Αββάς Γελάσιος, Πώς ωφελήθηκε εφ’ όρου ζωής ο κλέφτης που του έκλεψε το βιβλίο!

Αββάς Γελάσιος.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Διηγούνταν για τον αββά Γελάσιο, ότι είχε ένα βιβλίο που άξιζε δεκαοχτώ νομίσματα, γιατί ήταν σ’ αυτό γραμμένη ολόκληρη η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη. Το είχε βάλει στην εκκλησία, για να το διαβάζει οποίος αδελφός ήθελε.

Κάποτε επισκέφθηκε το γέροντα ένας ξενομερίτης αδελφός που είδε το βιβλίο και το ζήλεψε. Το έκλεψε λοιπόν κι έφυγε. Και ο γέροντας, μολονότι κατάλαβε αυτό που έκανε (ο επισκέπτης του) δεν έτρεξε πίσω του (για να τον πιάσει).

Πήγε λοιπόν εκείνος στην πόλη και ζητούσε να το πουλήσει. Βρήκε κάποιον που ήθελε να το αγοράσει, και του ζητούσε δεκαέξι νομίσματα.
– Δώσε μου το πρώτα να το εξετάσω, και μετά θα σου δώσω αυτό το ποσό, του είπε ο υποψήφιος αγοραστής.

Του έδωσε λοιπόν το βιβλίο, και εκείνος το έφερε στον αββά Γελάσιο να το εξετάσει, λέγοντάς του και την τιμή που του είπε ο πωλητής.

Ο γέροντας, κάνοντας πως δεν αναγνωρίζει το βιβλίο, το εξέτασε προσεκτικά και είπε στον άνθρωπο:
– Αγόρασέ το. Είναι καλό και αξίζει την τιμή που σου είπε.

Εκείνος όμως, όταν γύρισε πίσω στον πωλητή, του τα είπε αλλιώς, όχι όπως τον είχε ορμηνέψει ο γέροντας:
– Κοίταξε, έδειξα το βιβλίο στον αββά Γελάσιο, και λέει ότι ζητάς πολλά. Δεν αξίζει τόσο.

Μόλις τ’ άκουσε ο αδελφός, τον ρώτησε:
– Τίποτ’ άλλο δεν σου είπε ο γέροντας;
– Όχι, απάντησε ο άνθρωπος.

Ο αδελφός τότε ήρθε σε κατάνυξη από την ανεξικακία του γέροντα, και είπε στον άνθρωπο:
– Δεν θέλω πια να πουλήσω το βιβλίο.

Το πήρε και πήγε στο γέροντα μετανοημένος, παρακαλώντας τον να το δεχθεί πίσω. Ο γέροντας όμως δεν ήθελε να το πάρει.
– Αν δεν το πάρεις, δεν θα ησυχάσω, του είπε ο αδελφός.
– Αν δεν πρόκειται να ησυχάσεις, τότε το δέχομαι, αποκρίθηκε ο γέροντας.

Και έμεινε ο αδελφός εκείνος κοντά του ως το τέλος της ζωής του, αποκομίζοντας ωφέλεια από την (πνευματική) του εργασία.

Από τον «Ευεργετινό» έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου.