«Η πολλή σας αγάπη κέρδισε τον καρπό του κόπου μου»!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ένας ερημίτης έστειλε μια μέρα στην πόλι τον υποτακτικό του ν’ ανεβάση στη σκήτη μια καμήλα για να μεταφέρουν τα καλάθια τους στην αγορά.

Επιστρέφοντας, τον συνήντησε κάποιος άλλος Ερημίτης, γείτονάς των, και του είπε·
– Τι κρίμα να μη πάρω είδησι πως κατέβαινες στην πόλι! Θα σου ζητούσα να έφερνες μια καμήλα και για μένα, να πάω τα πανέρια μου στην αγορά.

Ο υποτακτικός το είπε στον Γέροντά του. Εκείνος τον πρόσταξε να δώση παρευθείς την καμήλα στον γείτονά και να του ειπή πως το δικό τους φορτίο είναι τακτοποιημένο.

Πήγαινε μαζί του στην πόλι κι’ όταν τελειώση εκείνος, φέρε πίσω το ζώο να φορτώσουμε κι’ εμείς.

Ο υποτακτικός έκανε πρόθυμα την προσταγή του Γέροντος.

Όταν τελείωσε ο γείτονας τη δουλειά του επήρε πάλι την καμήλα.

Πού πηγαίνεις, Αδελφέ; Τον ερώτησε εκείνος.

Πίσω στη σκήτη να μεταφέρω τα καλάθια μας.

Την ευχή σου, Αββά, είπε ο νέος κι’ έφυγε τρεχάτος να προλάβη.

Λυπήθηκε πολύ ο γείτονας σαν άκουσε πως είχαν αφήσει στη μέση τη δουλειά τους, για να τον εξυπηρετήσουν και, όταν επέστρεψε στην έρημο, έβαλε μετάνοια στην Γέροντα λέγοντας·
– Συγχώρησέ με, Αδελφέ, αλλ’ η πολλή σας αγάπη κέρδισε τον καρπό του κόπου μου.

Απόσπασμα από το βιβλίο της Μοναχής †Θεοδώρας Χαμπάκη, «Γεροντικόν, Σταλαγματιές από την πατερική σοφία», έκδοση Ορθοδόξου Χριστιανικής Αδελφότητας «Λυδία» Θεσσαλονίκη.