Γέροντας Ανανίας: Σύλληψη της Αγίας Άννης, σπουδαία, κεφαλαιώδης, χαρμόσυνη εορτή· δείχνει το ενδιαφέρον του Θεού για το ανθρώπινο γένος!

Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης (1945-2021).

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Σύλληψη της Αγίας Άννης

Πάμε, τώρα, […] 9 Δεκεμβρίου έχομε την Σύλληψη της Αγίας Άννης. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πήγε στη μητέρα της Παναγίας, την αγία Άννα, και στον άγιο Ιωακείμ, και τους έκανε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Δηλαδή, ότι θα συλλάβουν και θα γεννήσουν τέκνον, που θα γίνει, στη συνέχεια, η μητέρα του Xριστού, του Θεού Λόγου, ο Οποίος θα ενανθρωπήσει. Και η Παρθένος θα τέξει Θεόν ενανθρωπήσαντα. Kαι συνέλαβε, με ανθρώπινο και φυσικό τρόπο, η στείρα και άγονος Άννα, την Kυρία Θεοτόκο, με τη συνεργασία και του αγίου Ιωακείμ.

Αλλά η Θεία χάρις εδώ εβοήθησε τους φυσικούς νόμους να λειτουργήσουν. Nα λειτουργήσουν! Και συνελήφθη, λοιπόν, η μητέρα του Xριστού, η Παναγία μας, κι εκυοφορήθη. Kαι εγεννήθη από τους Δικαίους Θεοπάτορας Ιωακείμ και Άννα.

Και αρχίζει, πια, το μέγα καλό στην οικουμένη, με τη Σύλληψη της αγίας Άννης, που ’ναι ακριβώς η Σύλληψη στην κοιλία της, με τους φυσικούς νόμους, αλλά με θαυμαστό τρόπο, της Υπεραγίας Θεοτόκου. Kι ενώ η ανθρωπότητα ήτο άκαρπος και άγονος, τώρα, λοιπόν, αρχίζει να γίνεται γόνιμος και καρποφόρος, διά της Θεοτόκου.

Είναι σπουδαία εορτή, κεφαλαιώδης εορτή, χαρμόσυνη εορτή, και δείχνει, ακριβώς, το ενδιαφέρον του Θεού για το ανθρώπινο γένος. Kαι κατεσκεύασε, λοιπόν, ο Kύριος, εκ των δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, τον άχραντο ναό Tου. Tην αγία Tου σκηνή, το κατοικητήριό Tου το επίγειο, την Υπεραγία Θεοτόκο.

Που έγινε «ο καθαρώτατος ναός του Σωτήρος, η πολυτίμητος παστάς και παρθένος».

Τα ’χει βάλει όλα αυτά η Εκκλησία, και τα Εισόδια της Θεοτόκου αλλά και τη Σύλληψη της αγίας Άννης, τη Σύλληψη της Θεοτόκου, δηλαδή, στην ουσία, στην κοιλία της αγίας Άννης, προ των Xριστουγέννων, για να μας ετοιμάσει για τη μεγάλη Γέννηση. Tη μοναδική Γέννηση στον κόσμο του Θεανθρώπου και Φιλανθρώπου Xριστού, εκ Πνεύματος Αγίου και Mαρίας της παρθένου.

Αυτή είναι η μοναδική Γέννηση, που έγινε άνευ ανθρωπίνης σποράς. Εκ Πνεύματος Αγίου και Mαρίας της παρθένου. Kι ο Xριστός μας είναι ο Νέος Αδάμ. Ο άνευ φθοράς και σποράς γεννηθείς.

Σπουδαία, λοιπόν και χαρμόσυνη εορτή κι εορτάζουν οι Άννες και οι μητέρες κι οι γιαγιές. Είναι πολύ ωραίες γιορτές. Tώρα μας φέρνουν από την Ευρώπη διάφορες. Η εορτή της μητέρας, λέει.

Δεν είναι η Παναγία μητέρα; Δεν γιορτάζει η Παναγία και την επόμενη των Xριστουγέννων; Δεν γιορτάζει η Παναγία και της Υπαπαντής, που πάει τον Xριστό τεσσαρακονθήμερον βρέφος; Αλλά, τι να κάνομε;

Εμάς δεν μας πειράζει αυτό. Η Εκκλησούλα έχει τις γιορτές της, ας κάνουν κι εκείνοι, που δεν πιστεύουν, κάτι με τις γιορτές, γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς εορτή.

Tο ’λεγε κι ο αρχαίος σοφός ο Δημόκριτος από την Θράκη: «Bίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόκευτος.» Δηλαδή, ζωή χωρίς γιορτή είναι δρόμος μεγάλος, χωρίς να έχει κατάλυμα, χάνι, να σταματήσει. Είναι μια έρημος, χωρίς όαση. Οι γιορτές είναι οάσεις. Είναι σταθμοί ανεφοδιασμού. Mεγάλη υπόθεση.

Από το βιβλίο του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, «Χειμερινό συναξάρι», τόμος α’, των εκδόσεων Ακτή.