούμε μη νόμιμους τρόπους πλουτισμού. Αυτό φαίνεται να είναι προς όφελός μας, όμως δεν είναι τελικά προς το πραγματικό συμφέρον μας.

Εκτός από τα υλικά αγαθά, ο καθένας μας ίσως έχει περί πολλού τις γνώσεις ή τα χαρίσματά του, που κι αυτά δεν μπορεί να τα βάλει σε δεύτερη μοίρα και να βάλει πάνω από αυτά το θέλημα του Θεού.

Ειδικά στην εποχή μας που την επιστήμη, την τεχνολογική πρόοδο και τα υλικά αγαθά τα θεωρούμε «θεούς», χωρίς να το συνειδητοποιούμε φθάνουμε στην ειδωλολατρεία οπότε, σαν τον πλούσιο νέο, αντί να στηρίζουμε την ελπίδα μας στον Θεό, βασιζόμαστε στους ψεύτικους αυτούς «θεούς». Όμως, αυτοί δεν μπορούν να μας δώσουν προοπτική για την αιωνιότητα, ούτε και να δώσουν νόημα στην ζωή μας.

Αναρωτιέμαι μήπως είναι τρέλα το να μαζεύουμε πολλά, τα οποία δεν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουμε ποτέ. Σίγουρα αυτό δεν μας βοηθάει να μεγαλώνει η εμπιστοσύνη μας στον Θεό. Αν επίσης σταματήσουμε να θέλουμε να συγκεντρώνουμε αγαθά για λόγους επίδειξης, θα νιώθουμε πιο ανάλαφροι και θα μας απασχολεί περισσότερο το να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε στους συνανθρώπους μας.