Νεομάρτυρας Δημήτριος ο Χιοπολίτης, Οι σταυροί που σχηματίστηκαν στο μαντήλι με το αίμα του και η άρρητη ευωδία που εξέπεμπε!

Η Σύναξις των Αγίων της Χίου.

(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Μετά την καταδίκη εις θάνατον στην Κωνσταντινούπολη, του ωραίου την όψη, Νεομάρτυρα Δημητρίου από την Χίο στις 29 Ιανουαρίου του 1802, του έδεσαν τα χέρια και τον οδήγησαν χωρίς σκούφο και παπούτσια στον τόπο του αποκεφαλισμού στο Μπαλούμ παζάρ.

Καθ’ οδόν ο άγιος φώναζε στους χριστιανούς να τον συγχωρήσουν και να παρακαλούν τον Θεό για αυτόν.

Όταν έφτασαν στον τόπο της εκτέλεσης ο δήμιος προσπάθησε να του δέσει τα μάτια, αλλά ο μάρτυρας δεν δέχτηκε και γονατιστός φώναξε δυνατά τρεις φορές: «Μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη βασιλεία σου».

Μετά έκλινε το κεφάλι προς τα κάτω και ο δήμιος τον αποκεφάλισε.

Ήταν ηλικίας 22 ετών και παρέδωσε στον θάνατο την γλυκύτατη ζωή του για να κερδίσει με πολλή χαρά την αιώνιο.

Το μαρτύριο του αγίου είχαν σπεύσει να παρακολουθήσουν ένα πλήθος Ιερωμένων και λαϊκών τους οποίους οι Τούρκοι τους απωθούσαν, δέρνοντάς τους αλύπητα και αδιάκριτα, κτυπώντας τους και σπρώχνοντάς τους προς τα πίσω.

Αλλά όσο και αν τους απωθούσαν δεν το έβαζαν κάτω οι Έλληνες γιατί ήταν αποφασισμένοι να βάψουν με το αίμα του αγίου ως ευλογία τα μαντήλιά τους ή κομμάτια από βαμβάκι, να πάρουν ένα κομμάτι ύφασμα από τα ρούχα που φορούσε ή ακόμη και μερικές τρίχες από τα γένια του!

«Ο Μάρτυρας πεθαίνει για την αγάπη του Χριστού και μεις τι πειράζει αν λάβουμε δυο τρεις ραβδισμούς;», είπαν μερικοί από αυτούς!

Εν τω μεταξύ κάποιος αρχιδιάκονος ενός επισήμου Αρχιερέα έδωσε το μαντήλι του στον δήμιο, λέγοντάς του, όταν εκτελέσει τον άγιο να σκουπίσει τα μαρτυρικά αίματα που βρίσκονταν στο σπαθί στο μαντήλι και αυτός να του δώσει 25 γρόσια.

Και, παραδόξως, αφού σκουπίστηκαν τα αίματα στο μαντήλι σχηματίστηκαν σ’ αυτό σταυροί, πράγμα που είδαν και ομολόγησαν πολλοί!

Το ίδιο είδε και ομολόγησε και ο ηγούμενος της Μονής που βρίσκεται στο νησί Πρώτη στην θάλασσα του Μαρμαρά, ανάμεσα στα Πριγκηπόνησα, όπου κηδεύτηκε το ο άγιος.

Και μάλιστα ο ηγούμενος μαρτύρησε, πως πέραν από τους σταυρούς το μαντήλι εξέπεμπε και μια άρρητη άρρητη ευωδία που και ο ίδιος αισθάνθηκε.

Διασκευή από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Ιανουάριος, τόμος α’.